Rośliny niejadalne

Bilbergia zwisła, w odróżnieniu od większości gatunków z rodziny bromeliowatych, może rosnąć zarówno jako epifit, jak również w glebie na dnie lasu. Ozdobę rośliny stanowią rozety skórzastych liści oraz przewieszające się kwiatostany przypominające owies. Nazwa rodzajowa upamiętnia szwedzkiego botanika Gustafa Johana Billberg'a.

Kraspedia kulista jest uprawiana w naszych warunkach jako jednoroczna roślina kwiatowa. Jej ozdobę stanowią kuliste, jasnożółte koszyczki kwiatowe umieszczone na końcu długiej łodygi kwiatostanowej. przypominające pałeczki do bębna. Kwiaty kraspedii kulistej wabią do ogrodu pszczoły i inne owady.

Angelonia wąskolistna jest tropikalną byliną, którą w naszych warunkach uprawia się zwykle z rozsady jako roślinę jednoroczną, jednak zimowanie w odpowiednich warunkach jest możliwe. Ozdobę stanowią rozwijające się latem grona kwiatów białych, różowych albo fioletowych. Mało znana u nas angelonia nie doczekała się jeszcze polskiej nazwy.

Bożykwiat Meada rośnie w naturze na preriowych obszarach wschodniej części Ameryki Północnej. Tajemnicza nazwa rośliny ma związek z dawną nazwą rodzajową Dodecatheon, złożonej z greckich słów dodéka = "dwanaście" i théos = "bóg". Podobno Pliniusz Starszy nazwał tak kwiat na część 12 najważniejszych greckich bogiń i bogów. Wprawdzie Pliniuszowi chodziło zapewne o inny gatunek, jako że tego amerykańskiego nie mógł widzieć, jednak Linneusz użył takiej właśnie nazwy.

Tarczownica tarczowata jest mokradłową byliną północnoamerykańską. Botaniczna nazwa rodzajowa upamiętnia niemieckiego botanika Karla Darmer'a, a polska nawiązuje do kształtu liści. Ozdobę rośliny stanowią duże, tarczowate liście odziomkowe, przebarwiające się jesienią na żółto i czerwono oraz rozwijające się wiosną jasnoróżowe baldachogrona kwiatów.

Plektrantus Forstera 'Nico', nazywany komarzycą ciemną ze względu na ciemnozielone liście z fioletowymi spodami, odznacza się nie tylko urodą, ale i zdolnością odstraszania komarów. Ozdobę rośliny stanowią przede wszystkim liście, ponieważ kwiaty są bardzo drobne, białe lub fioletowe, zebrane w długie grona.

Jałowiec wirginijski to drzewo pochodzące z Ameryki Północnej. Na naturalnych stanowiskach dorasta do 40 metrów wysokości, jednak w naszych warunkach dorasta do kilku lub kilkunastu metrów wysokości. Nie jest wymagającą rośliną — dobrze poradzi sobie w przepuszczalnym, a nawet piaszczystym podłożu. Preferuje słoneczne stanowiska, ale poradzi sobie też w bardziej zacienionych miejscach. Nadaje się zarówno do ogrodów japońskich, jak i do ogrodów leśnych jako ciekawe urozmaicenie.

Zawilec grecki, nazywany często bałkańskim, należy do najbardziej znanych przedstawicieli swojego rodzaju. W naszych lasach wprawdzie nie rośnie, ale za to występuje na górskich zboczach i obrzeżach lasów w Europie Południowej. Można go spotkać również w jasnych dąbrowach. W uprawie ogrodowej występuje w licznych odmianach.

Jednoroczny floks Drummonda jest uprawiany w europejskich ogrodach co najmniej od 1835 roku. Nazwa gatunkowa upamiętnia szkockiego botanika Thomasa Drummonda, który wysłał roślinę z Teksasu do Wielkiej Brytanii. Botaniczna forma tego floksa kwitnie na czerwono, jednak liczne kultywary rozwijają kwiaty w wielu innych kolorach i odcieniach.

Wierzba sachalińska jest gatunkiem wierzby o azjatyckim pochodzeniu, a jej nazwa nawiązuje do największej rosyjskiej wyspy przy ujściu Amuru. W roli krzewu dekoracyjnego występuje odmiana hodowlana 'Sekka'. Atrakcją tej wierzby są niezwykłe, spłaszczone i fantazyjnie pokręcone pędy. Szczególną uwagę zwracają zimą, kiedy nie są przesłonięte liśćmi. Odmiana rozwija wyłącznie męskie kotki i nie wywarza nasion.

Laurowiśnia iberyjska, jak sugeruje nazwa, ma swoją ojczyznę w Portugalii, Hiszpanii, jak również na Maderze i na Wyspach Kanaryjskich. Mimo śródziemnomorskiego pochodzenia ten gatunek laurowiśni wykazuje znaczną mrozoodporność i nadaje się również do naszych ogrodów.

Żurawka krwista jest jednym z wielu gatunków tego rodzaju botanicznego, uprawianych w ogrodach zarówno skalnych, jak i w zacienionych miejscach pod drzewami. Jest popularną byliną, która w odróżnieniu od innych żurawek ma bardziej dekoracyjne kwiaty niż liście. Przez długi czas rozwija drobne, szkarłatne kwiaty zebrane w wiechowate kwiatostany.

Begonia 'Tamaya jest bardzo dekoracyjną rośliną o dużych, nakrapianych liściach i zwisających gronach różowych kwiatów. Uprawiana w doniczkach w formie małych drzewek 'Tamaya" nie jest prawdopodobnie odmianą begonii koralowej, ale hybrydą Begonia corallina z Begonia albopicta - co oczywiście w niczym nie umniejsza jej urody.

Werbena pospolita jest znaną od starożytności rośliną leczniczą. W połowie lata zaczyna rozwijać delikatne, jasnofioletowe kwiaty, które mogą być subtelną ozdobą słonecznych i żyznych rabat ogrodowych. Z powodzeniem może być uprawiana w donicach i pojemnikach na balkonie lub tarasie.

Róża rabatowa 'Pomponella' jest niemiecką odmianą z 2005 roku. Tworzy pełne, kuliste kwiaty w intensywnym, różowym kolorze, zebrane w efektowne kwiatostany. Należy do serii Märchenrosen (Róże baśniowe).

Pochodzący ze wschodnich regionów Ameryki Północnej dąb biały, potrzebuje w naszych ogrodach przede wszystkim dużo miejsca, a malowniczą koronę powoli rozwinie sam. Na otwartej przestrzeni średnica rozgałęzionej korony dorównuje wysokości drzewa.

Floks rozłogowy jest płożącą się byliną z południowo-wschodnich obszarów Ameryki Północnej. Ozdobę rośliny stanowią zwarte wiechy fioletowych kwiatów i dość szerokie, łopatkowate liście. Floks rozłogowy tworzy w ogrodzie niską darń.

Funkia falista uważana była dawniej za gatunek pod nazwą Hosta undulata, obecnie ma status nazwy grupy odmian mieszańcowych. Blaszka liściowa z brzegiem charakterystycznie pofalowanym może być całkowicie zielona, jasno obrzeżona albo z białym środkiem.

Funkia 'White Feather' jest odmianą z grupy funkii falistej o niewielkich rozmiarach. Odznacza się niezwykłą barwą liści, które młode są jednolicie białe lub kremowe, a z czasem zielenieją. Biała funkia stanowi oryginalną ozdobę rabaty i ogrodu.

Niecierpek pospolity jest jedynym przedstawicielem rodzaju Impatiens, który pierwotnie występuje na terenie naszego kraju i nie jest neofitem, jak jego krewni. Nazwa rodzajowa oraz gatunkowa nawiązują do zjawiska gwałtownego pękania owoców niecierpka przy najmniejszym dotknięciu i oznaczają po łacinie "niecierpliwy, drażliwy" oraz "nie dotykaj mnie".

Sosna gęstokwiatowa pochodzi z Japonii, gdzie tworzy jednogatunkowe lasy. Ma pokrój swobodnie rosnącej naszej sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris), z szeroką, parasolowatą, luźną koroną; ma też podobną korę. Może być formowana jako bonsai.

Aloes pstry, zaliczany do niedawna do rodzaju aloes, jest aktualnie jednym z trzech przedstawicieli samodzielnego rodzaju Gonialoe. Odznacza się dekoracyjnymi liśćmi z jasnymi plamkami układającymi się w paski, co może kojarzyć się z pręgowanym futrem tygrysa. Jest jednym z nielicznych aloesów, które chętnie kwitną w warunkach domowych.