Kwiaty ozdobne

Pochodzący ze wschodnich obszarów śródziemnomorskich drakunkulus zwyczajny, niesłusznie nazywany lilią, jest rzadko spotykany w naszych ogrodach, chociaż sposobem uprawy przypomina popularne dalie. Zalicza się do roślin ogrodowych o najbardziej efektownych i największych kwiatach. Charakterystyczna dla rodziny obrazkowatych spatha ma długość do pół metra i podobnej długości albo dłuższą kolbę kwiatową.

Lilia królewska ma swoją ojczyznę w górskich regionach zachodnich Chin. Sprowadzona do Europy na początku XX wieku szybko zyskała ogromną popularność dzięki swojej urodzie, ale też wytrzymałości na suszę i chłód. Ten gatunek lilii wyróżnia się dużymi, białymi lejkami kwiatów z żółtym gardłem oraz różowofioletowym zabarwieniem na zewnątrz. Na łodydze rozwija się zwykle do 25 kwiatów.

Kardiokrynum olbrzymie należy do najbardziej okazałych przedstawicieli rodziny liliowatych i wraz z dwoma innymi gatunkami tworzy odrębny rodzaj botaniczny Cardiocrinum. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckich słów kardia = "serce" i krinon = "lilie" i ma związek z kształtem liści tej rośliny. Ojczyzną kardiokrynum olbrzymiego są wschodnie Himalaje.

Liliowiec rdzawy jest wschodnioazjatycką byliną, która już od dawna cieszy się dużą sympatią i popularnością w europejskich ogrodach. Pochodzącą od greckich słów hemera i kallos nazwę rodzajową Hemerocallis można przetłumaczyć jako "piękność dnia", co trafnie podkreśla urodę rośliny i jej krótkie trwanie. Ozdobę stanowią rozwijające się stopniowo przez długi czas kwiaty oraz kępy dekoracyjnych liści.

Liliowiec ogrodowy 'Stella de Oro' jest hybrydową odmianą wyhodowaną w USA w 1975 roku. Odznacza się niskim i zwartym wzrostem oraz wyjątkowo długim kwitnieniem. Żółte, kielichowate kwiaty rozwijają się od maja aż do końca lata, a jedna kępa byliny potrafi ich wytworzyć około pół tysiąca.

Liliowiec żółty jest łatwą w uprawie wschodnioazjatycką byliną, która każdy ogród rozjaśni blaskiem swoich złotożółtych kwiatów. Oprócz kwiatów o przyjemnym zapachu ozdobę stanowią również gęste kępy liści. W Azji liliowce są uważane za rośliny jadalne.

Plektrantus psi jest krewnym popularnej komarzycy (Plectranthus glabratus) i podobnie jak ona wydziela aromat, który przez wiele zwierząt jest uważany za nieznośny. Poza właściwościami odstraszającymi plektrantus odznacza się również pięknymi fioletowymi kwiatami i szarozielonymi liśćmi, stanowi ozdobę rabaty lub tarasu.

Wiśnia kosmata, nazwana tak ze względu na delikatne włoski na młodych pędach, jest krzewem o małych wymaganiach i dużej odporności. Ozdobę wiśni kosmatej stanowią efektowne i bardzo liczne, biało-różowe, pachnące kwiaty. Czerwone, smaczne i słodsze od wiśni owoce nadają się do bezpośredniego spożycia oraz na przetwory.

Fiołek rogaty występuje w Pirenejach jako gatunek endemiczny. U nas jest uprawiany jako roślina ozdobna przeważnie w postaci licznych odmian i mieszańców. Od zwykłych fiołków (bratków) odróżnia się długą, cienką i ostrą ostrogą, stąd zresztą pochodzi epitet gatunkowy.

Powojnik wielkokwiatowy jest nazwą liczącej ponad sto odmian grupy mieszańcowej wyhodowanej z gatunków dalekowschodnich. Pierwszym wielkokwiatowym mieszańcem pochodzącym z początku XIX wieku i do dzisiaj uprawianym jest powojnik Jackmana. Przez całe lato rozwija bardzo duże kwiaty w kolorze fioletu.

Powojnik włoski pochodzi z regionu Morza Śródziemnego, gdzie zadomowił się od Hiszpanii aż po Azję Mniejszą. Gatunek jest uprawiany w ogrodach już od 400 lat, a w międzyczasie wyhodowano też liczne jego odmiany. Fioletowe kwiaty są szeroko dzwonkowate i składają się z czterech płatków.

Śliwa wiśniowa 'Nigra' jest odmianą o ciemnopurpurowych, połyskliwych liściach i ciemnoróżowych kwiatach, które pojawiają się przed rozwojem liści, około tygodnia później niż u Prunus cerasifera 'Pissardii'. Kuliste, czerwone owoce śliwy 'Nigra' są jadalne.

Śliwa japońska ma swoją ojczyznę w Chinach, jednak popularność i znaczenie gospodarcze zyskała w Japonii. Sprowadzona do USA i do Europy rozpowszechniła się pod nazwą śliwy japońskiej. Owoce są jadalne i smaczne, i trwalsze niż tradycyjnych odmian śliwy domowej.

Irezyna Herbsta jest krótkowieczną byliną z tropów Brazylii, która w naszych warunkach zimuje w pomieszczeniu albo jest uprawiana jako kwiat sezonowy. Oryginalną ozdobę rośliny stanowią ciemnopurpurowe liście wybarwione pięknie w pełnym słońcu.

Hortensja 'Runaway Bride' jest odmianą mieszańcową wyhodowaną w Japonii kilka lat temu z udziałem hortensji ogrodowej. Odznacza się nietypowym sposobem wytwarzania kwiatostanów, które wyrastają zarówno z pąków szczytowych, jak również z pąków bocznych na całej długości pędów jednorocznych oraz wyrosłych w poprzednim sezonie. Śnieżnobiałe kwiaty "uciekającej panny młodej" z czasem lekko różowieją.

Przypominający mocno wyrośniętą stokrotkę w rozmiarze XXL jastrun właściwy, nazywany margerytką, jest byliną rodzimego pochodzenia. Rośnie dziko na suchych łąkach i skrajach lasów, jest też sadzony w ogrodach jako roślina ozdobna. Jastrun właściwy nie ma specjalnych wymagań, jest odporny na mróz i suszę. Doskonale czuje się na rabacie w towarzystwie ostróżek, maków i krwawników.

Pachnąca cytryną północnoamerykańska pysznogłówka szkarłatna jest uprawiana w europejskich ogrodach od połowy XVIII wieku. Purpurowe kwiaty, ustawione w piętrowe kwiatostany, są jeszcze otoczone czerwonymi podsadkami. Oprócz formy botanicznej spotyka się w ogrodach kultywary i hybrydy pysznogłówki.

Pochodząca z górskich, japońskich lasów hakonechloa smukła, tworzy efektowne, zielone kępy o niewielkiej wysokości. Soczyście zielone liście przebarwiają się jesienią na kolor żółty i pomarańczowy. Kwiaty są zebrane w ażurowe wiechy.

Bluszcz kolchidzki jest zdrewniałym pnączem pochodzącym z Kaukazu i Azji Mniejszej, gdzie w wilgotnych lasach wspina się po drzewach. W ogrodzie może być rośliną okrywową w miejscach mocno zacienionych. W odróżnieniu od rodzimego bluszczu ten gatunek woli gleby lekko kwaśne.

Lilia bulwkowata jest europejską byliną cebulową, występującą w Polsce rzadko w górach na stanowiskach naturalnych, oraz na niżu w formie zdziczałej. Nazwę zawdzięcza bulwkowatym rozmnóżkom, które jesienią odpadają od rośliny i zimują w ziemi. Ozdobę lilii stanowią duże, pomarańczowe kwiaty na wierzchołku łodygi.

Aloes uzbrojony jest południowoafrykańskim sukulentem o dużych, soczystych, kolczasto ząbkowanych liściach. Podobnie jak aloes zwyczajny, od wieków służy jako roślina lecznicza. W naszych warunkach klimatycznych aloes uzbrojony pełni rolę doniczkowej rośliny ozdobnej.

Irgę szedzką wyhodowano jako hybrydę irgi Dammera (Cotoneaster dammeri) oraz irgi wyrazistej (Cotoneaster conspicuus). Ozdobę tego ścielącego się krzewu stanowią zimozielone liście oraz okresowo białe kwiaty i czerwone owoce. W ogrodzie może tworzyć kobierce w miejscach ocienionych.