Rosliny na glebę o odczynie obojętnym

Róża francuska należy do gatunków uprawianych od wieków i wiele mieszańcowych róż ogrodowych od niej właśnie pochodzi. Wyrasta na niewysoki krzew, który rozwija duże, pojedyncze, pachnące kwiaty w odcieniach od ciemnoróżowego do jasnoróżowego. Na południu Polski występuje w środowisku naturalnym.

Piwonia lekarska była od wieków uprawiana w Europie jako roślina lecznicza, a od XIX wieku stała się też byliną ozdobną. Rozwija duże, różowe albo czerwone kwiaty. Jest długowieczna i łatwa w uprawie, nie znosi tylko ingerencji w obszar swoich korzeni, dlatego po posadzeniu powinno się ją pozostawić w spokoju i nie zmieniać stanowiska.

Goździk postrzępiony, nazywany też pierzastym, jest rodzimą byliną górską od wieków uprawianą w ogrodach jako roślina kwiatowa. Jego ozdobę stanowią delikatne, pachnące kwiaty z postrzępionymi płatkami. Zaletą goździka postrzępionego jest jego całkowita mrozoodporność w naszych warunkach.

Odmiana pomidora 'Auria' odznacza się osobliwym kształtem owoców, które są mocno wydłużone, jaskrawoczerwone, aromatyczne i słodkie. Doskonale nadaje się do bezpośredniego spożycia i na przetwory. W ogrodzie stanowi ciekawe urozmaicenie pośród innych odmian pomidorów.

Pomidor 'Julia' jest odmianą do uprawy pod osłonami, w szklarni i w gruncie. Owoce o wyjątkowo dobrej jakości, ładnie wybarwione i twarde, wcześnie dojrzewają i nadają się na przetwory i do suszenia. W szklarni można uprawiać pomidory 'Julia' właściwie w dowolnym terminie, a sadzić już od połowy stycznia, natomiast w gruncie dopiero pod koniec maja, ponieważ są wrażliwe nawet na najmniejsze przymrozki.

Odmiana pomidora 'Betalux' bardzo wcześnie dostarcza owoców cenionych za swój smak i soczystość. Odznacza się szybkim i silnym wzrostem, a jej dodatkową zaletą jest zdolność do tworzenia owoców bez konieczności zapylenia, co w polskich warunkach klimatycznych ma duże znaczenie, gdy temperatura w okresie kwitnienia jest niska.

Pochodzący ze wschodnich obszarów śródziemnomorskich drakunkulus zwyczajny, niesłusznie nazywany lilią, jest rzadko spotykany w naszych ogrodach, chociaż sposobem uprawy przypomina popularne dalie. Zalicza się do roślin ogrodowych o najbardziej efektownych i największych kwiatach. Charakterystyczna dla rodziny obrazkowatych spatha ma długość do pół metra i podobnej długości albo dłuższą kolbę kwiatową.

Kardiokrynum olbrzymie należy do najbardziej okazałych przedstawicieli rodziny liliowatych i wraz z dwoma innymi gatunkami tworzy odrębny rodzaj botaniczny Cardiocrinum. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckich słów kardia = "serce" i krinon = "lilie" i ma związek z kształtem liści tej rośliny. Ojczyzną kardiokrynum olbrzymiego są wschodnie Himalaje.

Liliowiec rdzawy jest wschodnioazjatycką byliną, która już od dawna cieszy się dużą sympatią i popularnością w europejskich ogrodach. Pochodzącą od greckich słów hemera i kallos nazwę rodzajową Hemerocallis można przetłumaczyć jako "piękność dnia", co trafnie podkreśla urodę rośliny i jej krótkie trwanie. Ozdobę stanowią rozwijające się stopniowo przez długi czas kwiaty oraz kępy dekoracyjnych liści.

Liliowiec ogrodowy 'Stella de Oro' jest hybrydową odmianą wyhodowaną w USA w 1975 roku. Odznacza się niskim i zwartym wzrostem oraz wyjątkowo długim kwitnieniem. Żółte, kielichowate kwiaty rozwijają się od maja aż do końca lata, a jedna kępa byliny potrafi ich wytworzyć około pół tysiąca.

Liliowiec żółty jest łatwą w uprawie wschodnioazjatycką byliną, która każdy ogród rozjaśni blaskiem swoich złotożółtych kwiatów. Oprócz kwiatów o przyjemnym zapachu ozdobę stanowią również gęste kępy liści. W Azji liliowce są uważane za rośliny jadalne.

Plektrantus psi jest krewnym popularnej komarzycy (Plectranthus glabratus) i podobnie jak ona wydziela aromat, który przez wiele zwierząt jest uważany za nieznośny. Poza właściwościami odstraszającymi plektrantus odznacza się również pięknymi fioletowymi kwiatami i szarozielonymi liśćmi, stanowi ozdobę rabaty lub tarasu.

Nazwa tego dalekowschodniego drzewa nawiązuje do tworzącej się na pniu warstwy korka - od greckich słów phellos = "korek" i dendron = "drzewo". W Chinach jest nazywane "drzewem czarnych pereł" ze względu na grona owoców przypominających perły. W naszych ogrodach korkowiec amurski może być efektowną ozdobą, a jego kwiaty źródłem pożywienia dla owadów.

Wiśnia kosmata, nazwana tak ze względu na delikatne włoski na młodych pędach, jest krzewem o małych wymaganiach i dużej odporności. Ozdobę wiśni kosmatej stanowią efektowne i bardzo liczne, biało-różowe, pachnące kwiaty. Czerwone, smaczne i słodsze od wiśni owoce nadają się do bezpośredniego spożycia oraz na przetwory.

Fiołek rogaty występuje w Pirenejach jako gatunek endemiczny. U nas jest uprawiany jako roślina ozdobna przeważnie w postaci licznych odmian i mieszańców. Od zwykłych fiołków (bratków) odróżnia się długą, cienką i ostrą ostrogą, stąd zresztą pochodzi epitet gatunkowy.

Sosna drobnokwiatowa jest pięcioigielną sosną występującą naturalnie w górzystych terenach Japonii. Zawiązuje dużo szyszek małych, jajowatych lub cylindrycznych, które, po wysypaniu nasion wiszą przez kilka lat na drzewie. Igły robią z daleka wrażenie niebieskawozielonych, co stanowi dodatkową ozdobę tej sosny.

Powojnik wielkokwiatowy jest nazwą liczącej ponad sto odmian grupy mieszańcowej wyhodowanej z gatunków dalekowschodnich. Pierwszym wielkokwiatowym mieszańcem pochodzącym z początku XIX wieku i do dzisiaj uprawianym jest powojnik Jackmana. Przez całe lato rozwija bardzo duże kwiaty w kolorze fioletu.

Powojnik włoski pochodzi z regionu Morza Śródziemnego, gdzie zadomowił się od Hiszpanii aż po Azję Mniejszą. Gatunek jest uprawiany w ogrodach już od 400 lat, a w międzyczasie wyhodowano też liczne jego odmiany. Fioletowe kwiaty są szeroko dzwonkowate i składają się z czterech płatków.

Śliwa japońska ma swoją ojczyznę w Chinach, jednak popularność i znaczenie gospodarcze zyskała w Japonii. Sprowadzona do USA i do Europy rozpowszechniła się pod nazwą śliwy japońskiej. Owoce są jadalne i smaczne, i trwalsze niż tradycyjnych odmian śliwy domowej.

Irezyna Herbsta jest krótkowieczną byliną z tropów Brazylii, która w naszych warunkach zimuje w pomieszczeniu albo jest uprawiana jako kwiat sezonowy. Oryginalną ozdobę rośliny stanowią ciemnopurpurowe liście wybarwione pięknie w pełnym słońcu.

Cyprysik Lawsona 'Columnaris' jest bardzo popularną odmianą wyhodowaną w Holandii ponad 80 lat temu. Odznacza się szaroniebieskim ulistnieniem i kolumnowym, wyprostowanym pokrojem. Cyprysik 'Columnaris' jest odporny na mróz i zanieczyszczenia powietrza, a także mało wymagający pod względem glebowym i wilgotnościowym.

Pochodząca z górskich, japońskich lasów hakonechloa smukła, tworzy efektowne, zielone kępy o niewielkiej wysokości. Soczyście zielone liście przebarwiają się jesienią na kolor żółty i pomarańczowy. Kwiaty są zebrane w ażurowe wiechy.