Rośliny o ozdobnych liściach

Kordylina australijska 'Red Star' jest egzotyczną pięknością o ciemnoczerwonych liściach. Wnosi do mieszkania tropikalny nastrój, a latem zdobi ją dodatkowo wysoki kwiatostan złożony z małych, kremowobiałych do różowych kwiatów.

Widliczka łuskolistna jest niewielką rośliną z grupy tzw. zmartwychwstanek, które są w stanie przetrwać nawet skrajną suszę. Pochodzi z pustynnych regionów od Arizony do Meksyku. Jest często błędnie nazywana "różą jerychońską", chociaż ta roślina należy do rodziny kapustowatych i występuje na Bliskim Wschodzie.

Ketmia zmienna jest pochodzącym z Chin krzewem kwiatowym o efektownych, dużych kwiatach. Epitet gatunkowy opisuje dokładnie charakter rośliny, która rano rozwija młode kwiaty w czystej bieli, potem zmienia je w delikatny róż, aby wieczorem stały się ciemnoróżowe.

Uczep złocisty jest krótkotrwałą byliną z południa Ameryki Północnej, u nas uprawianą jako roślina jednoroczna z rozsady z możliwością zimowania w pomieszczeniu. Dekorację stanowi długie i obfite kwitnienie, zmieniające balkon albo rabatę w żółte morze kwiatów.

Szparag Sprengera, którego nazwa gatunkowa upamiętnia niemieckiego botanika Karla Sprengera, jest południowoafrykańską byliną o drewniejących w dolnej części pędach. W naszych warunkach jest rośliną doniczkową o przewieszających się, długich i wiotkich pędach. Kępki igiełkowatych listków są w rzeczywistości zmodyfikowanymi pędami rośliny.

Ubiorek gorzki jest jednoroczną rośliną z Europy Zachodniej i Południowej. Uprawiany jest jako kwiat jednoroczny z siewu do gruntu lub z rozsady. Ozdobę stanowią białe kwiaty zebrane w szczytowe kwiatostany.

Cebulica peruwiańska jest byliną, której nazwa wprowadza w błąd, ponieważ pochodzi ona z obszaru śródziemnomorskiego, a nie z Peru. Wynika to z omyłkowego przypisania roślinie w 1601 r. peruwiańskiego pochodzenia przez Carolusa Clusiusa. Ozdobę stanowią szafirowoniebieskie kwiaty zebrane w groniaste kwiatostany.

Wiesiołek czworokątny jest byliną ze wschodnich regionów Ameryki Północnej, gdzie rośnie na lesnych polanach, polach i brzegach wód. W naszych ogrodach ozdobę stanowią liście wiesiołka i jego żółte kwiaty rozwijające się przez całe lato.

Ligularia x hessei jest krzyżówką L. dentata x L. wilsoniana, może osiągać wysokość do 160 cm. Okazała roślina rozwija bardzo dekoracyjne kwiatostany, w formie pośredniej między świecą i baldachem. Dzięki znacznej wysokości i dużym liściom, może być na rabacie w roli solitera.

Solejrolia rozesłana jest byliną o nazwie upamiętniającej botanika Josepha François Soleirola, należącą do monotypowego rodzaju z rodziny pokrzywowatych. Nadaje się do uprawy w szklarniach i w pojemnikach jako roślina zadarniająca albo samodzielnie jako wisząca.

Agawa zwężona jest sukulentową byliną z meksykańskich wyżyn. Z powodu kształtu jej kwiatostanu jest nazywaną "agawą koci ogon" albo "agawą łabędzia szyja". Liście tej agawy nie posiadają kolców ani na krawędziach, ani na wierzchołku. Tworzą z wiekiem krótki pień z rozetą liści. Na kwitnienie trzeba czekać co najmniej 10 lat.

Szczawik żółty występuje naturalnie we wschodniej Azji i Ameryce Północnej. Prawie przez cały sezon rozwija swoje żółte kwiaty na tle typowych, podobnych do koniczyny liści. Jest podobny do szczawiku rożkowatego oraz Dillena.

Skalnica gronkowa jest byliną tworzącą rozety i niskie darnie. Zasiedla skaliste stanowiska, gdzie jej płaski system korzeniowy potrafi znaleźć składniki pokarmowe nawet w bardzo cienkim podłożu. Ozdobę stanowią rozetki liści i zebrane na szczycie łodyżki białe kwiaty.

Przypołudnik stokrotkowy jest sukulentową rośliną jednoroczną z południa Afryki. Ozdobę stanowią wielopłatkowe, podobne do stokrotki kwiaty. Rozwijają się przez całe lato aż do przymrozków.

Kokornak mandżurski jest leśnym pnączem z Dalekiego Wschodu. Ozdobę stanowią sercowate liście oraz duże. kremowobiałe kwiaty, chętnie odwiedzane przez owady. Nadaje się na obsadzenie fasady albo do uprawy w pojemniku na tarasie.

Kokornak powojnikowy jest byliną kłączową i w odróżnieniu od swoich kuzynów nie ma wspinających się pędów. W ogrodzie może być uprawiany jako roślina okrywowa. Jasnożółte kwiaty są dla owadów pułapkowe, uwalniają je dopiero po zapyleniu. Tworzy liczne odrosty korzeniowe.

Pęcherznica kalinolistna 'Red Baron' jest odmianą o ciemnopurpurowych liściach, dorastającą do 2 m wysokości. Najmłodsze liście mają kolor miedzi, a z czasem przybierają ciemniejszy odcień. Ozdobę stanowią również baldachogrona białoróżowych kwiatów.

Lnica purpurowa jest byliną włoskiego pochodzenia, dorastającą do ok. 70 cm wysokości. Ozdobę rośliny stanowią jasnofioletowe kwiaty zebrane w szczytowe grono. Kwiaty lnicy są podobne do kwiatów lwiej paszczy.

Grusza 'Komisówka' jest odmianą deserową francuskiego pochodzenia. Jako bardzo stara odmiana, wyhodowana w połowie XIX wieku, znana jest pod spolszczoną nazwą. Owoce są duże, o zielonożółtej skórce z pomarańczowym rumieńcem. Miąższ ma kolor białokremowy, jest soczysty, aromatyczny i bardzo smaczny.

Rumian żółty jest rodzimego pochodzenia byliną kłączową, uprawianą jako roślina ozdobna. Rodzaj Cota został niedawno wyodrębniony z rodzaju rumian (Anthemis). Ozdobę stanowią złotożółte koszyczki kwiatowe o średnicy do 4 cm. Kiedyś roślina była uprawiana dla żółtego barwnika. Nadaje się na kwiat cięty.

Łopian mniejszy jest dwuletnią rośliną rodzimego pochodzenia. W drugim roku z rozety liści wyrasta wysoka łodyga kwiatowa. Polska nazwa gatunkowa odnosi się nie tyle do wzrostu całej rośliny, co do wielkości koszyczków kwiatowych. Kwiatostany łopianu większego są mianowicie dwa razy większe. Roślina posiada ciekawy wygląd, a na dodatek zapewnia pokarm owadom i ptakom.

Naradka odroślowa jest rozłogową byliną, tworzącą niskie darnie, pochodzącą z rejonu Himalajów. Kwiaty naradki są różowe, pachnące, zebrane w baldachy na wierzchołkach pędów i przypominają blisko spokrewnione pierwiosnki.