Rośliny o ozdobnych liściach

Zgodnie z nazwą, odmiana 'Neon' epipremnum złocistego przyćmiewa blaskiem inne rośliny. Intensywne przebarwienie liści od jasnozielonego do żółtego spycha sąsiednie kwiaty na drugi plan. Dodatkową elegancką ozdobą są połyskujące powierzchnie blaszek liściowych. Ze względu na długie pędy, epipremnum 'Neon' doskonale nadaje się do doniczek wiszących.

Winorośl pachnąca to bliska krewniaczka winorośli winnej o pachnących kwiatach i dekoracyjnych liściach. Jest uprawiana nie dla owoców, ale jako oryginalne pnącze, którego liście przebarwiają się jesienią na złoty kolor. Ponieważ roślina jest dwupienna, dobrze jest wybrać do uprawy egzemplarze męskie i żeńskie, aby mieć pachnące kwiaty (męskie) i ozdobne owoce - atrakcyjne dla ptaków.

Pięciornik rozłogowy jest byliną rodzimego pochodzenia, często spotykaną na wilgotnych łąkach i w zaroślach. Może gęsto zarastać duże powierzchnie, ponieważ długie, płożące się pędy ukorzeniają się na węzłach, tworząc nowe rośliny. Ozdobę stanowią duże, złotożółte, z daleka widoczne kwiaty.

Winorośl właściwa, zwana też latoroślą winną, jest pnączem wieloletnim o zdrewniałym pniu, czepiającym się podpór wąsami czepnymi. Roślina uprawiana od tysięcy lat posiada kilka tysięcy odmian hodowlanych (szczepów), różniących się głównie cechami owoców oraz odpornością na warunki klimatyczne. Wiele kultywarów można z powodzeniem uprawiać w naszych ogrodach.

Wilczomlecz lancetowaty jest byliną spotykaną w Polsce na łąkach, polach uprawnych i w zaroślach. Żółtozielone, długo utrzymujące się kwiatostany mogą być ozdobą ogrodowych rabat. Wilczomlecz lancetowaty przypomina wyglądem wilczomlecz sosnkę, który zakwita jednak wcześniej.

Wilczomlecz migdałolistny jest byliną rodzimego pochodzenia, występującą dziko w południowej Polsce, najczęściej w Karpatach. Zimotrwałe liście oraz silnie rozgałęzione kwiatostany z podsadkami mogą stanowić ozdobę ogrodowych rabat. Odmiany hodowlane wykazują efektowne zabarwienie pędów lub liści.

Kapary cierniste są niskim, zimozielonym krzewem śródziemnomorskiego pochodzenia. W naturalnym środowisku rozkłada swoje płożące pędy w suchych miejscach między wapiennymi skałami lub zwiesza się ze szczelin skał i murów. Cenioną przyprawą są pąki kwiatowe, z których rozwijają się duże i bardzo dekoracyjne kwiaty. W naszych warunkach może być uprawiany w donicach i pojemnikach, wystawianych latem do ogrodu.

Kminek zwyczajny jest dwuletnią rośliną z rodziny selerowatych (baldaszkowatych). Nasiona kminku zwyczajnego zawierają duże ilości olejku eterycznego i innych związków organicznych, i już od czasów starożytnych są popularną przyprawą oraz lekiem w dolegliwościach żołądkowych. Duże baldachy kwiatowe mogą też stanowić w ogrodzie ozdobę.

Lebiodka majeranek, nazywana majerankiem ogrodowym, w swojej śródziemnomorskiej ojczyźnie jest krzewinką lub półkrzewem, jednak w naszych warunkach nie zimuje w gruncie i jest uprawiana jako roślina jednoroczna. Majeranek jest znaną od dawna rośliną przyprawową i leczniczą. Na rabatach lub obwódkach może być aromatyczną ozdobą.

Bób jest gatunkiem jednorocznej rośliny motylkowej i jak nazwa Vicia faba wskazuje, nie należy do rodzaju grochu ani fasoli, tylko do wyki. Dzika forma rośliny dzisiaj już nie występuje. Uprawiana od tysięcy lat wyka bób dostarcza nasion na wartościowy pokarm dla ludzi i zwierząt, w ogrodzie może również stanowić ozdobę.

Szpinak warzywny jest jednoroczną rośliną, która nie występuje na stanowiskach naturalnych. Prawdopodobnie zaczęto uprawiać szpinak w starożytnej Persji, skąd trafił do Chin i Japonii, a w kierunku zachodnim rozprzestrzenili to warzywo Arabowie. W Polsce jest uprawiany od końca XVII wieku.

Świdośliwa 'Ballerina' jest holenderską odmianą, która może pełnić w ogrodzie rolę dekoracyjną i użytkową, ze względu na jadalne owoce. Ozdobę stanowią dość duże kwiaty zebrane w grona, a potem liczne, również dosyć duże owoce soczyste i słodkie, w kolorze purpurowoczerwonym.

Nandina domowa jest gatunkiem krzewu z monotypowego rodzaju, rosnącego w południowej i wschodniej Azji. Nazwa rodzajowa jest zniekształconą nazwą japońską "nanten zoku", a gatunkowa nawiązuje do częstego sadzenia nandiny przy azjatyckich świątyniach. Ozdobę krzewu stanowią wiechowate kwiatostany i długo utrzymujące się czerwone albo białe jagody.

Żeleźniak bulwiasty jest byliną ze środkowej i wschodniej Europy oraz z zachodniej, przez centralną do północno-wschodniej Azji. Od 2011 roku jest zaliczany do rodzaju Phlomoides, co ma znaczenie dla systematyki rośliny, ale w niczym nie umniejsza jego dekoracyjności. W naszych warunkach jest efektowną byliną rabatową.

Pochodząca z Persji, dzisiejszego Iranu, parocja perska odznacza się bardzo twardym i ciężkim drewnem, tonącym w wodzie. Dekorację w ogrodzie stanowią liście, kwiaty i efektowne przebarwienie liści jesienią. Nazwa rodzajowa upamiętnia niemieckiego botanika Friedricha Parrot'a.

Odmiana 'Lady Hillingdon' z 1910 roku należy do grupy róż herbacianych, a ze względu na pokrój jest różą pnącą, czyli czepną. Istnieją różne interpretacje nazwy róży herbacianej: według jednej, sadzono te róże w Chinach przeważnie w ogrodach herbacianych, a według innej - przywieźli je do Anglii kupcy razem z herbatą. Prawdopodobne wydaje się też pochodzenie nazwy od zapachu suchych płatków różanych, przypominającego zapach herbaty.

Cyklamen bluszczolistny jest śródziemnomorską bulwiastą byliną, która u nas jest uprawiana w ogrodach. Ozdobę stanowią zimozielone liście podobne do bluszczu oraz typowe dla cyklamenów efektowne kwiaty.