Rośliny o ozdobnych liściach

Kokoryczka olbrzymia jest dekoracyjną byliną, która od maja rozwija swoje białe. dzwonkowate kwiaty. Wiszą one, niczym małe latarenki, na ulistnionych, wysokich łodygach. W korzystnych warunkach dorasta do 110 cm wysokości.

Cebulica syberyjska 'Alba' jest odmianą o białych, delikatnych kwiatach. Wczesną wiosną tworzy białe dywany pięknych kwiatów. Jej zaletą jest łatwość uprawy i odporność na mróz. Nadaje się na stanowiska pod drzewami i krzewami.

Krwiściąg delikatny jest dekoracyjną byliną o licznych, drobnych kwiatach zebranych w szczytowe kwiatostany w kolorze jasnoróżowym, a u odmian hodowlanych także białym. Ozdobę stanowią też ogonkowe, nieparzystopierzaste liście. W korzystnych warunkach dorasta do 200 cm wysokości.

Odmiana 'Big Blue' liriope szafirkowatej jest zimozieloną byliną o gęstych, kępiastych liściach i dekoracyjnych, fioletowych kwiatach zebranych w smukłe kłosy. Trawiaste, ciemnozielone liście zapewniają ozdobny wygląd przez cały rok. Rozwijające się latem i wczesną jesienią kwiaty są małe, dzwonkowate i przypominają szafirki.

Odmiana języczki 'Britt-Marie Crawford' jest bardzo dekoracyjną byliną, szczególnie do zacienionych zakątków ogrodu. Niezwykły, brązowopurpurowy kolor liści stanowi mocny kontrast z pomarańczowożółtymi, dużymi kwiatami. Tworzy efektowne, wysokie kępy, doskonale pasujące do kompozycji rabatowych oraz na brzegi ogrodowych sadzawek.

Kuflik płaczący jest australijskim wieczniezielonym krzewem, który w naturze dorasta do 8 m wysokości. W naszych warunkach musi mieć zapewnione zimowanie w pomieszczeniu. Największą ozdobą rośliny są jaskrawoczerwone kwiatostany, przypominające kształtem szczotki do butelek.

Psianka melonowa jest rośliną uprawianą w Andach dla jadalnych owoców od czasów prekolumbijskich. W naszych warunkach bywa zwykle traktowana jako roślina jednoroczna, chociaż w szklarni może być wieloletnim półkrzewem. Średniej wielkości, jajowate owoce smakują jak skrzyżowanie gruszki z melonem.

Lucerna sierpowata jest rodzimego pochodzenia byliną z palowym systemem korzeniowym. Rośnie na suchych i nasłonecznionych miejscach trawiastych. Dalsze badania zdecydują, czy jest samodzielnym gatunkiem, czy odmianą lucerny siewnej. Ozdobę stanowią żółte kwiaty zebrane w groniaste kwiatostany, rozwijające się od maja do października.

Dziurawiec bezwonny jest mieszańcem Hypericum androsaemum i Hypericum hircinum, znanym już od końca XVIII wieku. Jest uprawiany jako roślina ozdobna w kilku odmianach hodowlanych. Dekorację stanowią żółte kwiatostany oraz czerwone torebki nasienne. Dorasta do metra wysokości.

Nasturcja mniejsza jest endemicznym gatunkiem w górach Ekwadoru i Peru. W swojej ojczyźnie rośnie jako bylina, jednak w naszych warunkach jest bardzo dekoracyjną rośliną jednoroczną. Liczne, czerwone kwiaty rozwijają się przez cały sezon. Liście i kwiaty nasturcji są jadalne.

Nasturcja kanarkowa pochodzi z Peru, gdzie rośnie jako wieloletnie pnącze. W naszych warunkach jest dekoracyjną rośliną jednoroczną o żółtych, oryginalnych kwiatach nawiązujących formą i kolorem do ptaka kanarka. Nie ma nic wspólnego z Wyspami Kanaryjskimi. Spotykany w polskim handlu epitet "kanaryjski" jest błędną kalką angielskiego przymiotnika "canary", który jednakowo odnosi się zarówno do Wysp Kanaryjskich, jak i do ptaka kanarka.

Wyka drobnokwiatowa jest gatunkiem rodzimego pochodzenia, często spotykanym na miedzach, łąkach i w zaroślach. Ozdobę w ogrodzie stanowią delikatne pierzaste liście oraz niebieskawobiałe lub jasnofioletowe kwiaty motylkowe.

Grusza 'Cukrówka' jest starą odmianą niemiecką, odkrytą podobno w okolicach Stuttgartu, około 1750 roku, przez pasterza kóz - stąd nazwa 'Stuttgarter Geißhirtle'. Jej owoce są niewielkie, ale wyjątkowo soczyste i słodkie. Skórka jest żółtozielona, a miąższ biały, miękki i bardzo słodki.

Grusza ‘Bera Hardy’ jest starą odmianą francuską 1820 roku. Owoce są duże o skórce zielonożółtej, która na słońcu staje się brązowoczerwona. Miąższ ma kolor kremowy, jest soczysty, smaczny, z nutą korzenną.

Grusza 'Ukraińska' jest odmianą odporną na choroby i mróz. Owoce są bardzo duże, wydłużone, z zieloną gładką skórka, która z czasem staje się żółta. Miąższ jest kremowy, aromatyczny, bardzo słodki i delikatny.

Podczas gdy niebieskokwiatowy ołownik uszkowaty jest dosyć popularny, to jego indyjski krewniak jest raczej mało znany. Pochodzący z Indii oraz Azji Południowo-Wschodniej zimozielony krzew lubi się wspinać, a jego różowe lub szkarłatne kwiaty utrzymują się przez całe lato. Regularnie przycinany, rozwija się w krzaczasty krzew.

Gasteria brodawkowata jest sukulentową rośliną z Afryki Południowej. Grube, soczyste, ciemnozielone liście są pokryte białymi brodawkami. Różowe kwiaty tworzą wiechowaty kwiatostan na wysokim pędzie.

Szczaw lancetowaty jest rodzimego pochodzenia byliną o bardzo dużych, płaskich liściach odziomkowych. Rośnie nad brzegami wód stojących lub bardzo wolno płynących. Bywa uprawiany w ogrodach jako roślina ozdobna.

Cedr libański 'Pendula' jest angielską odmianą z XIX wieku. Tworzy kilkumetrowe drzewa o płaczącej koronie. Charakterystyczną cechą odmiany jest zwieszająca forma i piękne ciemnozielone igły z niebieskawym połyskiem. Może być uprawiany w cieplejszych regionach Polski.

Rozchodnikowiec naskalny jest sukulentową byliną rosnącą na skalach i klifach w Japonii. Płożące się pędy tworzą niskie, gęste dywany. Gwiazdkowate, małe kwiaty są najpierw różowopurpurowe, a później karminowoczerwone.

Żelaźniak żółty jest byliną rosnącą w lasach i zaroślach Azji Mniejszej. W naszych warunkach jest sadzony jako roślina ozdobna o efektownych, piętrowych kwiatostanach. Nadaje się na rabaty i kwiaty cięte.

Żywokost wielkokwiatowy jest kłączową byliną rosnącą w mieszanych lasach na północnych stokach Wielkiego Kaukazu. Jest uprawiany w ogrodach jako roślina ozdobna. Tworzy zwarte dywany w miejscach ocienionych, kwitnie obficie.