Rośliny na słoneczne stanowisko

Pelargonia rabatowa jest nazwą grupy mieszańców P. zonale i P. inquinans o wzniesionym pokroju, tradycyjnie uprawianych na rabatach. Wyhodowano tysiące odmian o różnej wysokości rośliny, formie i kolorze kwiatów. Pośród rozmaitych kolorów i odcieni brakuje tylko błękitu. Na liściach widoczny brązowy pierścień.

Hortensja ząbkowana jest krzewem rosnącym dziko w Japonii i w Korei. Ze względu na dużą mrozoodporność może być ozdobą również naszych ogrodów. Przez długi czas utrzymują się na szczytach pędów duże, płaskie kwiatostany. Przebarwienie kwiatów na odcienie różu albo błękitu zależy od pH gleby.

Pelargonia kaskadowa jest nazwą grupy odmian hybryd pelargonii bluszczolistnej z innymi gatunkami. Wyróżnia się długimi, zwieszającymi się pędami, które tworzą efektowne kaskady kwiatów w skrzynkach i wiszących doniczkach. Dostępna jest szeroka paleta barw, w której brakuje tylko błękitu.

Hortensja 'Bobo' jest niedawno wyhodowaną w Belgii odmianą hortensji bukietowej. Odznacza się niewysokim wzrostem, zwartym pokrojem i efektownymi, pachnącymi kwiatostanami. Doskonale nadaje się do uprawy w pojemnikach na balkonach i tarasach.

Hortensja 'Phantom' jest odmianą hortensji bukietowej, którą wyhodowano w Holandii pod koniec XX wieku. Odznacza się wyjątkowo okazałymi, stożkowatymi kwiatostanami od długości do 30-40 cm. Atrakcję stanowi również zmieniająca się w trakcie kwitnienia barwa kwiatów od jasnoseledynowej przez białą do różowej pod koniec lata.

Nazwa gatunkowa tej świdośliwy upamiętnia francuskiego botanika Jean-Baptiste de Lamarck'a. Nie wiadomo dokładnie, kiedy przybyła do Europy ze wschodnich obszarów Ameryki Północnej, ale pewne jest, że w XVIII wieku zdobiła już wiele ogrodów botanicznych i parków. W Holandii i w Niemczech odkryto w XIX wieku świdośliwę Lamarcka na nowo jako krzew owocowy.

Lipa drobnolistna jest długowiecznym drzewem o cennym drewnie i znanych od wieków właściwościach leczniczych swoich kwiatów. Zakwita dwa tygodnie później niż lipa szerokolistna. Żółtozielone, aromatyczne kwiaty przyciągają roje pszczół. Z powodzeniem może pełnić rolę drzewa dekoracyjnego w ogrodzie.

Sosna limba jest pięcioigielną sosną wolno rosnącą i długowieczną. Jej naturalną ojczyzną są Alpy i Karpaty. W Polsce ma swoje stanowisko w Tatrach. Długo zachowuje dolne gałęzie, a długie, gęste igły zapewniają jej efektowny wygląd. Nadaje się do niewielkich ogrodów.

Dereń świdwa jest krzewem rodzimego pochodzenia, który potrafi zdobić ogród przez cały rok. Najpierw pojawia się gęsta okrywa ciemnozielonych liści, potem pachnące białe kwiaty i kuliste, granatowe owoce. Jesienią liście przebarwiają się na ciemną, winnoczerwoną barwę, a kiedy opadną, widoczne są zimą roczne pędy w kolorze brunatnoczerwonym.

Czosnek askaloński, czyli cebula szalotka tworzy niewielkie, wydłużone cebule, które niewiele różnią się od typowej Allium cepa. Szalotka jest niewątpliwie bardziej pracochłonna w obieraniu, za to bardziej aromatyczna. Nazwa gatunkowa nawiązuje do śródziemnomorskiego portu Aszkelon, z którego - według podań - krzyżowcy przywieźli szalotkę do Europy.

Jarząb szwedzki jest średniej wielkości drzewem odpornym na suszę i zanieczyszczenie powietrza. Regularna, ciemnozielona korona oraz dekoracyjne owoce sprawiają, że jest często uprawiany w ogrodach. Dodatkową zaletą jarzębu jest zapewnianie pokarmu owadom i ptakom.

Rodzicami tej hybrydy nazwanej bodziszkiem Rozanne są bodziszek himalajski oraz odmiana bodziszka Wallicha. Została ona odkryta pod koniec XX wieku i zaprezentowana po raz pierwszy na londyńskiej wystawie w 2000 roku. Efektowne kwiaty, długi okres kwitnienia i odporność rośliny sprawiły, że bodziszek Rozanne zyskał popularność nie tylko w Europie.

Kobea pnąca jest niezwykle szybko rosnącym pnączem, które w krótkim czasie potrafi stworzyć szczelną zasłonę w ogrodzie albo na tarasie. Duże, lekko pachnące dzwonki kwiatów rozwijają się przez całe lato aż do pierwszych przymrozków. Ze względu na brak odporności na mróz, kobea jest traktowana w naszych warunkach jako roślina jednoroczna.

Eukaliptus Gunna, noszący epitet gatunkowy na cześć australijskiego botanika Ronalda Campbella Gunn'a, jest jednym z najbardziej wytrzymałych eukaliptusów. Może być uprawiany jako drzewo ozdobne również w naszej części świata. W rejonach chłodniejszych sadzi się go do pojemników, aby móc przenieść na zimę w ciepłe miejsce.

Skorzonera jest nie tylko cennym warzywem korzeniowym, ale również piękną rośliną ozdobną. Duże żółte kwiaty o zapachu wanilii na długich pędach kwiatowych przypominają nieco kwiaty mniszka lekarskiego. Nazwa rodzajowa Scorzonera wywodzi się od hiszpańskiego escorzonera = żmija i nawiązuje do dawnego zastosowania tej rośliny w medycynie ludowej jako lekarstwa na jad żmii.

Grzybienie białe, podobnie jak około 50 innych gatunków tego rodzaju botanicznego, zasiedlają zbiorniki słodkowodne. Chociaż są potocznie nazywane lilią wodną, to z prawdziwymi liliami nie mają nic wspólnego, należą do rodziny grzybieniowatych. Ich piękne, duże kwiaty są efektowną ozdobą ogrodowych stawów i oczek wodnych.

Lilak Meyera robi wrażenie zmniejszonej wersji lilaka pospolitego, nie ustępuje mu jednak ani intensywnością przyjemnego zapachu, ani bogactwem kwiatów. Uprawiana u nas odmiana 'Palibin', będąca pomniejszonym wydaniem gatunku botanicznego, nadaje się nie tylko na ogrodowe rabaty, ale również na balkon albo taras.

Nagietek lekarski należy do najstarszych roślin ozdobnych uprawianych na świecie. Od czasów starożytnych jest ceniony zarówno za urodę swoich kwiatów, ale również za ich lecznicze działanie. Płatki kwiatów nagietka lekarskiego zawierają substancje przeciwzapalne i bakteriobójcze, a liście mogą służyć jako warzywo.

Ubiorek wieczniezielony jest niską krzewinką, która wiosną tworzy w ogrodzie gęste, białe dywany kwiatów. Doskonale nadaje się na słoneczne stanowiska ogrodów skalnych, ale może być również rośliną okrywową albo składnikiem rabatowych kompozycji.

Wrotycz maruna, uprawiany często jako roślina ozdobna, w starożytności był używany do przyspieszania i wywoływania porodu. To dlatego Linneusz nazwał ten gatunek Matricaria parthenium (mater = matka). Z czasem dołączono roślinę najpierw do rodzaju rumianek, a potem do rodzaju złocień, aby ostatecznie uznać odrębność rodzajową wrotyczu.

Oczar wirginijski zachowuje się w naszych ogrodach bardzo nietypowo: późną jesienią, kiedy inne krzewy i drzewa ozdobne szykują się do zimowego spoczynku, on dopiero rozwija swoje osobliwe kwiaty. Bardzo wąskie, niczym kawałki żółtej wstążki płatki kwiatów, utrzymują się na gałązkach nawet do stycznia. Oczar był od wieków używany w indiańskiej medycynie ludowej do leczenia różnych obrzęków i stanów zapalnych.

Dzwonek karpacki jest górską byliną o endemicznym występowaniu we wschodnich i południowych Karpatach. Dzięki dużym, niebieskim kwiatom i kępiastemu pokrojowi doskonale nadaje się do ogrodów skalnych, a także na rabaty i jako roślina okrywowa.