Soliter

Hyzop lekarski jest aromatycznym półkrzewem o znanych i cenionych od wieków właściwościach leczniczych i przyprawowych. Obco brzmiąca nazwa pochodzi z języka hebrajskiego i oznacza "święte ziele". Hyzop był szczególnie ważną rośliną w średniowiecznych ogrodach wiejskich i klasztornych.

Akebia pięciolistkowa jest dalekowschodnim pnączem, wieloletnim i szybko rosnącym. W cieplejszych regionach może być zimozielona. Doskonale nadaje się do obsadzania altan ogrodowych, pergol i rozmaitych podpór. Jadalne owoce akebii w naszych warunkach raczej nie dojrzeją.

Kora brzozy papierowej stanowi w ogrodzie dużą atrakcję - trudni o bardziej białe akcenty. Pochodzi z Ameryki Północnej, wyrasta na okazałe drzewo i jest odporna na mróz. Kora drzewa jest kredowobiała albo różowawa, dla Indian była kiedyś namiastką papieru.

W naturalnym środowisku Muehlenbeckia complexa jest krzewem o długich, cienkich pędach, porastającym wydmy oraz tereny przybrzeżne. Obco brzmiąca nazwa rodzajowa upamiętnia alzackiego botanika Gustava Mühlenbeck'a, dlatego jej spolszczenie jest uzasadnione. Ze względu na niewielką odporność na mróz, roślina może być u nas uprawiana tylko w doniczkach lub pojemnikach.

Kalocefalus Browna, zwany czasem srebrzykiem, jest endemiczną rośliną Australii. W naszych warunkach jest uprawiany jako roślina doniczkowa. Swoją popularność zawdzięcza subtelnym, cienkim gałązkom pokrytym srebrzystym kutnerem. Ozdobę stanowią też koszyczki jasnożółtych kwiatów na końcach pędów. Epitet gatunkowy upamiętnia szkockiego botanika Roberta Browna.

Obiela wielkokwiatowa albo groniasta jest dużym krzewem ozdobnym o efektownych kwiatostanach w czysto białym kolorze. Tworzy długie, łukowato wygięte pędy i potrafi dorosnąć do trzech metrów wysokości i podobnej szerokości. Krzew dobrze znosi mróz, jest odporny na szkodniki i choroby.

Rodochiton fioletowy jest w swojej tropikalnej ojczyźnie pnącą byliną, jednak w naszych warunkach rośnie tylko w donicach i pojemnikach jako roślina jednoroczna. Oryginalną ozdobę stanowią fioletowe, dzwonkowate kwiaty z mocno wydłużoną bordową koroną. Piękna roślina, doskonale nadająca się do okrycia pergoli i altan, ma jednak wysokie wymagania cieplne, o które trudno w naszych warunkach klimatycznych.

Lagerstremia indyjska jest egzotycznym krzewem lub niewielkim drzewem o stosunkowo dużej odporności na mróz. W naszych warunkach najbezpieczniej jest uprawiać ją w pojemnikach i zimować w pomieszczeniu. Nazwa upamiętnia Carla Magnusa von Lagerström'a, znajomego Linneusza, który przywiózł roślinę z Chin.

Odętka wirginijska jest byliną z prerii amerykańskich, gdzie porasta tereny podmokłe. Różowe do czerwonofioletowych kwiaty odętki wirginijskiej są bardzo regularnie ustawione w długi kłosowaty kwiatostan. Oprócz efektownych kwiatów do uprawy tej rośliny w ogrodzie zachęca długi okres kwitnienia oraz całkowita w naszych warunkach mrozoodporność.

Macierzanka cytrynowa jest śródziemnomorskim ziołem, które służy jako przyprawa do wielu potraw mięsnych i rybnych, a także nadaje oryginalną nutę napojom. Nie jest gatunkiem botanicznym, ale mieszańcem macierzanki zwyczajnej (Thymus pulegioides) i macierzanki tymianku (Thymus vulgaris). Uprawiany w odmianach o rozmaicie zabarwionych liściach. W ogrodzie może służyć z powodzeniem również jako roślina ozdobna.

Ostnica 'Ponytails' jest delikatną, kępkowatą trawą o nitkowatych liściach i beżowych kwiatostanach, które pięknie falują nawet przy lekkich podmuchach wiatru. Każdemu ogrodowi nadaje szczególny charakter, doskonale komponuje się z innymi trawami ozdobnymi. Efektowne, pierzaste owocostany tej trawy stanowią dekorację ogrodu również zimą.

Jałowiec łuskowaty to wiecznie zielony krzew o sztywnych, grubych i kłujących, srebrzysto-niebieskich na wierzchu igłach. Rośnie powoli i dorasta do ok. 2 metrów wysokości i 4 metrów szerokości. Roślina nadaje się na stanowiska słoneczne i świetnie sprawdza się na przepuszczalnych glebach. Z racji swoich niewielkich wymagań świetnie sprawdza się np. w ogrodach skalnych, naturalnych oraz w donicach jako ozdoba na tarasach.

Tawuła wczesna, podobnie jak wiele jej kuzynek, jest pięknym krzewem ogrodowym. Powstała ze skrzyżowania tawuły Thunberga z tawułą wielokwiatową. Wiosną prawie całkowicie ginie pod osłoną białych kwiatów, która przypomina śnieg albo welon panny młodej.

W swojej ojczyźnie na wschodzie Ameryki Północnej tawuła biała porasta tereny wzdłuż strumieni i jezior oraz mokre łąki. Jej bujnie rozwijające się kwiaty dają pokarm licznym motylom i innym owadom żywiącym się nektarem. W naszych warunkach tawuła biała jest efektownym i łatwym w uprawie krzewem ogrodowym.

Żylistek szorstki jest krewnym hortensji, najdawniej znanym w Polsce gatunkiem tego rodzaju. Botaniczna nazwa rodzajowa Deutzia upamiętnia nazwisko Johanna von der Deutz, holendreskiego protektora Carla Thunberga. Oprócz typowej formy, uprawiane są kultywary żylistka o kwiatach pełnych.

Psianka czarna jest rośliną jednoroczną, blisko spokrewnioną między innymi z ziemniakami, tytoniem, pomidorami i papryką. Jest zaliczana do roślin trujących, chociaż w niektórych częściach świata jej liście i owoce uchodzą za jadalne i lecznicze. Może być rośliną ozdobną w ogrodzie.

Kostrzewa trzcinowa jest wieloletnią, kępową trawą o wyjątkowej odporności na niesprzyjające warunki klimatyczne i stanowiskowe. Ciemnozielone, liście i wiechowate kwiatostany mogą stanowić element dekoracyjny ogrodu. Głęboko ukorzenione, zbite kępy kostrzewy trzcinowej pozwalają na formowanie z niej trawników.

Wierzba purpurowa, która nawet zimą wprowadza do ogrodu barny akcent, jest krajowym gatunkiem odpornym na mróz i mało wymagającym. Na purpurowoczerwonych pędach liście są często ustawione naprzeciwlegle, co jest cechą wyłącznie tego gatunku wierzby. Zaletą wierzby purpurowej jest tolerowanie zarówno stanowisk suchych, jak i podmokłych.

Występujący naturalnie na Półwyspie Bałkańskim kasztanowiec pospolity został szeroko rozprzestrzeniony w Europie i na innych kontynentach. W nasze strony dotarł wraz z turecką ekspansją w XVI wieku w towarzystwie lilaka pospolitego. Szybko zyskał popularność jako drzewo ozdobne. Posiada malowniczy pokrój, efektowne liście, a w maju okazałe kwiatostany w białym kolorze.

Kosaciec żółty jest rodzimym gatunkiem spotykanym nierzadko nad stawami, odnogami rzek i w szuwarach. Jego kłącza i liście przypominają tatarak, stąd też epitet gatunkowy "pseudacorus" , czyli "fałszywy tatarak". Jaskrawożółte kwiaty i żywozielone liście stanowią efektowną ozdobę ogrodowej sadzawki i nadwodnego ogrodu. Dodatkową zaletą jest całkowita mrozoodporność tego kosaćca.

'Ani' jest węgierską odmianą laurowiśni wschodniej wyhodowanej przez dr J. Miklos'a na potrzeby klimatu Europy Środkowo-Wschodniej. Dobrze znosi mróz i jest odporna na upały i susze. Bywa nazywana "czerwoną", ponieważ jej nowe liście rozwijają się wiosną w kolorze czerwonobrązowym. W maju i czerwcu rozwija kremowobiałe kwiaty zebrane w grona.

Lobelia czerwona różni się wyraźnie od swojej kuzynki, tworzącej barwne dywany niskiej lobelii przylądkowej. W swojej północnoamerykańskiej ojczyźnie rośnie na bagnach i podmokłych brzegach rzek i jezior. Jej jaskrawoczerwone kwiatostany stanowią z daleka widoczną ozdobę ogrodowej sadzawki.