Rośliny liściaste

Żonkile to wieloletnie rośliny cebulowe kwitnące wczesną wiosną. Ich duże, żółte i słodko pachnące kwiaty zachwycają już w marcu. Stanowią świetny dodatek do ogrodów wiejskich oraz leśnych. Sprawdzą się również podczas uprawy w pojemnikach. Mogą być uprawiane zarówno pojedynczo, jak i w grupowych nasadzeniach, a nawet tworząc dywan kwiatowy. Nie mają wysokich wymagań — potrzebują przepuszczalnej, lekko wilgotnej gleby oraz dostępu do słońca.

Hortensja dębolistna 'Burgundy' została wyhodowana w Holandii pod koniec XX wieku, stanowi ozdobę ogrodu przez cały sezon. Liście podobne do dębu czerwonego przebarwiają się jesienią na wspaniały bordowy kolor. Odmiana 'Burgundy' nie jest całkiem odporna na niskie temperatury.

Hortensja bukietowa 'Magical Candle', wyhodowana w Holandii w 2007 roku, dodaje ogrodowi swoim promiennym wyglądem szczególnego uroku. Duże, szerokostożkowate wiechy kwiatów są na początku kwitnienia białozielonkawe, a w ciągu lata coraz bardziej przechodzą w intensywny róż. Ważną zaletą tej odmiany jest łatwość pielęgnacji oraz duża odporność na mróz.

Hortensja bukietowa 'Magical Moonlight' jest bardzo ciekawą odmianą z 2001 roku o dużych kwiatostanach pojawiających się na szczytach tegorocznych pędów. Czteropłatkowe kwiaty, wyłącznie płonne, są najpierw zielonkawobiałe, a z czasem stają się śnieżnobiałe. Odmiana jest odporna na mróz i może być sadzona we wszystkich rejonach kraju.

Hortensja bukietowa 'Candlelight' to nowa odmiana o niewielkiej wysokości, odpowiednia również do uprawy w pojemnikach. Spiczaste, stożkowate wiechy kwiatów są początkowo białokremowe, potem stają się jasnoróżowe u podstawy i nadal kremowe na wierzchołkach, aby ostatecznie przyjąć odcienie ciemnoróżowe. Zaletą hortensji 'Candlelight' jest długie kwitnienie i duża odporność na mróz.

Zawilec grecki, nazywany często bałkańskim, należy do najbardziej znanych przedstawicieli swojego rodzaju. W naszych lasach wprawdzie nie rośnie, ale za to występuje na górskich zboczach i obrzeżach lasów w Europie Południowej. Można go spotkać również w jasnych dąbrowach. W uprawie ogrodowej występuje w licznych odmianach.

Zamiokulkas zamiolistny 'Raven' jest odmianą popularnej rośliny doniczkowej o rzadko spotykanym przebarwieniu liści. Są one ciemne, niemal czarne i połyskują niczym skrzydła kruka - stąd nazwa odmianowa. Młode pędy są początkowo zielone, jednak szybko zmieniają barwę na ciemną.

Ten gatunek anturium, powszechnie uprawiany jako doniczkowa roślina ozdobna, nosi epitet upamiętniający austriackiego botanika Karla von Scherzer. Ozdobę rośliny stanowią lancetowate liście oraz efektowne kwiaty złożone z jasnoczerwonej spathy i pomarańczowej albo czerwonej kolby. Zawinięty koniec kolby przypomina ogon świni, stąd angielska nazwa rośliny "pigtail".

Palma betelowa znana jest powszechnie głównie z powodu wykorzystywania jej nasion, zwanych orzechami arekowymi, do wyrobu tradycyjnej na Dalekim Wschodzie używki - betelu. W naszych warunkach ma zastosowanie jako ozdobna roślina doniczkowa, bardzo atrakcyjna, chociaż nieco kapryśna.

Efektowne rośliny doniczkowe nazywane storczykiem cymbidium nie są zwykle przedstawicielami któregoś z ponad 70 gatunków tego rodzaju botanicznego, ale hybrydami hodowlanymi. Storczyki cymbidium swoją nazwę zawdzięczają formie kwiatów: zakrzywione płatki rośliny przypominają łódź, co po grecku znaczy „kymbos” - stąd wywodzi się cymbidium.

Berberys Thunberga 'Bagatelle' jest karłową odmianą o zwartym, kulistym pokroju. Ozdobę krzewu stanowią brązowoczerwone liście, przebarwiające się jesienią na kolor szkarłatny, żółte kwiaty i podłużne, czerwone owoce, długo utrzymujące się na pędach. Dodatkową zaletą jest odporność tego berberysu na wiatr i niskie temperatury.

Berberys Thunberga 'Erecta' jest odmianą o ciekawym pokroju, a jego ozdobę stanowią soczyście zielone liście, pięknie przebarwiające się jesienią oraz koralowe owoce, długo pozostające na gałązkach. Wąski początkowo krzew z wyprostowanymi pędami, z czasem rozrasta się na boki, tworząc formę odwróconego stożka. Doskonale nadaje się do tworzenia nieformowanych żywopłotów albo ogrodowych kompozycji.

Alocasia micholitziana 'Frydek' jest najbardziej popularnym kultywarem filipińskiego gatunku alokazji, o nazwie upamiętniającej niemieckiego botanika Wilhelma Micholitza. Powszechnie używana dzisiaj nazwa odmiany pojawiła się w 2002 roku prawdopodobnie na skutek literówki Alocasia micholitziana 'Freydyk'. Na dodatek, w tej zagmatwanej historii nazwy, chodzi o odmianę określaną pierwotnie jako Alocasia Micholitziana 'Green Velvet' lub Alocasia micholitziana „Maxkowskii”.

Begonia 'Tamaya jest bardzo dekoracyjną rośliną o dużych, nakrapianych liściach i zwisających gronach różowych kwiatów. Uprawiana w doniczkach w formie małych drzewek 'Tamaya" nie jest prawdopodobnie odmianą begonii koralowej, ale hybrydą Begonia corallina z Begonia albopicta - co oczywiście w niczym nie umniejsza jej urody.

Epipremnum złociste jest popularnym i lubianym tropikalnym pnączem, spotykanym w uprawie doniczkowej w wielu interesujących odmianach, do których należy również 'Snow Queen'. Wykazuje pewne podobieństwo do znanej odmiany ‘Marble Queen‘, jednak z większym udziałem powierzchniowym jasnych plamek na blaszce liściowej. Ogonki liściowe są u 'Snow Queen' kremowobiałe i jaśniejsze niż u innych odmian.

Jaśmin lekarski jest pnącym krzewem spokrewnionym z forsycją, lilakiem i jesionem, ale nie ma nic wspólnego z jaśminowcem wonnym, nazywanym potocznie jaśminem. Botaniczna nazwa rodzajowa pochodzi od perskiego słowa „jāsamin", oznaczającego słodko pachnące rośliny. Główną ozdobą rośliny są kwiaty o intensywnym, bardzo przyjemnym zapachu.

Pochodząca z preriowych obszarów Ameryki Północnej eustoma wielkokwiatowa jest uprawiana w naszych warunkach zwykle jako jednoroczna roślina kwiatowa ogrodowa lub doniczkowa. Przez całe lato rozwija duże, dzwonkowate kwiaty w błękicie i fiolecie, a jej kultywary również w innych kolorach. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego przedrostka eu- = "dobry, przyjemny" i rzeczownika stoma = "usta".

Tulipany papuzie są grupą późno kwitnących odmian wielokrotnych mieszańców różnych gatunków i hybryd. Powstały przez przypadkowe mutacje tulipanów i zostały przez ogrodników wykorzystane. Ich osobliwie rozcięte, pofalowane lub zwinięte płatki przypominają kolorowe pióra papug - stąd nazwa grupy. Ich duże kwiaty bywają dwukolorowe i wzorzyste.

Miskant 'Flamingo' jest bylinową trawą o łukowato wygiętych liściach, które jesienią przybierają barwę złocistopomarańczową. Kwiaty tworzą atrakcyjne, różowosrebrzyste, przewieszające wiechy, które stanowią ozdobę również zimą. Kwiatostany nadają się do suchych bukietów.

Miskant 'Kleine Fontäne' tworzy gęste kępy łukowato wygiętych liści z białym unerwieniem, które jesienią przybierają złocisty kolor. Początkowo czerwone, a potem blednące kwiaty, tworzą przewieszone, efektowne wiechy. Puszyste owocostany długo stanowią ozdobę ogrodu. Pokrój kępy trawy przypomina, zgodnie z nazwą, małą fontannę.

Miskant 'Strictus' przypomina odmianę 'Zebrinus', ma liście poprzecznie żółto paskowane, ale sztywne, rynienkowato zwinięte i nie przewieszone łukowato. Żółte paski pojawiają się na źdźbłach w miarę wzrostu rośliny. Czerwonawe kwiaty, zebrane w wiechę, rozwijają się we wrześniu.

Miskant olbrzymi jest prawdopodobnie naturalną hybrydą miskanta chińskiego (Miscanthus sinensis) z miskantem cukrowym (Miscanthus sacchariflorus), do Europy został przywieziony około 1935 roku jako roślina ozdobna. Nie wytwarza nasion, rozmnażany jest na drodze wegetatywnej. Należy do najbardziej okazałych traw uprawianych w Polsce.