Rosliny na glebę o odczynie obojętnym

Niecierpek pospolity jest jedynym przedstawicielem rodzaju Impatiens, który pierwotnie występuje na terenie naszego kraju i nie jest neofitem, jak jego krewni. Nazwa rodzajowa oraz gatunkowa nawiązują do zjawiska gwałtownego pękania owoców niecierpka przy najmniejszym dotknięciu i oznaczają po łacinie "niecierpliwy, drażliwy" oraz "nie dotykaj mnie".

Sosna gęstokwiatowa pochodzi z Japonii, gdzie tworzy jednogatunkowe lasy. Ma pokrój swobodnie rosnącej naszej sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris), z szeroką, parasolowatą, luźną koroną; ma też podobną korę. Może być formowana jako bonsai.

Śliwa 'Amers' jest średniowczesną odmianą wyhodowaną w Stanach Zjednoczonych. Zaczyna wcześnie owocować i daje regularnie obfite zbiory. Owoce są duże, lekko spłaszczone, fioletowoniebieskie ze smacznym, pomarańczowożółtym miąższem, który bardzo łatwo oddziela się od pestki.

Śliwa 'President' jest starą angielską odmianą o dużych i smacznych owocach. Są one brunatnobordowe z fioletowoniebieskim nalotem i żółtawozielonym miąższem, który dobrze oddziela się od pestki. Odmiana 'President' jest odporna na mróz i choroby.

Aloes pstry, zaliczany do niedawna do rodzaju aloes, jest aktualnie jednym z trzech przedstawicieli samodzielnego rodzaju Gonialoe. Odznacza się dekoracyjnymi liśćmi z jasnymi plamkami układającymi się w paski, co może kojarzyć się z pręgowanym futrem tygrysa. Jest jednym z nielicznych aloesów, które chętnie kwitną w warunkach domowych.

Cis pospolity 'David' jest holenderską odmianą wyhodowaną pod koniec XX wieku o wąskim, kolumnowym pokroju i złocistozielonej barwie igieł. Zgodnie z nazwą jest to męska forma cisa (cis jest gatunkiem dwupiennym), która tworzy wyłącznie kwiaty męskie i nie zawiązuje nasion. Doskonale nadaje się do małych ogrodów.

Hortensja dębolistna 'Burgundy' została wyhodowana w Holandii pod koniec XX wieku, stanowi ozdobę ogrodu przez cały sezon. Liście podobne do dębu czerwonego przebarwiają się jesienią na wspaniały bordowy kolor. Odmiana 'Burgundy' nie jest całkiem odporna na niskie temperatury.

Hortensja bukietowa 'Magical Candle', wyhodowana w Holandii w 2007 roku, dodaje ogrodowi swoim promiennym wyglądem szczególnego uroku. Duże, szerokostożkowate wiechy kwiatów są na początku kwitnienia białozielonkawe, a w ciągu lata coraz bardziej przechodzą w intensywny róż. Ważną zaletą tej odmiany jest łatwość pielęgnacji oraz duża odporność na mróz.

Hortensja bukietowa 'Magical Moonlight' jest bardzo ciekawą odmianą z 2001 roku o dużych kwiatostanach pojawiających się na szczytach tegorocznych pędów. Czteropłatkowe kwiaty, wyłącznie płonne, są najpierw zielonkawobiałe, a z czasem stają się śnieżnobiałe. Odmiana jest odporna na mróz i może być sadzona we wszystkich rejonach kraju.

Hortensja bukietowa 'Candlelight' to nowa odmiana o niewielkiej wysokości, odpowiednia również do uprawy w pojemnikach. Spiczaste, stożkowate wiechy kwiatów są początkowo białokremowe, potem stają się jasnoróżowe u podstawy i nadal kremowe na wierzchołkach, aby ostatecznie przyjąć odcienie ciemnoróżowe. Zaletą hortensji 'Candlelight' jest długie kwitnienie i duża odporność na mróz.

Zamiokulkas zamiolistny 'Raven' jest odmianą popularnej rośliny doniczkowej o rzadko spotykanym przebarwieniu liści. Są one ciemne, niemal czarne i połyskują niczym skrzydła kruka - stąd nazwa odmianowa. Młode pędy są początkowo zielone, jednak szybko zmieniają barwę na ciemną.

Biota wschodnia, zaliczana dawniej do żywotników, różni się od przedstawicieli rodzaju Thuja charakterystycznym, wachlarzowatym ułożeniem w jednej płaszczyźnie gęsto rozgałęzionych gałązek. Latem są jasnozielone, natomiast zimą mocno brunatnieją. Duże, jajowate szyszki mają 4-8 łusek z odgiętymi, hakowatymi wyrostkami.

Alocasia micholitziana 'Frydek' jest najbardziej popularnym kultywarem filipińskiego gatunku alokazji, o nazwie upamiętniającej niemieckiego botanika Wilhelma Micholitza. Powszechnie używana dzisiaj nazwa odmiany pojawiła się w 2002 roku prawdopodobnie na skutek literówki Alocasia micholitziana 'Freydyk'. Na dodatek, w tej zagmatwanej historii nazwy, chodzi o odmianę określaną pierwotnie jako Alocasia Micholitziana 'Green Velvet' lub Alocasia micholitziana „Maxkowskii”.

Epipremnum złociste jest popularnym i lubianym tropikalnym pnączem, spotykanym w uprawie doniczkowej w wielu interesujących odmianach, do których należy również 'Snow Queen'. Wykazuje pewne podobieństwo do znanej odmiany ‘Marble Queen‘, jednak z większym udziałem powierzchniowym jasnych plamek na blaszce liściowej. Ogonki liściowe są u 'Snow Queen' kremowobiałe i jaśniejsze niż u innych odmian.

Jaśmin lekarski jest pnącym krzewem spokrewnionym z forsycją, lilakiem i jesionem, ale nie ma nic wspólnego z jaśminowcem wonnym, nazywanym potocznie jaśminem. Botaniczna nazwa rodzajowa pochodzi od perskiego słowa „jāsamin", oznaczającego słodko pachnące rośliny. Główną ozdobą rośliny są kwiaty o intensywnym, bardzo przyjemnym zapachu.

Pochodząca z preriowych obszarów Ameryki Północnej eustoma wielkokwiatowa jest uprawiana w naszych warunkach zwykle jako jednoroczna roślina kwiatowa ogrodowa lub doniczkowa. Przez całe lato rozwija duże, dzwonkowate kwiaty w błękicie i fiolecie, a jej kultywary również w innych kolorach. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego przedrostka eu- = "dobry, przyjemny" i rzeczownika stoma = "usta".

Miskant 'Kleine Fontäne' tworzy gęste kępy łukowato wygiętych liści z białym unerwieniem, które jesienią przybierają złocisty kolor. Początkowo czerwone, a potem blednące kwiaty, tworzą przewieszone, efektowne wiechy. Puszyste owocostany długo stanowią ozdobę ogrodu. Pokrój kępy trawy przypomina, zgodnie z nazwą, małą fontannę.

Miskant 'Strictus' przypomina odmianę 'Zebrinus', ma liście poprzecznie żółto paskowane, ale sztywne, rynienkowato zwinięte i nie przewieszone łukowato. Żółte paski pojawiają się na źdźbłach w miarę wzrostu rośliny. Czerwonawe kwiaty, zebrane w wiechę, rozwijają się we wrześniu.

Miskant olbrzymi jest prawdopodobnie naturalną hybrydą miskanta chińskiego (Miscanthus sinensis) z miskantem cukrowym (Miscanthus sacchariflorus), do Europy został przywieziony około 1935 roku jako roślina ozdobna. Nie wytwarza nasion, rozmnażany jest na drodze wegetatywnej. Należy do najbardziej okazałych traw uprawianych w Polsce.

Róża stulistna, nazywana tak ze względu na dużą liczbę płatków kwiatowych, powstała jako hybryda kilku gatunków róż prawdopodobnie w Holandii około XVI wieku. Kwiaty tej róży są pełne, różowe w różnych odcieniach i mocno pachnące. Nie powtarza kwitnienia, ale przez resztę sezonu ozdobę krzewu stanowią duże, szarozielone liście.

Róża francuska należy do gatunków uprawianych od wieków i wiele mieszańcowych róż ogrodowych od niej właśnie pochodzi. Wyrasta na niewysoki krzew, który rozwija duże, pojedyncze, pachnące kwiaty w odcieniach od ciemnoróżowego do jasnoróżowego. Na południu Polski występuje w środowisku naturalnym.

Piwonia lekarska była od wieków uprawiana w Europie jako roślina lecznicza, a od XIX wieku stała się też byliną ozdobną. Rozwija duże, różowe albo czerwone kwiaty. Jest długowieczna i łatwa w uprawie, nie znosi tylko ingerencji w obszar swoich korzeni, dlatego po posadzeniu powinno się ją pozostawić w spokoju i nie zmieniać stanowiska.