Rośliny liściaste

Kalibrachoa ogrodowa jest hybrydą międzygatunkową i bliską krewną między innymi petunii i brunfelsii. Ze względu na tropikalne pochodzenie, kalibrachoa jest w naszych warunkach uprawiana z rozsady jako roślina jednoroczna. Ozdobę stanowią liczne kwiaty oraz długi okres kwitnienia, aż do pierwszych przymrozków.

Tawulec wcinany, włączony ostatnio do rodzaju neilia, jest płożącym się krzewem pochodzącym z gór Korei i Japonii. Długie pędy ścielą się po powierzchni, przez co tawulec doskonale nadaje się jako roślina okrywowa do obsadzania skarp i zboczy zamiast trawnika. Dodatkową ozdobę, oprócz liści, stanowią groniaste kwiatostany kremowobiałych kwiatów.

Rzepik pospolity jest byliną spotykaną często na skrajach lasów i w zaroślach. Jest znaną od wieków rośliną leczniczą, a ze względu na ciemnozielone, pierzaste liście oraz kłosowate kwiatostany żółtych, niewielkich kwiatów, rzepik pospolity może być również ozdobą ogrodu. Botaniczna nazwa rodzajowa Agrimonia jest zlatynizowaną formą greckiego słowa argemōnion, oznaczającego "mieszkańca pól".

Grusza 'Konferencja' jest kultywarem gruszy pospolitej, czyli zespołu mieszańców gatunków europejskich. Jak wszystkie drzewa owocowe uprawiane już od starożytności, również spotykane w sadach i ogrodach odmiany niewiele przypominają dzikie formy botaniczne. Popularna i lubiana grusza 'Konferencja' powstała w Anglii pod koniec XIX wieku.

Ziemniak 'Tajfun' jest średniowczesną odmianą wyhodowaną w Polsce na początku obecnego wieku. Okrągłoowalne bulwy o żółtym miąższu nadają się do przyrządzania rozmaitych potraw oraz do przetwórstwa. Ziemniaki 'Tajfun' są bardzo smaczne, odporne na wirusy i choroby, tolerancyjne na suszę.

Ogórek 'Śremski' jest popularną i lubianą odmianą gruntową o dużej plenności i wczesnym terminie zbioru. Owoce tego ogórka są bardzo kształtne, cylindryczne i mają małą komorę nasienną. Jasnozielona skórka jest pokryta licznymi, dużymi brodawkami. Jest to stara odmiana, na jej podstawie powstała inna, bardzo podobna w pokroju, ale bardziej odporna na choroby, odmiana 'Śremianin'.

Szczaw kędzierzawy jest pospolitą w Polsce byliną, rosnącą w dolinach rzek, na ugorach i pastwiskach. Duże, lancetowate liście są brzegiem zwykle silnie falisto karbowane, kędzierzawe. Dawniej był stosowany jako roślina lecznicza, obecnie może być oryginalną ozdobą ogrodowej rabaty, wprowadzając element dzikiej natury.

Szczaw tępolistny jest rodzimego pochodzenia byliną, spotykaną w lasach, na łąkach i nieużytkach, najlepiej wilgotnych do podmokłych. Chociaż w uprawach nie jest gatunkiem pożądanym, to jednak jego sercowate liście i wzniesione kwiatostany wnoszą do ogrodu powiew naturalnej przyrody.

Wyćwiklin biały, nazywany szpinakiem malabarskim, jest jednorocznym pnączem uprawianym tropikach jako warzywo liściowe i roślina ozdobna. Liście wyćwiklinu są jadalne, mają kwaskowy, soczysty smak. Roślina ma wysokie wymagania cieplne i w naszych warunkach stanowi w ogrodzie egzotyczną ciekawostkę.

Kosmos krwistoczerwony, nazywany też czekoladowym, jest meksykańską byliną z bulwiastymi korzeniami. Botaniczny epitet gatunkowy nawiązuje do koloru kwiatów, a potoczna nazwa do ich zapachu. Kosmos czekoladowy jest uważany od 1902 roku za gatunek wymarły w naturalnym środowisku i obecnie istnieje tylko w uprawie.

Macierzanka wczesna jest płożącym się niskim półkrzewem lub krzewinką, tworzącym gęste dywany. W naturze rośnie na skałach wapiennych, podczas gdy jej kuzynka, macierzanka piaskowa, preferuje gleby piaszczyste i zwykle kwaśne. W uprawie spotyka się odmiany macierzanki wczesnej różniące się kolorem liści i kwiatów.

Szczodrzeniec wczesny jest hybrydą Cytisus multiflorus i Cytisus oromediterraneus, krzewem ozdobnym uprawianym w ogrodach w rozmaitych odmianach hodowlanych. Odznacza się gęstym pokrojem i wczesnym, obfitym kwitnieniem na pędach zeszłorocznych.

Rozchodnik ostry jest idealną byliną rodzimego pochodzenia do obsadzenia mocno nasłonecznionych miejsc na ubogiej glebie w ogrodzie. Odporny na suszę sukulent może zastąpić na małych powierzchniach bardziej wymagającą trawę jako roślina okrywowa. Wczesnym latem rozwija na dodatek mnóstwo jaskrawożółtych kwiatów.

Aster karłowaty przestał być zaliczany do dawnego rodzaju botanicznego astrów i reprezentuje obecnie rodzaj Symphyotrichum. Ze względu na dawne przyzwyczajenia i brak nowej polskiej nazwy, roślina nadal może być nazywana astrem jednak ze świadomością prawidłowej nazwy. Jest popularną rośliną ozdobną.

Promienna biel wysokich kwiatostanów pustynnika himalajskiego stanowi efektowną ozdobę słonecznej rabaty w każdym ogrodzie. Z rozety długich, wąskich liści wyrasta sztywny pęd kwiatowy do 250 cm wysokości. Kwiaty rozwijają się stopniowo od dołu do góry.

Zawilec wielkokwiatowy, podobnie jak jego bliscy krewni zawilec gajowy oraz zawilec żółty, jest gatunkiem rodzimym, ale występuje w naturze rzadko i jest pod ochroną. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, aby ta bylina przemieniła słoneczną ogrodową rabatę w morze kwiatów. Tworzy efektowne kompozycje z innymi bylinami jak pierwiosnki, orliki albo niezapominajki.

Turzyca Buchanana jest kępkową turzycą z Nowej Zelandii nazwaną tak na cześć nowozelandzkiego botanika Johna Buchanana. Efektowną ozdobę rośliny stanowią utrzymujące się przez cały rok liście, w różnych odcieniach rudości i czerwieni, wyglądające jak zaschnięte. Nadaje się również do uprawy w pojemnikach na balkonie lub tarasie.

Chaber łąkowy, bliski krewny bławatka, rośnie często na łąkach, pastwiskach i skrajach lasu. Ozdobę stanowią fioletowopurpurowe kwiaty zebrane w duże koszyczki, chętnie odwiedzane przez owady. Do ogrodu wnosi subtelny urok dzikiej przyrody.

Tojeść pospolita jest byliną często spotykaną na wilgotnych łąkach, brzegach wód i w zaroślach. Ozdobę stanowią wiechy złocistożółtych kwiatów. Jak każda roślina rodzimego pochodzenia, tojeść pospolita jest doskonale przystosowana do naszych warunków, mało wymagająca i chętnie odwiedzana przez owady. Do ogrodu wnosi element dzikiej przyrody.

Słonecznica zwarta jest niską, sukulentyczną byliną z południowej Afryki, gdzie rośnie na skałach i rumowiskach. Odporna na mróz i suszę doskonale nadaje się do naszych ogrodów skalnych. Szczególnie dekoracyjnie wygląda w okresie kwitnienia, kiedy rozwija duże, żółte kwiaty.

Pragnia syberyjska jest płożącą byliną, która wyglądem przypomina poziomkę i pięciornika - ma trójlistkowe liście i charakterystyczne dla rodziny różowatych kwiaty w żółtym kolorze. Łudząco podobne do poziomek owoce nie są wprawdzie trujące, ale też nie nadają się do spożycia. Nazwa botaniczna upamiętnia austriackiego botanika Franza von Waldstein.

Jesion pensylwański jest szybko rosnącym drzewem północnoamerykańskiego pochodzenia. W przeciwieństwie do drzew europejskich, pod koniec sezonu szybko przebarwia liście i je zrzuca. Jest odporny na suszę i mróz. Bywa mylony z jesionem amerykańskim.