Rośliny wrażliwe na mróz

Pelargonia kaskadowa jest nazwą grupy odmian hybryd pelargonii bluszczolistnej z innymi gatunkami. Wyróżnia się długimi, zwieszającymi się pędami, które tworzą efektowne kaskady kwiatów w skrzynkach i wiszących doniczkach. Dostępna jest szeroka paleta barw, w której brakuje tylko błękitu.

Pelargonia rabatowa jest nazwą grupy mieszańców P. zonale i P. inquinans o wzniesionym pokroju, tradycyjnie uprawianych na rabatach. Wyhodowano tysiące odmian o różnej wysokości rośliny, formie i kolorze kwiatów. Pośród rozmaitych kolorów i odcieni brakuje tylko błękitu. Na liściach widoczny brązowy pierścień.

Facelia błękitna jest rośliną zwykle uprawianą na paszę, jednak jej fioletowoniebieskie kwiaty i ciekawy pokrój mogą również stanowić ozdobę w ogrodzie. Bogate w nektar kwiaty wabią pszczoły, trzmiele i motyle. Dodatkową zaletą jest długi okres kwitnienia facelii błękitnej - od czerwca do września. Epitet gatunkowy tanacetifolia nawiązuje do podobieństwa jej liści do liści wrotyczu (Tanacetum).

Dendrobium szlachetne jest gatunkiem rośliny z rodziny storczykowatych, z bardzo licznego i zróżnicowanego rodzaju botanicznego. Należy do popularnych roślin doniczkowych i jest najczęściej uprawianym przedstawicielem rodzaju Dendrobium. Wspaniałe, przyjemnie pachnące kwiaty, stanowią oryginalną ozdobę mieszkania.

Jak wskazuje nazwa, ten gatunek niecierpka pochodzi z wyżyn Nowej Gwinei, a łacińska i polska nazwa rodzajowa odnosi się do samorzutnego, "niecierpliwego", rozrzucania nasion pod wpływem dotyku. W swojej ojczyźnie niecierpek nowogwinejski jest byliną, jednak w naszych warunkach, ze względu na wrażliwość na mróz, jest uprawiany tylko przez jeden sezon. W ogrodach spotyka się najczęściej kultywary i mieszańce niecierpka.

Pomidor Bawole Serce jest grupą odmian o niestandardowych kształtach owoców - lekko nerkowatych lub sercowatych, zamiast kulistych, spłaszczonych lub wydłużonych. Dostępne są różne odmiany Bawolego Serca, jednak wszystkie łączy doskonały smak, duże owoce i oryginalna forma.

Begonia boliwijska rozwija z bulwiastych korzeni cienkie, zwisające pędy. Jej ojczyzną są mgliste, górskie lasy Boliwii i Argentyny. Sprowadzona do Europy pod koniec XIX wieku szybko zdobyła popularność jako roślina doniczkowa. Liczne hybrydy i kultywary tej begonii mogą mieć kwiaty w rozmaitych kolorach — od białych przez żółte i różowe do czerwonych.

Nazwa botaniczna ostrokrzew paragwajski jest mało znana, znacznie bardziej popularna jest natomiast hiszpańska nazwa yerba mate. Napar z liści i gałązek tej rośliny znany jest mieszkańcom Ameryki Południowej od pradawnych czasów. W naszych warunkach możliwa jest uprawa ostrokrzewu paragwajskiego jedynie w pomieszczeniu.

Czosnek askaloński, czyli cebula szalotka tworzy niewielkie, wydłużone cebule, które niewiele różnią się od typowej Allium cepa. Szalotka jest niewątpliwie bardziej pracochłonna w obieraniu, za to bardziej aromatyczna. Nazwa gatunkowa nawiązuje do śródziemnomorskiego portu Aszkelon, z którego - według podań - krzyżowcy przywieźli szalotkę do Europy.

Kobea pnąca jest niezwykle szybko rosnącym pnączem, które w krótkim czasie potrafi stworzyć szczelną zasłonę w ogrodzie albo na tarasie. Duże, lekko pachnące dzwonki kwiatów rozwijają się przez całe lato aż do pierwszych przymrozków. Ze względu na brak odporności na mróz, kobea jest traktowana w naszych warunkach jako roślina jednoroczna.

Stromanthe thalia 'Triostar' jest bardzo efektowną odmianą stromante, spokrewnioną między innymi z kalateą i ctenanthe. Bylina ma wprawdzie swoje wymagania, jednak uchodzi za prawdziwą gwiazdę pośród liściowych roślin ozdobnych. Jej liście potrafią zmieniać w ciągu dnia pozycję, kierując się do słońca, a wieczorem składać się na spoczynek.

Hoja różowa jest tropikalnym pnączem, które uprawiane w doniczce zachwyca urodą swoich kwiatów. Mają kształt pięcioramiennych gwiazdek i wyglądają jak odlane z porcelany albo wosku. Utrzymują się przez kilka tygodni. Roztaczają mocny aromat. Nazwa rodzajowa upamiętnia angielskiego botanika Thomasa Hoy'a.

Fatsja japońska jest zimozielonym krzewem, który uprawiany w naszych warunkach jako roślina doniczkowa wnosi do mieszkania dalekowschodni nastrój. Nazwa rodzajowa pochodzi od przybliżonej wymowy japońskiego słowa "osiem", co ma związek z ośmioma działkami klapowanych liści krzewu. Jako roślina ozdobna fatsja doczekała się wielu odmian, różniących się formą i kolorem liści.

Drzewo awokado jest mocniejsze, niż mogłoby się wydawać i nawet w naszych warunkach, uprawiane w doniczce, może zakwitnąć i mieć owoce. Efektowny wygląd nadają mu też duże, zielone liście i ładny pokrój. Powszechnie używana nazwa rośliny i owocu jest skutkiem ludowej etymologii, która azteckie słowo "ahuacatl" przekształciła w bardziej przystępne dla Hiszpanów "avocado".

Wilczomlecz białounerwiony jest pochodzącym z Madagaskaru krzewem sukulentowym. Nazwa gatunkowa, zarówno botaniczna, jak i polska, nawiązuje do wyglądu liści. Są one ciemnozielone z wyraźnym białym unerwieniem i wyrastają niczym na palmie, w górnej części łodygi. Jak każdy wilczomlecz, roślina zawiera trujący mleczny sok.

W swojej ojczyźnie w Meksyku wilczomlecz nadobny jest krzewem dorastającym do 3-4 m wysokości. Odkryty w XIX wieku szybko stał się popularną rośliną ozdobną. W warunkach mieszkaniowych ma zwykle tylko 40-60 cm, a jego największą ozdobą są kolorowe podsadki, otaczające niepozorne kwiaty.

Eszynantus wspaniały jest epifityczną byliną z deszczowych lasów Dalekiego Wschodu. W doniczkach wiszących albo w wysokich pojemnikach rozwija zwisające, długie pędy i kwiaty w jaskrawych kolorach, wnoszące do mieszkania powiew egzotyki. Eszynantus jest spolszczeniem łacińskiej nazwy rodzajowej, która wywodzi się od greckich słów aischyne = "wstyd" i anthos = "kwiat". Nie wiadomo tylko, czego ten piękny kwiat miałby się wstydzić.

Szlumbergera ucięta trafiła do Europy z deszczowych lasów Brazylii dopiero na początku XIX wieku. Powszechną sympatię zyskał ten kaktus dzięki swoim wspaniałym kwiatom rozwijanym w szarej i zimnej porze zimowej. Gatunek botaniczny posłużył do wyhodowania nowych mieszańców i kultywarów.

Jeśli chodzi o formę kwiatów egzotycznej celozji grzebieniastej, trudno znaleźć większą ekstrawagancję. Jedna z odmian celozji srebrzystej posiada zamiast normalnych, wyprostowanych kwiatostanów dziwacznie kędzierzawe kwiatowe taśmy. Deformacja wierzchołka pędu kwiatowego rozwinęła się w fantastyczne formy przypominające płaskie i wysokie "kogucie grzebienie".

Ze względu na grube i mięsiste pędy z krótkimi kolcami, wilczomlecz trójżebrowy bywa czasem błędnie uważany za gatunek kaktusa. Podobnie jak kaktusy należy do sukulentów, ale w przeciwieństwie do nich wytwarza liczne delikatne, zielone liście, które rozwijają się w górnej części pędów.

Musa Tropicana jest sztuczną nazwą, pod którą kryją się najróżniejsze odmiany bananów ozdobnych, nadających się do uprawy doniczkowej. Często spotyka się pod tą nazwą kultywary banana karłowatego (Musa acuminata). Jak każdy banan, również Musa Tropicana nie są ani drzewami, ani palmami, ale mocno wyrośniętymi bylinami.

Rodzaj botaniczny Osteospermum, nazywany stokrotką afrykańską, obejmuje około 45 gatunków. W uprawie ogrodowej spotyka się głównie rozmaite hybrydy trudnego do ustalenia pochodzenia oraz kultywary. Czasem zdarzają się formy botaniczne Osteospermum ecklonis, Osteospermum jucundum albo Osteospermum fruticosum. W naszych warunkach stokrotka afrykańska traktowana jest jako roślina jednoroczna, mimo że w swojej ojczyźnie bywa również byliną i półkrzewem.