Rośliny liściaste

Powojnik włoski pochodzi z regionu Morza Śródziemnego, gdzie zadomowił się od Hiszpanii aż po Azję Mniejszą. Gatunek jest uprawiany w ogrodach już od 400 lat, a w międzyczasie wyhodowano też liczne jego odmiany. Fioletowe kwiaty są szeroko dzwonkowate i składają się z czterech płatków.

Śliwa wiśniowa 'Nigra' jest odmianą o ciemnopurpurowych, połyskliwych liściach i ciemnoróżowych kwiatach, które pojawiają się przed rozwojem liści, około tygodnia później niż u Prunus cerasifera 'Pissardii'. Kuliste, czerwone owoce śliwy 'Nigra' są jadalne.

Śliwa japońska ma swoją ojczyznę w Chinach, jednak popularność i znaczenie gospodarcze zyskała w Japonii. Sprowadzona do USA i do Europy rozpowszechniła się pod nazwą śliwy japońskiej. Owoce są jadalne i smaczne, i trwalsze niż tradycyjnych odmian śliwy domowej.

Irezyna Herbsta jest krótkowieczną byliną z tropów Brazylii, która w naszych warunkach zimuje w pomieszczeniu albo jest uprawiana jako kwiat sezonowy. Oryginalną ozdobę rośliny stanowią ciemnopurpurowe liście wybarwione pięknie w pełnym słońcu.

Klon zwyczajny 'Crimson Sentry' jest niewielkim drzewem o gęstej kolumnowej koronie i kolorowych liściach. Połyskujące, klapowane liście pozostają intensywnie ciemnoczerwone przez cały okres wegetacji, a jesienią przebarwiają się pięknie na kolor żółtopomarańczowy.

Hortensja 'Runaway Bride' jest odmianą mieszańcową wyhodowaną w Japonii kilka lat temu z udziałem hortensji ogrodowej. Odznacza się nietypowym sposobem wytwarzania kwiatostanów, które wyrastają zarówno z pąków szczytowych, jak również z pąków bocznych na całej długości pędów jednorocznych oraz wyrosłych w poprzednim sezonie. Śnieżnobiałe kwiaty "uciekającej panny młodej" z czasem lekko różowieją.

Przypominający mocno wyrośniętą stokrotkę w rozmiarze XXL jastrun właściwy, nazywany margerytką, jest byliną rodzimego pochodzenia. Rośnie dziko na suchych łąkach i skrajach lasów, jest też sadzony w ogrodach jako roślina ozdobna. Jastrun właściwy nie ma specjalnych wymagań, jest odporny na mróz i suszę. Doskonale czuje się na rabacie w towarzystwie ostróżek, maków i krwawników.

Pachnąca cytryną północnoamerykańska pysznogłówka szkarłatna jest uprawiana w europejskich ogrodach od połowy XVIII wieku. Purpurowe kwiaty, ustawione w piętrowe kwiatostany, są jeszcze otoczone czerwonymi podsadkami. Oprócz formy botanicznej spotyka się w ogrodach kultywary i hybrydy pysznogłówki.

Pochodząca z górskich, japońskich lasów hakonechloa smukła, tworzy efektowne, zielone kępy o niewielkiej wysokości. Soczyście zielone liście przebarwiają się jesienią na kolor żółty i pomarańczowy. Kwiaty są zebrane w ażurowe wiechy.

Kalatea 'Network' jest odmianą o czarujących liściach ozdobionych wzorem, przypominającym delikatną mozaikę. Na dużych, lancetowatych, ciemnozielonych blaszkach liściowych widoczna jest siatka żółtozielonych prostokącików, ułożonych w geometryczny wzór. Roślina ma zdolność oczyszczania powietrza.

Bluszcz kolchidzki jest zdrewniałym pnączem pochodzącym z Kaukazu i Azji Mniejszej, gdzie w wilgotnych lasach wspina się po drzewach. W ogrodzie może być rośliną okrywową w miejscach mocno zacienionych. W odróżnieniu od rodzimego bluszczu ten gatunek woli gleby lekko kwaśne.

Lilia bulwkowata jest europejską byliną cebulową, występującą w Polsce rzadko w górach na stanowiskach naturalnych, oraz na niżu w formie zdziczałej. Nazwę zawdzięcza bulwkowatym rozmnóżkom, które jesienią odpadają od rośliny i zimują w ziemi. Ozdobę lilii stanowią duże, pomarańczowe kwiaty na wierzchołku łodygi.

Aloes uzbrojony jest południowoafrykańskim sukulentem o dużych, soczystych, kolczasto ząbkowanych liściach. Podobnie jak aloes zwyczajny, od wieków służy jako roślina lecznicza. W naszych warunkach klimatycznych aloes uzbrojony pełni rolę doniczkowej rośliny ozdobnej.

Irgę szedzką wyhodowano jako hybrydę irgi Dammera (Cotoneaster dammeri) oraz irgi wyrazistej (Cotoneaster conspicuus). Ozdobę tego ścielącego się krzewu stanowią zimozielone liście oraz okresowo białe kwiaty i czerwone owoce. W ogrodzie może tworzyć kobierce w miejscach ocienionych.

Skrzyp błotny jest rodzimym gatunkiem występującym często na mokrych łąkach i w olszynach. Kłosy zarodnionośne, których nie należy mylić z kwiatami innych roślin, pojawiają się w czerwcu i lipcu. Skrzyp błotny nadaje się doskonale na bagniste rabaty albo błotniste brzegi ogrodowych akwenów.

Kuklik szkarłatny jest górską byliną kłączową z liśćmi podobnymi do liści truskawek. W długim okresie kwitnienia rozwija jaskrawe, pomarańczowoczerwone kwiaty na smukłych pędach. Doskonale nadaje się do ogrodów skalnych, ale może też pełnić rolę rośliny okrywowej, ponieważ tworzy gęstą warstwę pędów i liści.

Chaber górski jest byliną rozłogową, która z łąk, lasów i zarośli w górach Europy trafia do ogrodów już w XVI wieku. Tworzy kępy z efektownymi, dosyć dużymi koszyczkami kwiatowymi w kolorze fioletowoniebieskim z czerwonopurpurowym centrum. Istnieją odmiany ogrodowe różniące się kolorem kwiatów lub liści.

Mozga kanaryjska jest jednoroczną trawą pochodzenia śródziemnomorskiego, która dotarła do nas pod koniec XIX wieku, przypomina wieloletnią mozgę trzcinowatą. Ozdobę kanarkowej trawy stanowią zebrane w jajowate kłosy kwiaty. Ozdobna trawa efektownie rozluźnia kolorowe rabaty i nadaje strukturę ogrodowi zimą.

Guzikowiec zachodni jest rzadko spotykanym w naszych ogrodach krzewem, szczególnie dekoracyjnym w okresie kwitnienia. Nazwę zawdzięcza kulistym, niewielkim kwiatostanom, złożonym z kremowobiałych, pachnących kwiatów. Może rosnąć na terenach podmokłych i bagiennych.

Rzodkiew świrzepa należy do bogatej w gatunki rodziny kapustowatych (krzyżowych), a przybyła do naszej części Europy prawdopodobnie już w neolicie. Rośnie jako roślina jednoroczna na ugorach, przydrożach i w zbożach, na glebach kwaśnych, ubogich, często piaszczystych i suchych. Chociaż w uprawach rolnych nie jest mile widziana, to jednak do ogrodu może wnieść element świeżości dzikiego gatunku.

Dzwonek Poszarskiego jest endemicznym gatunkiem występującym w bałkańskiej krainie Dalmacji. Po raz pierwszy został opisany na Początku XX wieku i nazwany na cześć niemieckiego botanika Gustava Adolfa Poscharsky'ego. Ozdobę stanowią gwiazdkowate, fioletowoniebieskie kwiaty.

Wyka kosmata, której nazwa ma związek z jej miękko owłosionymi łodygami, jest w rolnictwie cenną rośliną pastewną, a do ogrodu może wnosić element naturalnej przyrody. Ozdobę stanowią pierzastozłożone, delikatne liście oraz groniaste kwiatostany niebieskofioletowych, motylkowych kwiatów.