Rośliny niejadalne

Olsza szara jest rodzimym gatunkiem, który w korzystnych warunkach wyrasta na okazałe drzewo, często jednak przybiera krzaczasty pokrój. W odróżnieniu od olchy czarnej ma liście ostro zakończone i dwa tygodnie wcześniej rozwija kwiaty. W starszym wieku jej gładka kora staje się popielatoszara - stąd epitet gatunkowy "incana".

Gęsiówka kaukaska jest zimozieloną byliną, tworzącą gęste poduszki obsypane wiosną białymi kwiatami. Według najnowszych opisów nie stanowi samodzielnego gatunku, ale jest podgatunkiem gęsiówki alpejskiej. Zmiana klasyfikacji w niczym nie umniejsza popularności byliny, jako rośliny zdobiącej ogrody skalne i kwiatowe rabaty.

Brzoza brodawkowata 'Youngii' jest odmianą o malowniczej, parasolowatej koronie, wyhodowaną w Anglii około 1870 roku. Nazwa upamiętnia lekarza Thomasa Young'a. Nadaje się szczególnie do sadzenia w niewielkich ogrodach, nad sadzawkami i w pobliżu tarasów.

Hortensja bukietowa 'Grandiflora' jest jedną z najbardziej cenionych odmian, a jej historia sięga 1862 roku. Na dorastającym do 2-3 m wysokości krzewie rozwijają się wielkie, stożkowate wiechy białych kwiatów, które pod koniec sezonu przebarwiają się na różowo. Wykazuje dużą odporność i niewielkie wymagania glebowe.

Odmianę hortensji bukietowej 'Little Lime' można byłoby nazwać mniejszą siostrą hortensji 'Limelight'. Przez całe lato prezentuje swoje piękne kwiatostany w orzeźwiającej limonkowej zieleni i bieli, które jesienią przebarwią się w delikatny róż. Ze względu na swoje niewielkie rozmiary doskonale nadaje się do uprawy w małych ogrodach oraz w pojemnikach.

Hiacynt wodny jest rośliną wodną z tropikalnych obszarów dorzecza Amazonki. W cieplejszym klimacie staje się rośliną inwazyjną, jednak w naszych warunkach nie jest w stanie przetrwać najłagodniejszej nawet zimy i z powodzeniem może stanowić ozdobę ogrodowych akwenów. Istnienie różnych nazw rośliny wynika z włączenia do rodzaju Pontederia samodzielnych kiedyś rodzajów Eichhornia i Monochoria.

Różowa odmiana trawy pampasowej, Cortaderia selloana 'Rosea', jest bardzo efektowna i rzadko spotykana. Z gęstych kęp długich liści wyrastają puszyste kwiatostany o różowej barwie. Pewną wadą tej ozdobnej trawy jest brak pełnej mrozoodporności, co wiąże się z koniecznością zimowej ochrony.

Odmiana 'Admiration' popularnego berberysu Thunbrga odznacza się niewielkim wzrostem i zwartym półkulistym pokrojem. Liście krzewu są intensywnie bordowoczerwone, żółtozielono obrzeżone. Dzięki czerwonym liściom doskonale nadaje się do tworzenia w ogrodzie barwnych akcentów albo kompozycji z innymi krzewami. Odmianę wyhodowano w Litomyślu w Czechach.

Echinacea paradoxa jest jedynym gatunkiem jeżówki, który rozwija żółte kwiaty zamiast typowych purpurowych albo różowych i tym tłumaczy się epitet gatunkowy: paradoxa = "nieoczekiwana", "niezwykła". Jeżówka żółta lepiej znosi suszę i ocienienie niż bardziej popularna jeżówka purpurowa. Dzięki nietypowej barwie swoich kwiatów doskonale nadaje się do tworzenia ogrodowych kompozycji.

Goździk chiński rośnie na Dalekim Wschodzie jako bylina, jednak w naszych warunkach jest uprawiany w ogrodach z rozsady tylko przez jeden sezon. Ozdobę stanowią kwiaty rozwijające się od lipca do października. Liczne odmiany różnią się wielkością kwiatów, ich kolorem, wypełnieniem i wzorem.

Agapant afrykański jest bardzo atrakcyjną byliną południowoafrykańskiego pochodzenia. Dzwonkowate, niebieskie kwiaty tworzą kulisty, efektowny kwiatostan. Botaniczna nazwa rodzajowa pochodzi od starogreckich słów agápē = "miłość" i ánthos = "kwiat". Nie jest odporny na mróz i może być uprawiany tylko w pojemnikach, które zimę spędzają w pomieszczeniu.

Rudbekia owłosiona jest byliną występującą w centralnej części Ameryki Północnej, jednak w naszych warunkach uprawia się ją zwykle jako roślinę jednoroczną. Ozdobę rudbekii stanowią duże koszyczki kwiatowe, w których kwiaty języczkowe są żółtopomarańczowe z ciemniejszą nasadą - stąd nazwa rudbekia dwubarwna.

Oczar pośredni jest hybrydą dwóch wschodnioazjatyckich gatunków Hamamelis mollis (oczar chiński) oraz Hamamelis japonica (oczar japoński). Żółte kwiaty o frędzelkowatych płatkach rozwijają się bardzo wcześnie, przed rozwojem liści. Krzew o zwartym pokroju dorasta do wysokości 3-4 m.

Porzeczka alpejska jest krzewem występującym naturalnie nie tylko w Alpach, ale również w innych regionach Europy. Jest ceniona w ogrodach za swój gęsty, zaokrąglony pokrój, zielonożółte grona kwiatów rozwijające się w maju i czerwone, kuliste owoce. Porzeczka alpejska jest odporna na mróz, suszę i zacienienie.

Pochodzący z tropikalnych rejonów Azji niecierpek balsamina jest uprawiany w naszych ogrodach jako roślina jednoroczna. Największą wartość dekoracyjną mają jego duże kwiaty, rozwijające się obficie od lipca do końca sezonu. W uprawie spotka się liczne odmiany tego niecierpka o rozmaitych formach i kolorach kwiatów.

Flebodium złociste jest paprocią z tropikalnych lasów, która wnosi do każdego mieszkania egzotyczny element i szczególny nastrój. Nazwę gatunkową uzasadniają złotego koloru zarodnie na spodniej stronie liści albo żółte kłącza. Obok formy botanicznej istnieją też kultywary różniące się wielkością wzrostu i formą liści.

Dereń rozłogowy jest północnoamerykańskim kuzynem derenia białego, do którego jest bardzo podobny. Rozłogi sugerowane przez epitet gatunkowy są w rzeczywistości płożącymi się i ukorzeniającymi pędami krzewu. W uprawie ogrodowej spotyka się odmiany derenia płożącego różniące się barwą liści i młodych pędów.

Dereń pagodowy jest wschodnioazjatyckim gatunkiem, rzadko spotykanym w naszych ogrodach. Szczególną uwagę zwraca jego piętrowy wzrost, który przypomina wieżę buddyjskiej świątyni - stąd polska nazwa gatunkowa. Ozdobę stanowią liczne baldachy kwiatów, później ciemnoniebieskie owoce oraz jesienne przebarwienie liści.

Kiścień wawrzynowy to zimozielony, niewysoki krzew rosnący dziko w południowych Apallachach. Grube, ciemnozielone liście przybierają jesienią i zimą odcienie intensywnej czerwieni. Białe, dzwonkowate kwiaty są zebrane w zwisające grona.

Żagwin zwyczajny jest byliną pochodzącą ze wschodnich obszarów śródziemnomorskich. Tworzy niskie, gęste dywany liści, które w czasie kwitnienia całkowicie pokrywają się kwiatami w intensywnych odcieniach niebieskich i różowofioletowych. Najlepiej rośnie i kwitnie w pełnym słońcu.

Tawułka chińska jest byliną z wilgotnych lasów Azji. Ozdobę stanowią pierzaste liście oraz stożkowate, delikatne kwiatostany złożone z drobnych liliowych albo różowych kwiatów. Doskonale nadaje się do tworzenia kompozycji bylinowych na zacienionych rabatach.

Brzoza omszona jest gatunkiem rodzimego pochodzenia, typowym dla siedlisk podmokłych i zabagnionych. Jest drzewem bardzo dekoracyjnym i może rosnąć w ogrodzie pod warunkiem, że podłoże będzie torfowe i wilgotne. Znosi niewielkie ocienienie i jest całkowicie odporna na mróz.