Rośliny o ciekawym pokroju

Obrazki włoskie to śródziemnomorska bylina o bardzo dekoracyjnych liściach i efektownych, jaskrawo zabarwionych na pomarańczowy kolor owocostanach. Od wiosny ozdobę stanowią błyszczące, strzałkowate, z wyraźnym białym rysunkiem liście. Z charakterystycznych dla rodziny obrazkowatych kwiatów rozwijają się oryginalne owocostany - gęsto ułożone jagody na szczycie wysokiej łodygi.

Dzielżan jesienny jest północnoamerykańską byliną, cenioną w naszych ogrodach za długie kwitnienie. Jego kwiaty kojarzą się ze słońcem, stąd nazwa gatunkowa Helenium nawiązująca do imienia greckiego boga słońca. W uprawie spotyka się często odmiany mieszańcowe, różniące się od formy botanicznej odcieniami kolorów i kształtem kwiatów.

Pochodzący z Meksyku Epiphyllum anguliger posiada bardzo dekoracyjne pędy i kwiaty. Podobnie jak kaktus wielkanocny rośnie w naturze jako epifit, wykorzystując do podpory drzewa w lesie deszczowym. Jego długie, spłaszczone pędy o zygzakowatym kształcie przypominają niektórym rybie ości, a innym ogon krokodyla.

Lepismium boliwijskie, zakwalifikowane ostatnio do rodzaju botanicznego Pfeiffera, należy do kaktusów- epifitów, które rosną nie w ubogim i suchym gruncie, ale w rozwidleniach gałęzi drzew w deszczowych lasach tropików. Długie, wąskie pędy nie mają kolców, w korzystnych warunkach rozwijają kremowe kwiaty. Doskonale prezentuj się w wiszącej doniczce.

Sit rozpierzchły jest rodzimą byliną spotykaną na wilgotnych terenach, na podmokłych pastwiskach i zabagnieniach. Tworzy gęste, żywozielone kępy. Obok formy botanicznej uprawiane są w ogrodach odmiany situ rozpierzchłego różniące się kształtem i zabarwieniem łodyg. Doskonale nadaje się do nasadzeń w strefie przybrzeżnej oczka wodnego i do ozdoby ogrodowych akwenów.

Tygrysówka pawia jest meksykańską byliną z podobnymi do cebuli bulwami. Duże, szeroko otwarte, o egzotycznym wyglądzie kwiaty składają się z sześciu listków: trzech szerokich i trzech wąskich i małych, kontrastowo zabarwionych. Nazwa rodzajowa jest czasem myląca, ponieważ wiele gatunków tygrysówki posiada kwiaty raczej cętkowane jak lampart, niż paskowane jak futro tygrysa.

Strączyniec cewiasty należy do znanej rodziny motylkowatych i w swojej ojczyźnie wyrasta na okazałe drzewo. W naszych warunkach może być uprawiany wyłącznie w doniczkach i pojemnikach, które na zimę można przenieść do ciepłego pomieszczenia. Późną wiosną rozwija długie girlandy pachnących, żółtych kwiatów.

Szanta zwyczajna jest śródziemnomorską byliną o zapachu tymianku, która już w średniowieczu była uprawiana i rozprzestrzeniła się po całej Europie. Jako roślina lecznicza była bardzo popularna w ogrodach klasztornych. Niesłusznie zapomnianą szantę zwyczajną warto na nowo wprowadzić do naszych ogrodów, nie tylko jako zioło lecznicze, ale również ze względu na jej subtelną urodę.

Rdest himalajski, rosnący pierwotnie na cienistych łąkach i w lasach Himalajów, cieszy się również u nas rosnącą popularnością. Jest to bylina łatwa w uprawie, odporna na choroby i szkodniki, i kwitnąca przez całe lato aż do późnej jesieni. Czerwone kwiaty rdestu himalajskiego zebrane w wąskie kłosy wnoszą do ogrodu barwny akcent.

Dziewanna wielkokwiatowa rozwija w pierwszym roku rozetę liści, a w drugim imponującej wielkości kwiatostan dochodzący do 2 m wysokości. Duże, żółte kwiaty rozwijają się stopniowo od dołu łodygi do góry, tworząc ozdobę ogrodu od lipca do września. Cała roślina jest pokryta gęstym, żółtawym kutnerem, który chroni przed promieniowaniem słońca i nadmiernym parowaniem wody.

Kolokazja jadalna, znana jako taro, jest byliną uprawianą od tysięcy lat ze względu na bulwiaste kłącza, stanowiące ważne źródło pożywienia w tropikalnej Azji. Kolokazja należy do rodziny obrazkowatych, jednak jadalne są zarówno jej bulwy, jak i młode liście i kwiaty. W naszych warunkach może być uprawiana jako roślina doniczkowa albo ogrodowa z zimowaniem w pomieszczeniu.

Nachyłek okółkowy jest kłączową byliną z Ameryki Północnej, gdzie rośnie w widnych i suchych lasach. W naszych warunkach jest łatwą w uprawie rośliną rabatową o długim okresie kwitnienia. W pełnym słońcu tworzy zwarte kępy, a jego duże, złote koszyczki kwiatów rozwijają się od czerwca do września.

Kolkwicja chińska, krzew kwiatowy rosnący dziko w środkowych Chinach, swoją nazwą rodzajową upamiętnia niemieckiego botanika Richarda Kolkwitz'a. Ozdobę krzewu stanowią obficie rozwijające się białoróżowe kwiaty, a później szczeciniasto owłosione niełupki. Owoce kolkwicji przypominają małe jeże, co dosłownie oznacza właśnie chińska nazwa wèi shí.

Szczaw polny jest dwupienną byliną, powszechnie spotykaną w naszym kraju na kwaśnych pastwiskach i ugorach. w dawnych czasach wykorzystywano szczaw jako bogate w witaminę C warzywo i roślinę leczniczą. Dzisiaj wiadomo, że duża zawartość kwasu szczawiowego w liściach rośliny może być szkodliwa dla zdrowia. Niewielka ilość szczawiu może być jednak przyjemnie kwaśnym i lekko ostrym dodatkiem do sosów i sałatek.

Stapelia pstra jest sukulentem pędowym pochodzącym z Afryki Południowej, gdzie rośnie na łagodnych, kamienistych zboczach. Należy do najpiękniejszych sukulentów, a znana jest w Europie już od XVII wieku. Osobliwością stapelii są duże, przepiękne kwiaty w formie pięcioramiennej gwiazdy, które wydzielają nieprzyjemny zapach rozkładającego się mięsa. Ten podstęp na celu zwabienie do kwiatów zapylających owadów i w praktyce doskonale się sprawdza.

Woskownica europejska jest dwupiennym krzewem rzadko spotykanym nad Bałtykiem na wilgotnych łąkach i w olszynach. Polska nazwa rodzajowa nawiązuje do warstwy wosku okrywającego owoce, a botaniczna nazwa Myrica pochodzi od greckiego słowa myron, oznacza perfumy i ma związek z mocnym aromatem liści. Doskonale nadaje się na roślinę okrywową na terenie podmokłym.

Ułudka wiosenna jest niską byliną rozłogową o kwiatach podobnych do niezapominajek, ale większych. Pochodzi z górskich lasów południowej Europy. Doskonale nadaje się do naszych ogrodów jako roślina okrywowa w miejscach półzacienionych albo element bylinowych kompozycji na rabacie.

Arnika górska jest znaną i cenioną od wieków rośliną leczniczą, a jej duże, żółtopomarańczowe koszyczki kwiatów stanowią ozdobę ogrodowych rabat. Ze względu na zagrożenie wyginięciem, w Polsce arnika górska jest objęta ścisłą ochroną gatunkową.

Dynia zwyczajna jest jedną z najstarszych roślin uprawnych. Obecnie w uprawie znajduje się wiele odmian różniących się kształtem owoców i sposobem ich użytkowania. Dynia jest rośliną jednopienną, ale o kwiatach zróżnicowanych na męskie i żeńskie. Ze względu na duże, dekoracyjne liście, dynia zwyczajna może pełnić w ogrodzie rolę rośliny okrywowej.

Jałowiec 'Blue Star' to karłowata odmiana jałowca łuskowatego. Dorasta do ok. 0,5 m wysokości i pokrojem przypomina srebrzystoniebieską gwiazdę, której kolor nadają jego krótkie, kłujące i gęsto ułożone igły. Roślina dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych w przepuszczalnej glebie. Jest doskonałą ozdobą ogrodów skalnych oraz orientalnych, a ze względu na niewielkie odmiany świetnie sprawia się w donicach na tarasach i balkonach.

Świerk pospolity 'Inversa' jest ciekawą odmianą o oryginalnym, płożącym pokroju. O wysokości drzewa decyduje wysokość szczepienia oraz sposób podwiązania jednej z gałęzi. Zwieszające się pędy świerka 'Inversa' tworzą w ogrodzie efektowne formy. Drzewo nie wytwarza samodzielnie pędu głównego, a gęste pędy rosną w dół lub rozkładają się na ziemi.

Kosmatka olbrzymia jest delikatną byliną, zadomowioną w naszych górskich lasach. Długie, połyskujące liście zachowują zieleń również zimą. Doskonale sprawdza się w roli rośliny ozdobnej w ogrodach skalnych i nad oczkami wodnymi.