Rośliny o ciekawym pokroju

Wrzosiec rozpierzchły jest gatunkiem kwitnącym latem i jesienią. Ma zwarty i gęsty pokrój. Źle znosi zalewanie i przesuszenie. Naturalnie występuje na atlantyckich wybrzeżach Wysp Brytyjskich, Francji i Hiszpanii - stąd w chłodniejszych regionach może wymagać ochrony przed mrozem.

Różanecznik alpejski to niewielki krzew, którego gałęzie są rozgałęzione i splątane ze sobą. Jego liście są zimozielone i intensywnie zielone. Latem, na szczytach pędów, pojawiają się duże, ciemnoróżowe kwiaty. Jest to wymagająca roślina, nieznosząca suszy. Naturalnie występuje w górach Europy — w tym w polskich Karkonoszach.

Funkia 'Fire and Ice' jest dekoracyjną byliną liściową do półzacienionych i zacienionych zakątków ogrodu. Zwraca na siebie uwagę pięknymi, dwukolorowymi liśćmi, na których kremowobiały środek blaszki kontrastuje z ciemnozielonymi brzegami. Dodatkową ozdobę funkii stanowią lawendowe, dzwonkowate kwiaty.

Grupa funkii Tadriana została wyhodowana w Anglii i składa się z odmian mieszańców H. tardiflora i H. sieboldiana var. elegans. Najbardziej znaną odmianą z tej grupy jest 'Halcyon'. Jest byliną o efektownych, niebieskich liściach. Dodatkową ozdobę stanowią bladoliliowe kwiaty.

Świdośliwa jajowata jest krzewem o luźnym pokroju i jajowatych lub okrągłych liściach. Wiosną ozdobę stanowią dosyć duże, białe kwiaty zebrane w gęste grona. Jadalne owoce początkowo są czerwone, a w miarę dojrzewania ciemnieją do koloru granatowego. Jesienią liście przebarwiają się pięknie w odcienie czerwieni i pomarańczu.

Głogojarząb 'Granatnaja' jest wyhodowaną przez Iwana Miczurina hybrydą głogu syberyjskiego (Crataegus sanguinea) i jarzębiny (Sorbus aucuparia). Dorasta do 3-4 m wysokości i jest krótkowieczny. Jest atrakcyjną rośliną zarówno dekoracyjną, jak i owocową. dość duże owoce są soczyste, bez goryczki i nadają się do spożycia na surowo lub na przetwory.

Irga Francheta, nazwana tak na cześć francuskiego botanika Adriena René Francheta, jest niewysokim, rozłożystym krzewem o wzniesionych i przewisajacych pędach. Ozdobę stanowią szarozielone, błyszczące liście, różowe kwiaty, a potem jajowate, pomarańczowe owoce. W naszych warunkach mało odporny na mróz.

Bodziszek popielaty jest niską byliną kłączową tworzącą kępki. Ozdobę tworzą niebieskozielone, okrągławe liście. tworzące różyczkę, oraz piękne, jasnofioletowe kwiaty z fioletowym żyłkowaniem. Nadaje się do ogrodów skalnych lub jako roślina okrywowa. Jest uprawiany w ogrodach od około 200 lat.

Cissus pasiasty jest dekoracyjną rośliną doniczkową z południowych obszarów Ameryki Południowej. Główną ozdobę stanowią stosunkowo niewielkie, dłoniaste, ciemnozielone liście. Pędy dorastają do 180 cm długości.

Cissus czworograniasty, w odróżnieniu od innych cissusów, jest gatunkiem sukulentowym. Zgrubiałe pędy mają czworokątny przekrój, stąd epitet gatunkowy rośliny. Jako roślina doniczkowa nie wymaga specjalnej opieki i wybacza małe błędy hodowlane.

Przetacznik rozesłany jest rzadkim w Polsce gatunkiem, uprawianym jako roślina ozdobna okrywowa. Ozdobę stanowią jasnoniebieskie kwiatostany, kontrastujące z gęstymi, zielonymi liśćmi. Preferuje pełne słońce i przepuszczalne, piaszczyste gleby.

Wilczomlecz opasły przypomina wyglądem kaktusa, a zwłaszcza gatunek Astrophytum asterias. Zgrubiała łodyga tworzy najpierw kulę, a z czasem przybiera formę cylindryczną o wysokości do 30 cm. Zawiera trujący sok mleczny, który wycieka po uszkodzeniu rośliny. Wilczomlecz opasły jest w naszych warunkach dekoracyjną rośliną doniczkową.

Przetacznik goryczkowy jest byliną ozdobną z Azji Mniejszej i Kaukazu. Rozety liści tworzą gęstą darń. Dodatkową dekoracją są drobne kwiaty zebrane na wysokich, wyniosłych pędach. Jest odporny na mróz i choroby.

Wilczomlecz błękitnawy jest śródziemnomorską byliną, rosnącą w naturze w świetlistych lasach i na skalistych zboczach. W naszych warunkach jest rośliną rabatową. Epitet gatunkowy pochodzi od greckiego characias = "płot, palisada".

Wiąz 'Jacqueline Hillier' jest karłową odmianą o wolnym i zwartym wzroście. Odmiana o niepewnym pochodzeniu, znaleziona w prywatnym ogrodzie w 1966 r. Możliwe, że jest to odmiana hybrydy zwanej wiązem holenderskim. Rośnie do kilku metrów wysokości, ma nieregularny pokrój i małe, ciemnozielone liście. Jest odporny na mróz.

Topola berlińska jest mieszańcem Populus laurifolia i Populus nigra 'Italica', który powstał w Berlinie około 1870 roku. Jest klonem męskim, dlatego wiosną nie unoszą się nad nią puszyste nasiona. Szybko rośnie, ma wąski pokrój, dorasta do 25 m wysokości. Liście są początkowo jasnozielone, później mają kolor świeżej zieleni, aby jesienią przebarwić się na żółto.

Tojeść bukietowa jest rodzimego pochodzenia byliną spotykaną na bagnach, mokradłach i brzegach wód. W ogrodach jest sadzona jako roślina ozdobna w pobliżu oczek wodnych. Żółte kwiaty siedmiokrotne są zebrane w charakterystyczne grona.

Polskie nazwy roślin bywają czasem mylące; wbrew pozorom kokorycz to nie jest duża kokoryczka tylko zupełnie odrębny i niespokrewniony rodzaj roślin. Kokorycz żółta jest gatunkiem z rodziny makowatych (kokoryczki należą do rodziny szparagowatych) i do Polski sprowadzono ją w celach dekoracyjnych dopiero w XIX wieku. Ozdobę stanowią filigranowe liście i żółte kwiaty na ich tle.

Nasturcja bulwiasta jest słabym pnączem z andyjskiej części Ameryki Południowej, gdzie jest uprawiana dla jadalnych bulw. W naszych ogrodach może być botaniczną ciekawostką. Posiada ozdobne liście oraz czerwonopomarańczowe kwiaty. Nadaje się do uprawy pojemnikowo-ogrodowej, ponieważ jest wrażliwa na mróz.

Ardizja karbowana jest zimozielonym krzewem z tropikalnych i subtropikalnych rejonów Azji. W naszych warunkach jest uprawiana jako roślina doniczkowa. Jej główną ozdobą są długo utrzymujące się czerwone owoce. Efektownie wyglądają też ciemnozielone, skórzaste, połyskujące z pofalowanym brzegiem liście oraz wierzchotki kwiatów.

Knieć błotna, znana również powszechnie jako kaczeniec, jest byliną kłączową rodzimego pochodzenia z podmokłych łąk i nadbrzeżnych zarośli. Rozwija wczesną wiosną duże, jaskrawożółte i błyszczące kwiaty. W ogrodowej uprawie można spotkać, oprócz formy botanicznej, odmiany o kwiatach pełnych, a także w białym kolorze.

Szczodrzeniec biały jest niewielkim krzewem zadomowionym w Europie Południowo-Wschodniej, bardzo rzadkim w Polsce. Gęsty, miotlasty pokrój tworzą zimozielone pędy. Wiosną zmieniają się w efektowną fontannę delikatnie pachnących, białych kwiatów.