Rośliny stanowiące pokarm dla owadów

Pochodząca z Ameryki Północnej glediczja trójciernista jest drzewem o filigranowych liściach, pachnących kwiatach i oryginalnych owocach w formie strąków. 'Sunburst' jest odmianą o złocistożółtych liściach w okresie wzrostu. Nieco dziwna nazwa rodzajowa drzewa pochodzi od nazwiska niemieckiego botanika Johanna Gottlieba Gleditsch'a.

Każdej wiosny zawilec gajowy tworzy w naszych lasach gęste, kwiatowe dywany. Jak wiele innych roślin, które wcześnie się rozwijają, zawilec gajowy jest również geofitem i niekorzystne okresy w roku spędza pod ziemią. Dzięki tej sprytnej strategii wykorzystuje optymalnie czas, kiedy korony drzew liściastych przepuszczają do dna lasu jeszcze dużo światła. Z powodzeniem może rosnąć również w większym ogrodzie.

Budleja skrętolistna rozwija kuliste grona kwiatów wzdłuż zeszłorocznych pędów. Całkowicie pokrywają długie pędy, przypominając sznury fioletowych korali. Pachnące kwiaty wabią owady, stąd popularna w wielu językach nazwa "motyli krzew". W odróżnieniu od innych gatunków budlei ta jest wyjątkowo mrozoodporna.

Spokrewniony z zawilcami i sasankami orlik pospolity jest objęty ochroną w lasach, ale chętnie uprawiany w przydomowych ogrodach. Oryginalne, ładne kwiaty orlika pospolitego są zaopatrzone w ostrogę, która przypomina szpon orła - co znalazło odbicie w nazwie rodzajowej rośliny. Istnie wiele odmian hodowlanych orlika o kwiatach pojedynczych i pełnych oraz niespotykanych u formy dzikiej kolorach.

Rudbekia błyskotliwa bywa czasem mylona z jeżówką purpurową. Obie rośliny nie są jednak ze sobą blisko spokrewnione i należą do odrębnych rodzajów botanicznych. Rudbekia jest niezawodną, łatwą w uprawie byliną, która przez wiele miesięcy zapewnia w ogrodzie letni nastrój. Jej kwiaty uszczęśliwiają mnóstwo owadów dostatkiem pyłku i nektaru.

Odkryty przez Europejczyków w Japonii nowy gatunek zawilca ma chińskie pochodzenie i jest odmianą zawilca hupeheńskiego (chińskiego). Ta spokrewniona z naszymi zawilcami i sasankami bylina wnosi do ogrodu świeże kwiaty wtedy, gdy lato zaczyna się już zbierać do odwrotu, a dni stają się coraz krótsze. Zawilec japoński jest bardzo długowieczny i przez wiele lat może stanowić ozdobę ogrodu.

Niepowtarzalna uroda słonecznika stanowi ozdobę wielu ogrodów. Nawet dzieci z łatwością rozpoznają tę roślinę z wielkimi złotymi kwiatami, jednak mało kto wie, jak wielka jest różnorodność gatunków i odmian rodzaju botanicznego Helianthus. Słonecznik zwyczajny jest jednym z około 70 gatunków swojego rodzaju. W przeciwieństwie do wielu innych swoich krewniaków, między innymi topinamburu, jest rośliną jednoroczną.

Kasztanowiec czerwony jest hybrydą pochodzącego z Bałkanów kasztanowca białego i amerykańskiego kasztanowca krwistego. Powstał przez przypadek w Niemczech w XIX w. Kwiaty tego mieszańca mają kolor czerwony, a owoce są prawie zupełnie pozbawione kolców. W maju stanowi efektowną ozdobę dużego ogrodu.

Miłek wiosenny już wczesną wiosną sprowadza do ogrodu złote gwiazdy swoich kwiatów. Jest rodzimym gatunkiem, jednak rzadko spotykanym w naturalnych warunkach. Przynależność do rodziny jaskrowatych oznacza, że piękna roślina o efektownych kwiatach jest trująca, a jednocześnie lecznicza.

Starzec Jakubek jest rodzimym gatunkiem o dużych, żółtych, zebranych w wiechę kwiatach. Ponieważ pełnia kwitnienia przypada na dzień świętego Jakuba, czyli 25 lipca, stąd wzięła się i zwyczajowa, i botaniczna nazwa rośliny. Roślina jest trująca i szczególni niebezpieczna dla koni.

Wiązówka błotna jest rodzimym gatunkiem byliny o kremowobiałych, pachnących kwiatach zebranych w duże, nieregularne wiechy. W medycynie ludowej była ważną rośliną zielarską. Stosowaną ją również do aromatyzowania piwa i miodów pitnych. W formie botanicznej oraz kilku kultywarów jest uprawiana jako bylina ozdobna.

Rumianek pospolity jest znaną od wieków rośliną leczniczą, o działaniu uspokajającym i łagodzącym ból. Stosowany jest też zewnętrznie na różne stany chorobowe skóry. Biało-złote koszyczki kwiatów rumianku pozwalają mu z powodzeniem odgrywać w ogrodzie rolę rośliny ozdobnej. Rodzime pochodzenie rośliny znakomicie ułatwia jej uprawę.

Czereśnia 'Kordia' jest odmianą pochodzenia czeskiego i należy do najchętniej uprawianych ze względu na smaczne i duże owoce. Pestkowce są karminowoczerwone, sercowate w formie, aromatyczne i mało podatne na pękanie. Czereśnie 'Kordia' są idealne zarówno do bezpośredniego spożycia, jak i na przetwory.

Języczka pomarańczowa jest efektowną i łatwą w uprawie byliną ozdobną na wilgotne stanowiska. Duże liście i zebrane w wiechy pomarańczowe koszyczki kwiatów stanowią widoczne z daleka barwne akcenty kompozycji. Nadaje się szczególnie do ogrodów nadwodnych.

Werbena ogrodowa jest ogólną nazwą licznej grupy odmian wyhodowanych z mieszańców tropikalnych, południowoamerykańskich gatunków werben. Subtelne, kolorowe kwiaty na tle soczystej zieleni liści tworzą z każdej werbeny ogrodowej niekwestionowaną gwiazdę każdego słonecznego balkonu i tarasu.

Purpurowoczerwone kwiaty, jakby unoszące się nad drobno podzielonymi liśćmi, przypominającymi koperek, sprawiają, że piwonia delikatna jest niezwykłą byliną. Jako mieszkaniec stepów z suchymi i gorącymi latami, zakwita wcześniej niż inne piwonie i wcześniej kończy kwitnienie. Jest przystosowana do życia w pełnym słońcu podczas suchego lata oraz do mroźnej zimy.

Porzeczka zwyczajna jest krzewem zachodnioeuropejskiego pochodzenia, który na pozostałym obszarze występuje w uprawie albo w formie zdziczałej. Uprawę odmian hodowlanych porzeczki zwyczajnej rozpoczęto już w XV wieku w ogrodach przyklasztornych. Spotykane dzisiaj odmiany ogrodowe są zwykle krzyżówkami Ribes rubrum z innymi gatunkami.

Heliotrop peruwiański rosnący w swojej tropikalnej ojczyźnie w formie półkrzewu, w naszych warunkach jest uprawiany jako roślina jednoroczna. Dzięki swojemu gęstemu pokrojowi, licznym ciemnofioletowym kwiatom i przyjemnemu, waniliowemu zapachowi, heliotrop jest ulubioną rośliną ozdobną na słonecznych balkonach, tarasach i rabatach. Nazwa rodzaju nawiązuje do podążania kwiatostanów rośliny za słońcem.

Fiołek polny jest rodzimym gatunkiem, należącym do licznego rodzaju botanicznego Viola. Na plantacjach roślin uprawnych może stanowić konkurencję, jednak w ogrodzie warto docenić jego subtelną urodę połączoną z przystosowaniem do naszych warunków. Niewielkie, kremowobiałe kwiaty z żółtą plamką na dolnym płatku i fioletowym nabiegiem na górnym, rozwijają się niezmordowanie od kwietnia do października.

Kocimiętka Faassena jest aromatyczną byliną, którą wyhodowano jako hybrydę dwóch gatunków Nepeta racemosa i Nepeta nepetella. Odznacza się bujnym wzrostem i obfitym kwitnieniem od maja do września. Wnosi do ogrodu lawendowy błękit kwiatów, które wabią roje pszczół i innych owadów. Nazwa hybrydy upamiętnia holenderskiego ogrodnika Johannesa Hubertusa Faassen'a.

Niecierpek gruczołowaty jest jednoroczną rośliną, sprowadzoną do Europy z Himalajów ze względu na swoją wartość dekoracyjną. Ma efektowne kwiaty bardzo lubiane przez pszczoły, ale jako uciekinier z ogrodów lubi rozprzestrzeniać się na nowym terenie, wypierając lokalne gatunki. Jest uprawiany jako roślina ozdobna i miododajna.

Śliwa tarnina jest krzewem rodzimego pochodzenia, bardzo cennym pod względem ekologicznym. Gęste zarośla tarniny stanowią miejsca lęgowe i kryjówki dla licznych ptaków i małych ssaków. Kuliste, granatowe owoce są jadalne i nadają się na przetwory. Kwiaty posiadają właściwości lecznicze.