Soliter

Wilczomlecz lancetowaty jest byliną spotykaną w Polsce na łąkach, polach uprawnych i w zaroślach. Żółtozielone, długo utrzymujące się kwiatostany mogą być ozdobą ogrodowych rabat. Wilczomlecz lancetowaty przypomina wyglądem wilczomlecz sosnkę, który zakwita jednak wcześniej.

Wilczomlecz migdałolistny jest byliną rodzimego pochodzenia, występującą dziko w południowej Polsce, najczęściej w Karpatach. Zimotrwałe liście oraz silnie rozgałęzione kwiatostany z podsadkami mogą stanowić ozdobę ogrodowych rabat. Odmiany hodowlane wykazują efektowne zabarwienie pędów lub liści.

Kapary cierniste są niskim, zimozielonym krzewem śródziemnomorskiego pochodzenia. W naturalnym środowisku rozkłada swoje płożące pędy w suchych miejscach między wapiennymi skałami lub zwiesza się ze szczelin skał i murów. Cenioną przyprawą są pąki kwiatowe, z których rozwijają się duże i bardzo dekoracyjne kwiaty. W naszych warunkach może być uprawiany w donicach i pojemnikach, wystawianych latem do ogrodu.

Kminek zwyczajny jest dwuletnią rośliną z rodziny selerowatych (baldaszkowatych). Nasiona kminku zwyczajnego zawierają duże ilości olejku eterycznego i innych związków organicznych, i już od czasów starożytnych są popularną przyprawą oraz lekiem w dolegliwościach żołądkowych. Duże baldachy kwiatowe mogą też stanowić w ogrodzie ozdobę.

Szpinak warzywny jest jednoroczną rośliną, która nie występuje na stanowiskach naturalnych. Prawdopodobnie zaczęto uprawiać szpinak w starożytnej Persji, skąd trafił do Chin i Japonii, a w kierunku zachodnim rozprzestrzenili to warzywo Arabowie. W Polsce jest uprawiany od końca XVII wieku.

Świdośliwa 'Ballerina' jest holenderską odmianą, która może pełnić w ogrodzie rolę dekoracyjną i użytkową, ze względu na jadalne owoce. Ozdobę stanowią dość duże kwiaty zebrane w grona, a potem liczne, również dosyć duże owoce soczyste i słodkie, w kolorze purpurowoczerwonym.

Nandina domowa jest gatunkiem krzewu z monotypowego rodzaju, rosnącego w południowej i wschodniej Azji. Nazwa rodzajowa jest zniekształconą nazwą japońską "nanten zoku", a gatunkowa nawiązuje do częstego sadzenia nandiny przy azjatyckich świątyniach. Ozdobę krzewu stanowią wiechowate kwiatostany i długo utrzymujące się czerwone albo białe jagody.

Żeleźniak bulwiasty jest byliną ze środkowej i wschodniej Europy oraz z zachodniej, przez centralną do północno-wschodniej Azji. Od 2011 roku jest zaliczany do rodzaju Phlomoides, co ma znaczenie dla systematyki rośliny, ale w niczym nie umniejsza jego dekoracyjności. W naszych warunkach jest efektowną byliną rabatową.

Pochodząca z Persji, dzisiejszego Iranu, parocja perska odznacza się bardzo twardym i ciężkim drewnem, tonącym w wodzie. Dekorację w ogrodzie stanowią liście, kwiaty i efektowne przebarwienie liści jesienią. Nazwa rodzajowa upamiętnia niemieckiego botanika Friedricha Parrot'a.

Odmiana 'Lady Hillingdon' z 1910 roku należy do grupy róż herbacianych, a ze względu na pokrój jest różą pnącą, czyli czepną. Istnieją różne interpretacje nazwy róży herbacianej: według jednej, sadzono te róże w Chinach przeważnie w ogrodach herbacianych, a według innej - przywieźli je do Anglii kupcy razem z herbatą. Prawdopodobne wydaje się też pochodzenie nazwy od zapachu suchych płatków różanych, przypominającego zapach herbaty.

Skrzyp japoński to potoczna nazwa skrzypu zimowego w pozycji podgatunku E. hyemale subsp. affine, określanego często w ogrodnictwie jako 'Japonicum'. Nierozgałęzione łodygi wyrastają z podziemnych kłączy i osiągają wysokość do 150 cm. Wymaga mokrego podłoża.