Rośliny na glebę lekko kwaśną

Żyworódka pierzasta, mylona często z żyworódką Daigremonta, również tworzy małe roślinki-rozmnóżki liściowe, ale w odróżnieniu od innych gatunków swojego rodzaju dopiero wtedy, gdy odłamany liść leży na ziemi. Żyworódka pierzasta zafascynowała nawet sławnego niemieckiego poetę i przyrodnika Johanna Wolfganga von Goethe - w Niemczech jest nazywana „rośliną Goethego”.

W połowie XX wieku amerykańscy hodowcy stworzyli hybrydę Magnolia liliiflora 'Nigra' x Magnolia stellata 'Rosea', krzyżując odmiany dwóch efektownych gatunków. Powstała magnolia niska i odporna na mróz, która dała całą serię odmian o nazwie "the Little Girls'. Jedną z nich jest znana i lubiana magnolia 'Susan'.

Znane w Ameryce Południowej od tysięcy lat bogate w skrobię bulwy ziemniaka stały się w ostatnich wiekach ważnym źródłem pożywienia na całym świecie. Przynależność rośliny do rodziny psiankowatych oznacza, że wszystkie jej części z wyjątkiem bulwy są lekko trujące. Efektowne kwiaty nad świeżą zielenią liści mogą być ozdobą rabaty.

Aglaonema zmienna jest tropikalną byliną spokrewnioną blisko z monsterą, kalią, difenbachią i wieloma innymi znanymi roślinami doniczkowymi. Ozdobę aglaonemii stanowią duże liście w najróżniejszych kolorach i wzorach. Charakterystyczne dla rodziny obrazkowatych kwiaty w formie kolby otoczonej spathą są mało efektowne i rzadko się pojawiają.

Słodkie jagody agrestu cieszą się niezmiennie wielką popularnością. Ten botaniczny gatunek porzeczki uprawiany w Europie od XVI wieku doczekał się ponad półtora tysiąca odmian, które różnią się kolorem owoców, smakiem i okresem dojrzewania. Owoce agrestu nadają się do spożycia na surowo oraz do wyrobu przetworów.

Róża 'Casanova' jest popularną odmianą róży wielkokwiatowej, wyhodowanej w 1964 roku przez irlandzkiego hodowcę. Odznacza się dużymi, pełnymi kwiatami w żółtym kolorze z miodowym albo kremowobursztynowym odcieniem. Jej kwiaty najlepiej prezentują podczas suchej pogody, ponieważ słabo znoszą przemoczenie wodą.

Begonia 'Tiger', zwana begonią tygrysią to odmiana begonii Bowera rośliny o ciemnych liściach, na których znajdują się jasne plamki. Przypominają one nieco odciski łap tygrysa - stąd też nazwa tej odmiany. Wymaga przepuszczalnego podłoża i jest bardzo wrażliwa na niskie temperatury. Przy odpowiednich warunkach zachwyca swoim wybarwieniem i pokrojem.

Begonia luxurians to gatunek begonii osiągający w naturze nawet 2,5 metra wysokości. Jej dużym walorem jest niewątpliwie jej pokrój - przypomina ona egzotyczną palmę, a także dłoniaste liście. Wymaga gleby żyznej, ale lekkiej i zacienionego stanowiska. Tak jak wszystkie begonie - jest wrażliwa na mróz. Ten kolekcjonerski okaz zdecydowanie doda nieco egzotyki do każdego wnętrza.

Odmiana 'Black Baccara' została wyhodowana we Francji w 2003 roku. Jej kwiaty są bardzo ciemne, granatowoczerwone i robią wrażenie aksamitnych. W zależności od oświetlenia róża może wydawać się czarna. Również w pąkach kwiatowych można dostrzec czarny kolor zmieszany z aksamitnym szkarłatem.

Odmiana 'Lady Hillingdon' z 1910 roku należy do grupy róż herbacianych, a ze względu na pokrój jest różą pnącą, czyli czepną. Istnieją różne interpretacje nazwy róży herbacianej: według jednej, sadzono te róże w Chinach przeważnie w ogrodach herbacianych, a według innej - przywieźli je do Anglii kupcy razem z herbatą. Prawdopodobne wydaje się też pochodzenie nazwy od zapachu suchych płatków różanych, przypominającego zapach herbaty.

Pochodząca z Persji, dzisiejszego Iranu, parocja perska odznacza się bardzo twardym i ciężkim drewnem, tonącym w wodzie. Dekorację w ogrodzie stanowią liście, kwiaty i efektowne przebarwienie liści jesienią. Nazwa rodzajowa upamiętnia niemieckiego botanika Friedricha Parrot'a.