Rośliny na glebę lekko kwaśną

Begonia bulwiasta jest klasyczną rośliną doniczkową i balkonową. Nie jest gatunkiem botanicznym, lecz mieszańcem wielu trudnych do ustalenia gatunków. Liczne odmiany hodowlane różnią się kolorami kwiatów i ich formą. Są nie tylko piękne i efektowne, ale na dodatek mogą rosnąć nawet w cieniu.

Ta hortensja bukietowa wyróżnia się w tłumie rozmaitych odmian ogromnymi kwiatostanami, wciąż zmieniającymi się kolorami i długotrwałym kwitnieniem. Dziki gatunek pochodzi z Japonii, Chin, Sachalinu i wysp Kurylskich, a odmiana 'Limelight' (nazywana też ‘Zwijnenburg’) została przypadkowo odkryta w 1990 roku w Holandii. Może śmiało pretendować do tytułu najpiękniejszej rośliny pełni lata.

Miodunka plamista zachwyca w ogrodzie pięknem swoich liści i kwiatów. Nazwa rodzajowa Pulmonaria pochodzi od łacińskiego "pulmo" = "płuca", co jest nawiązaniem do właściwości leczniczych rośliny. Kępiasta bylina z plamiastymi liśćmi zmienia w trakcie kwitnienia kolor kwiatów z czerwonych na prawie niebieskie. Jest łatwa w uprawie i mało wymagająca.

Miłorząb dwuklapowy jest gatunkiem reliktowym i endemicznym. Jako przedstawiciel roślin nagonasiennych jest drzewem iglastym, jednak zamiast igieł albo łusek wytwarza pięknie uformowane wachlarzowate liście. Etymologia nazw botanicznych, często ludowa, bywa bardzo interesująca. Nazwa rodzajowa Gingko bije chyba wszelkie rekordy. Z tłumaczenia chińskiej nazwy pisanej japońskimi znakami przez niemieckiego botanika Engelberta Kaempfera wyszło słowo "gingko" = "srebrna morela". Linneusz powielił błąd i drzewo nosi nazwę naukową Ginkgo biloba.

Róża dzika jest krzewem rodzimego pochodzenia o subtelnej urodzie pachnących, pięciopłatkowych kwiatów. Dojrzałe owoce są znanym od wieków, cennym surowcem zielarskim i źródłem ogromnej ilości witaminy C. Płatki kwiatowe można kandyzować albo przerabiać na konfitury i herbatki.

Figowiec benjamina jest najbardziej popularną rośliną doniczkową tego rodzaju botanicznego. Etymologia epitetu gatunkowego nie jest jednoznaczna, jednak na pewno nie jest związana z imieniem Benjamin. Prawdopodobnie chodzi o arabską nazwę żywicy z drzew rodzaju styrak, błędnie przypisywaną przez Europejczyków temu figowcowi.

Orzech włoski trafił do naszej części Europy prawdopodobnie w czasach Cesarstwa Rzymskiego. Rośnie jako długowieczne, rozłożyste drzewo o krótkim, wygiętym zwykle pniu. Okazała korona składa się z licznych, poskręcanych gałęzi. Orzech włoski jest w ogrodzie nie tylko ozdobą, ale też źródłem smacznych orzechów.

Skrzydłokwiat kwiecisty jest egzotycznym przedstawicielem popularnej rodziny obrazkowatych, którą charakteryzują oryginalne kwiatostany w formie kolby zwykle z barwną podsadką. Duże, ciemnozielone, połyskujące liście nadają mu bardzo elegancki wygląd. Kolbiastym kwiatostanom towarzyszą śnieżnobiałe liście przykwiatkowe, tak zwane spathy.

Na dużą popularność draceny obrzeżonej wpływa niewątpliwie jej elegancki wygląd - długi, smukły pień i efektowny pióropusz wąskich liści. Nazwę zawdzięcza natomiast wąskiej, brązowoczerwonej obwódce, otaczającej każdy ciemnozielony liść. Dodatkową zaletą jest łatwość pielęgnacji rośliny.

Begonia 'Dragon Wing' jest nazwą serii odmian tej popularnej i pięknej rośliny. Liczne gatunki botaniczne begonii różniące się kolorami, formą i wielkością kwiatów wprost zachęcają ogrodników do tworzenia wciąż nowych mieszańców i kultywarów. W ten sposób powstały niedawno "begonie smocze", powstałe prawdopodobnie z krzyżowania begonii stale kwitnącej z mieszańcami begonii bulwiastej.

Trawa cytrynowa jest uprawiana w wielu krajach tropikalnych jako roślina przyprawowa i lecznicza. Soczyste podstawy liści są używane w kuchni, a długie, świeże źdźbła do przyrządzania orzeźwiających napojów. Wysokie, rozłożyste kępy trawy cytrynowej stanowią efektowną ozdobę ogrodów i tarasów.

Scewola zwodnicza, nazywana niebieską albo wachlarzowatą, jest byliną z tropikalnych obszarów Australii i Tasmanii. Na długich, płożących się pędach rozwijają się przez całe lato wachlarzykowate kwiaty. Scewola traktowana jest często jako roślina jednoroczna, może jednak zimować w pomieszczeniu i rosnąć przez wiele sezonów.

Pomidor, bliski krewniak ziemniaka i papryki, trafił do Europy na początku XVI wieku. Uprawiany początkowo w celach dekoracyjnych, znalazł w końcu szerokie uznanie dla swoich smacznych i zdrowych owoców. Duże zainteresowanie ogrodników pomidorem spowodowało pojawienie się licznych odmian, które dla orientacji podzielono na grupy. Jedną z takich grup stanowią pomidory drobnoowocowe, nazywane koktajlowymi, o małych jagodach zebranych w grona.

Pochodząca z górzystych rejonów Chin pilea peperomiowata nie przypomina wyglądem swoich kuzynek z rodziny pokrzywowatych. Duże, okrągłe liście są umieszczone na długich i cienkich ogonkach, i mogą się kojarzyć z zawieszonymi w przestrzeni spodkami UFO. Osoby bardziej pragmatyczne widzą w nich natomiast monety - stąd potoczna nazwa rośliny. Bez względu na skojarzenia, pilea jest popularną rośliną doniczkową.

Dereń kousa jest azjatyckim gatunkiem, który w naszych warunkach wyrasta na duży krzew. Najbardziej efektownie wygląda podczas kwitnienia, dzięki dużym, czterolistkowym podsadkom w kolorze białym albo kremowym. Czerwone owoce przypominają liczi i są jadalne, chociaż mdłe w smaku.

Nazwa rodzajowa pochodzi z języka arabskiego i oznacza "gorzki", co nawiązuje do smaku liści rośliny. Już w starożytności stosowano sok z aloesu do pielęgnacji skóry i ceniono jego lecznicze właściwości. W ciągu wieku wieków aloes rozprzestrzenił się z Półwyspu Arabskiego do wszystkich tropikalnych i subtropikalnych rejonów świata, a w chłodniejszych miejscach stał się popularną rośliną doniczkową.

Żywe kamienie to bardzo trafna nazwa grupy gatunków i odmian niezwykle oryginalnych sukulentów. Te rośliny opanowały perfekcyjnie sztukę kamuflażu, upodabniając się kształtem i kolorem liści do otaczających je kamieni. Roślinny charakter grupy kamieni zdradzają dopiero kwiaty o białych albo żółtych płatkach.

Begonia koralowa zachwyca niezwykle ozdobnymi liśćmi dużego formatu i jaskrawymi koralowoczerwonymi gronami kwiatów. Ta fotogeniczna roślina doniczkowa wnosi do mieszkania powiew egzotyki. Begonia koralowa oraz begonia plamista są uznawane za nazwy synonimiczne.

Męczennica błękitna jest egzotycznym pnączem z lasów Ameryki Południowej uprawianym u nas w doniczkach jako roślina ozdobna. Tajemniczą nazwę zawdzięcza roślina mnichowi z Bolonii, który opisując w 1609 roku kwiat, dopatrzył się w nim różnych ewangelicznych symboli. Taka interpretacja została szybko podchwycona i rozpowszechniona, co przyniosło roślinie wielką popularność w XVII wieku.

Guzmania jest liczącym ponad 200 gatunków rodzajem botanicznym egzotycznych roślin z tropikalnych lasów środkowej i południowej Ameryki. Nazwa rodzajowa została nadana roślinom na cześć hiszpańskiego botanika Anastasio Guzmán'a. Efektowną i długotrwałą ozdobą guzmanii są piękne kwiatostany, w których główną rolę odgrywają kolorowe liście-przysadki.

Bromelia gruba jest jednym z około 60 gatunków należących do wspólnego rodzaju botanicznego. Tworzy charakterystyczną rozetę liści, z której wyrasta pęd kwiatostanowy. W naszych warunkach bromelia (mylona często z guzmanią) może rosnąć tylko w doniczce. Nazwa rodzajowa upamiętnia szwedzkiego botanika Olofa Bromeliusa, a epitet gatunkowy pinguin znaczy po łacinie "gruby".

Ketmia syryjska jest efektownym krzewem kwiatowym, który bardzo dawno trafił szlakami handlowymi z Chin do krajów Bliskiego Wschodu. Ponieważ do Europy przywieziony został w XVI wieku z Syrii, stąd jego epitet gatunkowy. Do ogrodu wprowadza orientalny nastrój.