Soliter

Olsza szara jest rodzimym gatunkiem, który w korzystnych warunkach wyrasta na okazałe drzewo, często jednak przybiera krzaczasty pokrój. W odróżnieniu od olchy czarnej ma liście ostro zakończone i dwa tygodnie wcześniej rozwija kwiaty. W starszym wieku jej gładka kora staje się popielatoszara - stąd epitet gatunkowy "incana".

Medinilla wspaniała jest tropikalną rośliną doniczkową niezwykłej urody, która stawia hodowcy wysokie wymagania, ale potrafi też odwdzięczyć się wyjątkowymi kwiatami i długim okresem kwitnienia. W odróżnieniu od większości gatunków swojego rodzaju nie rośnie jako epifit na drzewach, ale jako krzew na ziemi. Nazwa upamiętnia hiszpańskiego gubernatora Wysp Mariańskich w XIX wieku Josè de Medinilla y Pineda.

Ogórek meksykański jest ciekawą tropikalną rośliną z rodziny dyniowatych, która w naszych warunkach jest uprawiana zwykle jako jednoroczna. Pokryte ciemnozieloną skórką i jasnym wzorem owoce do złudzenia przypominają miniaturowe arbuzy o smaku ogórka połączonym z limonką. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego słowa mēlothrōn = "rodzaj winogron", co nawiązuje do wielkości owoców.

Szarotka alpejska jest byliną rosnącą w Polsce dziko w Tatrach. Kwiatostan szarotki składa się z żółtawych, niewielkich kwiatów zebranych w koszyczki, pod którymi wyrasta kilka liści przykwiatowych pokrytych szarobiałym kutnerem. Nazwa rodzajowa Leontopodium pochodzi od greckich słów leon = "lew" i podion = "stopa", i odnosi się do filcowatego, białego owłosienia przykwiatków.

Cedr libański jest gatunkiem pochodzącym z gór Azji Mniejszej, który po wielu wiekach rabunkowej wycinki pozostał w swojej ojczyźnie tylko na reliktowych stanowiskach. W cieplejszych regionach Europy cedr libański jest sadzony jako drzewo parkowe i ogrodowe. Odznacza się długowiecznością i powolnym wzrostem.

Chmiel zwyczajny jest bujnie rosnącym, bylinowym pnączem, którego owocostany są wykorzystywane w warzeniu piwa. Może również z powodzeniem pełnić rolę rośliny ozdobnej w ogrodzie, ponieważ wiosną, w ciągu kilku tygodni, potrafi stworzyć gęstą, zieloną zasłonę. Chmiel zwyczajny jest rośliną dwupienną - na roślinach męskich rozwijają się wiechy zielonkawych kwiatów, a na żeńskich ozdobne, szyszkowate kwiatostany.

Szpinak nowozelandzki jest wprawdzie podobny do naszego szpinaku, nie jest jednak z nim spokrewniony i występuje, jak nazwa wskazuje, w Nowej Zelandii, a także Australii i Japonii. Do Europy trafił pod koniec XVIII wieku. Wadą tego wciąż mało znanego, chociaż wartościowego warzywa jest niedostosowanie do naszego klimatu; szybko rośnie tylko w wysokich temperaturach.

Brzoza brodawkowata 'Youngii' jest odmianą o malowniczej, parasolowatej koronie, wyhodowaną w Anglii około 1870 roku. Nazwa upamiętnia lekarza Thomasa Young'a. Nadaje się szczególnie do sadzenia w niewielkich ogrodach, nad sadzawkami i w pobliżu tarasów.

Aktinidia ostrolistna jest pnączem z Dalekiego Wschodu. Zarówno ten gatunek, jak i kilka innych z rodzaju aktinidia, znane są szeroko ze względu na smaczne owoce o nazwie kiwi. Uprawiane na dużą skalę w Nowej Zelandii, trafiły w 1959 roku do handlu pod nazwą "kiwifruit", która przyjęła się na całym świecie. Owoce aktinidii ostrolistnej, ze względu na niewielkie rozmiary, są nazywane "mini kiwi".

Magnolia wielkokwiatowa przyciąga uwagę okazałymi, białymi kwiatami pachnącymi cytryną i dużymi, błyszczącymi liśćmi. Jej kwiaty należą do największych rozwijanych przez drzewa. Nie zrzuca liści na zimę. Na pierwsze kwiaty trzeba jednak poczekać kilka lat po posadzeniu drzewka.

Róża pnąca 'New Dawn' jest znalezioną w 1930 roku w amerykańskich szkółkach samoistną mutacją. Jest to pięknie kwitnąca róża, ciesząca niezmiennie wielką popularnością od lat. Jej subtelne, jakby porcelanowe kwiaty, jasnoróżowe, a z czasem bielejące, są zebrane w luźne grona i roztaczają delikatny zapach.

Pochodząca z Chin pięknotka Bodiniera posiada oryginalną ozdobę w postaci niezliczonej liczby kulistych owoców czerwonofioletowej barwy. Zebrane w grona pozostają długo po opadnięciu liści. Epitet gatunkowy upamiętnia francuskiego botanika Émile-Marie Bodinier'a, który w XIX wieku badał roślinność Chin.

Świerk kaukaski ma bardzo krótkie, ciemnozielone igły i cienkie, filigranowe gałązki. Drzewo tworzy smukłą, stożkową koronę. Rośnie bardzo wolno. Dobrze znosi zacienienie. Nadaje się do roli solitera oraz jako element ogrodowej kompozycji.

Dracena wonna 'Lemon Lime' jest atrakcyjną odmianą popularnego smokowca o ciekawym pokroju i żywych kolorach ulistnienia. Duże, lancetowate liście tworzą pióropusz, mają obrzeża w limonkowej zieleni, natomiast przez środek biegnie szeroka ciemnozielona smuga z wąskimi białymi pasmami. Zaletą trójbarwnej draceny 'Lemon Lime' jest łatwość uprawy, a także zdolność oczyszczania powietrza.

Trzykrotka wężykowata jest jednym z około 70 gatunków rodzaju Tradescantia i jak wszystkie tworzy niewielkie potrójne kwiaty. W odróżnieniu od swoich krewniaczek ten gatunek ma liście całkowicie zielone, podczas gdy inne trzykrotki rozwijają różowe, fioletowe albo wielobarwne. Poza zieloną formą botaniczną istnieją odmiany hodowlane trzykrotki wężykowatej o wielobarwnych liściach.

Trzykrotka wirginijska jest byliną rabatową o bardzo długim okresie kwitnienia, pochodzącą ze wschodnich obszarów USA. W odróżnieniu od wielu swoich krewniaczek ta trzykrotka może się pochwalić pięknymi i wyrazistymi kwiatami o trójpromienistej symetrii, zwykle w kolorze niebieskim.

Ślaz dziki jest rośliną zadomowioną u nas od dawna i znaną ze swoich właściwości leczniczych. Dzięki atrakcyjnym kwiatom i długiemu okresowi kwitnienia ślaz jest uprawiany jako roślina ozdobna już od XVI wieku. Wyselekcjonowano wiele odmian hodowlanych o różnych kolorach i formach kwiatów.

Kalatea lancetolistna jest tropikalną byliną o bardzo dekoracyjnym ulistnieniu. Wydłużona, faliście obrzeżona blaszka liściowa jest pokryta naprzemiennie ciemnymi plamkami i wygląda jakby była ręcznie malowana. Zwarty, wzniesiony pokrój i efektowne barwy liści stanowią egzotyczny akcent w mieszkaniu.

Trzcinnik krótkowłosy jest bardzo dekoracyjną trawą kępkową z Dalekiego Wschodu. Ozdobę stanowią łukowate fontanny liści, a potem wysokie, puszyste kwiatostany. Na początku są purpurowoczerwonawe, a w miarę przekwitania srebrzystoszare, efektownie wyglądają również zimą.

Odmiana borówki wysokiej 'Bluejay' już od ponad pół wieku cieszy się wielką popularnością ze względu na smaczne i aromatyczne owoce oraz dużą plenność i odporność na mróz. Po zbiorze owoców pod koniec lata borówka 'Bluejay' zmienia zieleń liści na kolor ciemnoczerwony. Przebarwione pięknie krzewy stanowią efektowną ozdobę jesiennego ogrodu.

Aktinidia pstrolistna jest egzotycznym pnączem, bliską krewniaczką aktinidii smakowitej (Actinidia deliciosa), której owoce zrobiły furorę jako kiwi. Oprócz jadalnych i smacznych, chociaż niewielkich owoców, ozdobę tej rośliny stanowią przebarwiające się wiosną liście. Najbardziej efektownie wyglądają zielono-biało-różowe liście dobrze oświetlonych egzemplarzy męskich (roślina dwupienna).

Jodła górska jest północnoamerykańskim drzewem o wąskim, stożkowym pokroju i szaroniebieskich, aromatycznych po roztarciu igłach. W swojej ojczyźnie dorasta do 40 m, natomiast u nas osiąga zaledwie połowę tej wysokości. Odznacza się bardzo wolnym wzrostem.