Rośliny na glebę lekko kwaśną

Rdest ptasi jest rodzimym gatunkiem, który doskonale przystosował się do lokalnych warunków i bez trudu wygrywa konkurencję z roślinami obcego pochodzenia. Chociaż z rabat kwiatowych i trawników bywa usuwany, to jednak warto docenić subtelną urodę rdestu ptasiego oraz jego właściwości lecznicze.

Nazwa gatunkowa tego skrzydłokwiatu upamiętnia niemieckiego botanika Gustava Wallisa. Rzadki gatunek rośliny stał się bardzo popularny w uprawie doniczkowej dzięki wyhodowaniu licznych kultywarów. Różnią się one wysokością wzrostu oraz formą i kolorem liści, niektóre odmiany rozwijają duże i pachnące kwiaty. Atrakcyjny wygląd skrzydłokwiatu Wallisa zapewniają zarówno długo utrzymujące się kwiaty, jak i piękne, ciemnozielone liście.

Macierzanka piaskowa jest bardzo niską krzewinką rodzimego pochodzenia. W naturze spotyka się ją w widnych lasach sosnowych i na wrzosowiskach. Jest nie tylko efektowną rośliną okrywową, ale też aromatycznym ziołem i przyprawą.

Trzykrotka purpurowa rozwija długie i mocne pędy, które początkowo są wzniesione, a z czasem zaczynają zwisać. Duże liście mają kolor fioletowoczerwony, na końcach pędów rozwijają się jasnopurpurowe, trójpłatkowe kwiaty. Botaniczna nazwa rodzajowa upamiętnia angielskich przyrodników (ojca i syna) o nazwisku Tradescant.

Rośliny ozdobne rzadko bywają formami botanicznymi, a znacznie częściej mieszańcami różnych gatunków i odmianami hodowlanymi. Przypadek oryginalnego filodendrona 'Birkin' jest jeszcze bardziej osobliwy: powstał jako spontaniczna mutacja podczas uprawy odmiany 'Rojo Congo'. Ze względu na wyjątkową urodę i cenę, porównano tę odmianę do słynnej marki torebek.

Tymotka łąkowa jest rodzimą trawą kępkową, odporną na suszę i przemarzanie. Należy do cennych traw pastewnych, ale jej walcowate, długie wiechy kwiatów osadzone na wysokich pędach, mogą być również dekoracją ogrodu. W odróżnieniu od innych traw tymotka łąkowa nie jest zbyt konkurencyjnym gatunkiem.

Araukaria chilijska zalicza się do najstarszych żyjących na Ziemi roślin. Jej wysoce osobliwy wygląd sprawia, że drzewo stanowi bardzo ekstrawagancką ozdobę ogrodu. Wydłużone, powyginane starsze gałęzie araukarii przypominają ogon małpy - stąd potoczna nazwa rośliny. Klimat ojczystych dla araukarii chilijskiej Andów nie należy wprawdzie do łagodnych, niemniej jednak w naszych warunkach młode drzewka mogą w gruncie bez osłony przemarzać.

Daglezja zielona należy do wyjątkowo wysokich i długowiecznych drzew iglastych. W swojej ojczyźnie osiąga wysokość ponad 100 m i wiek do 1300 lat. W naszych ogrodach jest sadzona jako drzewo ozdobne o smukłym pokroju i miękkich, pachnących igłach. Młode drzewa długo utrzymują dolne gałęzie, tworząc regularną, szerokostożkową koronę.

Popularna odmiana świerka białego, jest bardziej znana od formy botanicznej. Jest wolno rosnącym, niewysokim krzewem o regularnym, gęstym pokroju w formie stożka. Nadaje się do sadzenia zarówno w ogrodzie, jak i w doniczkach i pojemnikach ustawianych na tarasie. Na Boże Narodzenie może być oryginalną choinką.

Laurowiśnia wschodnia jest popularnym krzewem na żywopłoty. Zimozielone liście, ciemnozielone i skórzaste, tworzą doskonałe tło dla białych albo kremowych gron pachnących kwiatów. Dobrze znosi przycinanie i suszę. Z laurem, czyli wawrzynem szlachetnym, łączy ją tylko podobieństwo liści.

Peperomia tępolistna jest tropikalną byliną, która w naszych warunkach należy do popularnych roślin doniczkowych. Liście w kolorze świeżej zieleni stanowią ozdobę przez cały rok, pod warunkiem że zapewni się roślinie odpowiednie warunki. Oprócz formy botanicznej istnieją w uprawie kultywary o liściach z jaśniejszymi przebarwieniami.

Nazwę tej pięknej odmiany hortensji bukietowej można przetłumaczyć jako "lody waniliowe z truskawkami". Początkowo bukiety kwiatów przypominają kremowobiałe lody waniliowe, aby pod koniec kwitnienia zamienić się w różowe albo purpurowoczerwone. Nie tylko kwiaty, ale również liście tej hortensji przebarwiają się jesienią w odcienie czerwieni i różu.

Hortensja bukietowa 'Polar Bear' jest wyjątkową hybrydą odmian 'Limelight' i 'Grandiflory'. Ogromne, stożkowate kwiatostany mają najpierw odcień zielonkawy, potem długo pozostają białokremowe, aby pod koniec lata lekko się zaróżowić. Nadaje się doskonale do sadzenia pojedynczo, w szpalerach albo w pojemnikach.

Ten gatunek paciorecznika trafił do Europy z Meksyku już w XVI wieku. Jego nazwa gatunkowa nie wynika z obszaru występowania, ale z błędnego nazwania Ameryki przez odkrywców Indiami Zachodnimi. Paciorecznik indyjski ze swoimi pięknymi kwiatami w jaskrawych kolorach wprowadza do każdego ogrodu powiew egzotyki.

Muhlenbekia niska jest krzewem o płożącym pokroju, który potrafi stworzyć na ziemi gęsty, zimozielony dywan. Nazwa rodzajowa rośliny upamiętnia alzackiego botanika Gustava Mühlenbeck'a. Dodatkową ozdobę stanowią żółtawozielone, gwiazdkowate kwiaty, pojawiające się w maju i czerwcu.

Odkryta pod koniec XIX wieku w Brazylii bylina została początkowo zakwalifikowana do rodzaju gloksynia i nazwana Gloxinia speciosa. Nazwa bardzo szybko się przyjęła i chociaż roślina okazała się przedstawicielką rodzaju Sinningia, to dawna nazwa jest używana potocznie szczególnie wobec licznych mieszańców i odmian.

Rzodkiew oleista jest odmianą botaniczną rzodkwi zwyczajnej i bliską krewniaczką popularnej rzodkiewki. W rolnictwie jest uprawiana jako roślina oleista i pastewna, ale w ogrodzie może pełnić rolę dekoracyjną oraz służyć jako źródło pokarmu dla owadów.

Rosnące dziko na amerykańskiej prerii proso rózgowate, w naszych ogrodach jest okazałą trawą dekoracyjną. Od złotej żółci do miedzianej czerwieni — ciepłe jesienne barwy prosa ułatwiają pożegnanie z latem. Oprócz formy botanicznej istnieje wiele kultywarów różniących się wysokością wzrostu oraz barwą liści.

Krwawnica pospolita jest rośliną rodzimego pochodzenia, spotykaną na podmokłych łąkach i brzegach wód. Jej efektowne, jaskrawe kwiatostany są ozdobą ogrodu i magicznie przyciągają roje motyli i innych owadów. Z powodzeniem może konkurować z ozdobnymi bylinami sprowadzanymi z dalekich stron.

Szałwia błyszcząca rośnie w swojej tropikalnej ojczyźnie jako półkrzew i osiąga wysokość półtora metra. W naszych warunkach jest traktowana jako roślina jednoroczna. Jej ognistoczerwone kwiaty stanowią ozdobę ogrodów i balkonów przez całe lato.

Koniczyna łąkowa, nazywana też koniczyną czerwoną, jest rodzimym gatunkiem należącym do roślin motylkowatych. Dzięki jasnopurpurowym pachnącym kwiatom oraz charakterystycznym trójlistkowym liściom koniczyna jest efektowną rośliną ozdobną. Młode liście i świeże kwiaty mogą być dodatkiem do różnych potraw.

Rosnąca dziko w stanie Sabah w północno-wschodniej części wyspy Borneo Alocasia reginula była pierwotnie opisywana jako Alocasia 'Black Velvet', jakby była odmianą lub rodzajem hybrydy. Została uznana za odrębny, botaniczny gatunek. Odznacza się niespotykanym, prawie czarnym kolorem liści.