Rośliny o ciekawym pokroju

Pomidor 'Julia' jest odmianą do uprawy pod osłonami, w szklarni i w gruncie. Owoce o wyjątkowo dobrej jakości, ładnie wybarwione i twarde, wcześnie dojrzewają i nadają się na przetwory i do suszenia. W szklarni można uprawiać pomidory 'Julia' właściwie w dowolnym terminie, a sadzić już od połowy stycznia, natomiast w gruncie dopiero pod koniec maja, ponieważ są wrażliwe nawet na najmniejsze przymrozki.

Odmiana pomidora 'Betalux' bardzo wcześnie dostarcza owoców cenionych za swój smak i soczystość. Odznacza się szybkim i silnym wzrostem, a jej dodatkową zaletą jest zdolność do tworzenia owoców bez konieczności zapylenia, co w polskich warunkach klimatycznych ma duże znaczenie, gdy temperatura w okresie kwitnienia jest niska.

Truskawka 'Roxana' została wyhodowana przez włoskich ogrodników i jest odmianą średnio wczesną. Odznacza się doskonałą jakością dużych i słodkich owoców. Dodatkową zaletą tej odmiany jest odporność na przemarzanie i obfite owocowanie.

Truskawka 'Grandarosa' pojawiła się kilka lat temu ze skrzyżowania odmian ‘Granda’ i ‘Camarosa’. Jej owoce są duże, pomarańczowoczerwone, aromatyczne, słodkie i bardzo smaczne. Dodatkową zaletą odmiany 'Grandarosa' jest dobra odporność na choroby i niskie temperatury.

Aglonema 'Pink Moon' jest bardzo ciekawą odmianą o niezwykle dekoracyjnych liściach, które wyglądają niczym dzieło artysty malarza. Liście mają wyraźnie zaznaczony na różowo nerw główny, a ciemnozielona blaszka posiada liczne drobne, żółte przebarwienia, tworzące niepowtarzalne wzory.

Pochodzący ze wschodnich obszarów śródziemnomorskich drakunkulus zwyczajny, niesłusznie nazywany lilią, jest rzadko spotykany w naszych ogrodach, chociaż sposobem uprawy przypomina popularne dalie. Zalicza się do roślin ogrodowych o najbardziej efektownych i największych kwiatach. Charakterystyczna dla rodziny obrazkowatych spatha ma długość do pół metra i podobnej długości albo dłuższą kolbę kwiatową.

Lilia królewska ma swoją ojczyznę w górskich regionach zachodnich Chin. Sprowadzona do Europy na początku XX wieku szybko zyskała ogromną popularność dzięki swojej urodzie, ale też wytrzymałości na suszę i chłód. Ten gatunek lilii wyróżnia się dużymi, białymi lejkami kwiatów z żółtym gardłem oraz różowofioletowym zabarwieniem na zewnątrz. Na łodydze rozwija się zwykle do 25 kwiatów.

Kardiokrynum olbrzymie należy do najbardziej okazałych przedstawicieli rodziny liliowatych i wraz z dwoma innymi gatunkami tworzy odrębny rodzaj botaniczny Cardiocrinum. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckich słów kardia = "serce" i krinon = "lilie" i ma związek z kształtem liści tej rośliny. Ojczyzną kardiokrynum olbrzymiego są wschodnie Himalaje.

Liliowiec rdzawy jest wschodnioazjatycką byliną, która już od dawna cieszy się dużą sympatią i popularnością w europejskich ogrodach. Pochodzącą od greckich słów hemera i kallos nazwę rodzajową Hemerocallis można przetłumaczyć jako "piękność dnia", co trafnie podkreśla urodę rośliny i jej krótkie trwanie. Ozdobę stanowią rozwijające się stopniowo przez długi czas kwiaty oraz kępy dekoracyjnych liści.

Liliowiec ogrodowy 'Stella de Oro' jest hybrydową odmianą wyhodowaną w USA w 1975 roku. Odznacza się niskim i zwartym wzrostem oraz wyjątkowo długim kwitnieniem. Żółte, kielichowate kwiaty rozwijają się od maja aż do końca lata, a jedna kępa byliny potrafi ich wytworzyć około pół tysiąca.

Liliowiec żółty jest łatwą w uprawie wschodnioazjatycką byliną, która każdy ogród rozjaśni blaskiem swoich złotożółtych kwiatów. Oprócz kwiatów o przyjemnym zapachu ozdobę stanowią również gęste kępy liści. W Azji liliowce są uważane za rośliny jadalne.

Plektrantus psi jest krewnym popularnej komarzycy (Plectranthus glabratus) i podobnie jak ona wydziela aromat, który przez wiele zwierząt jest uważany za nieznośny. Poza właściwościami odstraszającymi plektrantus odznacza się również pięknymi fioletowymi kwiatami i szarozielonymi liśćmi, stanowi ozdobę rabaty lub tarasu.

Nazwa tego dalekowschodniego drzewa nawiązuje do tworzącej się na pniu warstwy korka - od greckich słów phellos = "korek" i dendron = "drzewo". W Chinach jest nazywane "drzewem czarnych pereł" ze względu na grona owoców przypominających perły. W naszych ogrodach korkowiec amurski może być efektowną ozdobą, a jego kwiaty źródłem pożywienia dla owadów.

Wiśnia kosmata, nazwana tak ze względu na delikatne włoski na młodych pędach, jest krzewem o małych wymaganiach i dużej odporności. Ozdobę wiśni kosmatej stanowią efektowne i bardzo liczne, biało-różowe, pachnące kwiaty. Czerwone, smaczne i słodsze od wiśni owoce nadają się do bezpośredniego spożycia oraz na przetwory.

Świerk wężowy jest odmianą świerka pospolitego po raz pierwszy opisaną w XIX wieku we Francji. Odznacza się charakterystycznymi, "wężowymi" pędami prawie bez rozgałęzień, zakończonych pojedynczym pąkiem. Z wiekiem świerki Virgata' tworzą w ogrodzie oryginalne, egzotyczne formy.

Świerk 'Białobok' jest odmianą świerka kłującego, a nazwa upamiętnia jego odkrywcę, polskiego selekcjonera Jana Białoboka. Młode przyrosty wykazują charakterystyczny kremowożółty kolor. Świerk 'Białobok' rośnie powoli i początkowo ma pokrój półkulisty, by z wiekiem przybrać kształt szerokiego stożka.

Fiołek rogaty występuje w Pirenejach jako gatunek endemiczny. U nas jest uprawiany jako roślina ozdobna przeważnie w postaci licznych odmian i mieszańców. Od zwykłych fiołków (bratków) odróżnia się długą, cienką i ostrą ostrogą, stąd zresztą pochodzi epitet gatunkowy.

Sosna drobnokwiatowa jest pięcioigielną sosną występującą naturalnie w górzystych terenach Japonii. Zawiązuje dużo szyszek małych, jajowatych lub cylindrycznych, które, po wysypaniu nasion wiszą przez kilka lat na drzewie. Igły robią z daleka wrażenie niebieskawozielonych, co stanowi dodatkową ozdobę tej sosny.

Powojnik włoski pochodzi z regionu Morza Śródziemnego, gdzie zadomowił się od Hiszpanii aż po Azję Mniejszą. Gatunek jest uprawiany w ogrodach już od 400 lat, a w międzyczasie wyhodowano też liczne jego odmiany. Fioletowe kwiaty są szeroko dzwonkowate i składają się z czterech płatków.

Śliwa wiśniowa 'Nigra' jest odmianą o ciemnopurpurowych, połyskliwych liściach i ciemnoróżowych kwiatach, które pojawiają się przed rozwojem liści, około tygodnia później niż u Prunus cerasifera 'Pissardii'. Kuliste, czerwone owoce śliwy 'Nigra' są jadalne.

Śliwa japońska ma swoją ojczyznę w Chinach, jednak popularność i znaczenie gospodarcze zyskała w Japonii. Sprowadzona do USA i do Europy rozpowszechniła się pod nazwą śliwy japońskiej. Owoce są jadalne i smaczne, i trwalsze niż tradycyjnych odmian śliwy domowej.

Irezyna Herbsta jest krótkowieczną byliną z tropów Brazylii, która w naszych warunkach zimuje w pomieszczeniu albo jest uprawiana jako kwiat sezonowy. Oryginalną ozdobę rośliny stanowią ciemnopurpurowe liście wybarwione pięknie w pełnym słońcu.