Rośliny niejadalne

W odróżnieniu od często spotykanych odmian hodowlanych (kultywarów) roślin ozdobnych, Maranta leuconeura var. kerchoveana jest odmianą botaniczną, czyli powstałą w sposób naturalny w przyrodzie. Ta odmiana maranty ma bardzo dekoracyjne, zaokrąglone, jasnozielone liście z ciemniejszymi brunatnymi plamami po obu stronach białej żyły centralnej - przypominające odciski łapki królika.

Hakone długolistna 'All Gold' jest rzadko spotykaną trawą ozdobną, o kępiastym wzroście i cytrynowożółtych, kaskadowo ułożonych liściach. Drobne, ażurowe, wiechowate kwiatostany, rozwijają się późno jesienią, tworząc nad liśćmi delikatną mgiełkę. Rośnie dość wolno, nie jest inwazyjna.

Jodla syberyjska, zajmująca rozległe obszary północnej Rosji, jest gatunkiem współtworzącym tajgę. Chociaż w swojej ojczyźnie dobrze znosi silne mrozy, w naszych warunkach szkodzą jej często spóźnione przymrozki, ponieważ pączki rozwijają się zbyt szybko. Ozdobę stanowią długie, niekłujące igły oraz dekoracyjne, sterczące szyszki.

Milin wielkokwiatowy pochodzi z południowo-wschodnich obszarów Chin i jest pnączem o efektownych, lejkowatych kwiatach. Ich korona jest szerzej otwarta niż u północnoamerykańskiego krewniaka. Wadą milinu chińskiego jest mała mrozoodporność rośliny, która w naszych warunkach wymaga pełnego okrycia przed zimą.

Przetacznik leśny jest rodzimego pochodzenia byliną spotykaną często w suchych lasach i na pastwiskach. Epitet gatunkowy officinalis wskazuje na stosowanie rośliny do celów leczniczych w medycynie ludowej. W ogrodzie ozdobę stanowią fioletowoniebieskie, gęste grona kwiatów.

Przetacznik długolistny to kępiasta bylina z krótkim kłączem, spotykana w zaroślach, w okolicach rzek i na wilgotnych łąkach. Ozdobę rośliny stanowią kłosokształtne, długie grona jasnoniebieskich kwiatów. Doskonale nadaje się na miejsca nadwodne albo jako składnik łąk kwietnych.

Stromanthe thalia ‘Magic Star’ jest odmianą, która wnosi do mieszkania egzotyczny powiew brazylijskiego lasu deszczowego. Duże, zaostrzone liście mają wierzchnią stronę ciemnozieloną z kremowobiałymi plamkami i pasami, a dolną w kolorze bordowopurpurowym. Wydłużony kształt liści podkreśla jasnozielony, wyrazisty nerw przechodzący przez środek blaszki liściowej.

Wyhodowana w Nowej Zelandii odmiana głogownika Frasera 'Red Robin' należy do najbardziej dekoracyjnych krzewów ogrodowych. Młode przyrosty krzewu mają wiosną kolor jaskrawoczerwony, ciemnozielone liście są zimozielone, a w maju i czerwcu pojawiają się białe, wiechowate kwiatostany. Wadą głogownika jest jego mała odporność na mróz i konieczność starannego okrywania na zimę.

Północnoamerykański klon cukrowy jest herbowym drzewem Kanady, jego czerwony, stylizowany liść zdobi flagę tego kraju. Klon cukrowy jest źródłem cennego drewna oraz popularnego syropu. W ogrodzie jest bardzo dekoracyjny ze względu na jesienne, jaskrawe przebarwienie liści.

Klon strzępiastokory to niewielkie drzewo ze środkowych Chin, którego osobliwą cechą jest łuszcząca się cienkimi, dużymi płatami rdzawego koloru kora. Jego z wierzchu ciemnozielone, pod spodem niebieskozielone liście złożone są z trzech eliptycznych listków i przebarwiają się jesienią na kolor pomarańczowy lub czerwony.

Klon palmowy 'Orange Dream' jest wyhodowaną we Włoszech atrakcyjną odmianą gatunku rosnącego dziko w górskich lasach Japonii, Chin i Korei. Jego głęboko powcinane liście mają wiosną kolor jaskrawo pomarańczowy, aby z czasem przybrać jasnożółtą barwę z pomarańczowym brzegiem. Wiosenny kolor utrzymuje się na 'Orange Dream' dłużej niż na innych złotolistnych odmianach.

Tojeść orszelinowa jest dalekowschodnią byliną, której białe kwiaty są zebrane w długie, gęste grona, charakterystycznie zgięte w połowie pod prawie prostym kątem. Epitet gatunkowy nawiązuje do podobieństwa rośliny do rodzaju orszelina (Clethra). Białe grona tojeści nadają rabatom naturalny, pełen wdzięku urok.

Jarzmianka większa jest kłączową byliną rodzimego pochodzenia, tworzącą w ogrodzie efektowne kępy szczególnie w okresie kwitnienia. Barwne okółki listków (podkwiatki) pod baldachami kwiatów nadają im charakterystyczny, koronkowy, delikatny wygląd w formie gwiazdy. Nazwa botaniczna Astrantia pochodzi od greckich słów aster = "gwiazda" i anthos = "kwiat".

Kleome kolczasta (albo ciernista) rośnie w swojej południowoamerykańskiej ojczyźnie jako bylina, jednak w naszych warunkach jest uprawiana w ogrodach jako roślina jednoroczna. Jej ozdobę stanowią duże, dłoniaste liście oraz oryginalnej urody kwiaty z bardzo długimi pręcikami i słupkiem, a potem duże, odstające torebki nasienne. Łodyga rośliny, co sugeruje nazwa, posiada słabe ciernie.

Kariopteris angielski, nazywany barbulą klandońską, jest mieszańcem uzyskanym ze krzyżowania barbuli szarej (C. incana) z barbulą mongolską (C. mongolica) na początku XX wieku w Anglii. Rośnie jako niewielki krzew albo półkrzew o bardzo dekoracyjnych niebieskich kwiatach. Jego wadą jest słaba odporność na mróz.

Łyszczec nadobny, nazywany też gipsówką wytworną, jest delikatną i pełną wdzięku rośliną jednoroczną z rodziny goździkowatych, o czym świadczą jego epitety gatunkowe. Rozpierzchły pokrój, wąskie liście i duża liczba drobnych kwiatków nadają gipsówce niezwykłej lekkości. Oprócz formy botanicznej o białych kwiatach, w uprawie spotyka się kultywary kwitnące w odcieniach różu i czerwieni.

Jasnota różowa jest rodzimego pochodzenia rośliną jednoroczną, spotykaną na terenie całego kraju. Sercowatookrągłe górne liście są siedzące i obejmują łodygę, co wyjaśnia botaniczną nazwę gatunkową: amplexus = "obejmujący" i caulis = "łodyga". Różowofioletowe kwiaty jasnoty wnoszą do ogrodu element naturalnej przyrody.

Trędownik bulwiasty jest rodzimego pochodzenia byliną z bulwiastymi zgrubieniami na kłączu. Występuje w liściastych lasach, na wilgotnych łąkach i w zaroślach w pobliżu zbiorników wodnych. Kwiaty są brązowoczerwone, u podstawy zielonawe, zebrane na szczycie łodygi w wiechy. Nie są szczególnie efektowne, za to wydzielają bardzo obficie nektar, poszukiwany przez owady.

Niezapominajka błotna jest krajową byliną, rosnącą nad brzegami wód i na mokrych łąkach. Jej subtelne kwiatki w kolorze pogodnego nieba mogą stanowić ozdobę sadzawki albo oczka wodnego w każdym ogrodzie. Nadaje się do obsadzenia strefy brzegowej akwenu albo podmokłej, bagnistej rabaty.

Funkia sina ze swoimi liśćmi w niebieskozielonym kolorze należy do najbardziej dekoracyjnych roślin. Z wdziękiem i elegancją wypełnia zacienione miejsca w ogrodzie i na tarasie. Jej ojczyzną są skaliste lasy górskie na japońskiej wyspie Honsiu.

Słoneczniczek szorstki jest byliną, która przez całe lato aż do jesieni wnosi do ogrodu ciepłe, złote kolory. Jest na dodatek łatwa w uprawie i doskonale znosi nasze warunki klimatyczne. Oprócz formy typowej uprawiane są odmiany o kwiatach pełnych albo pomarańczowych. Słoneczniczek szorstki trafił do europejskich ogrodów jako roślina ozdobna już na początku XVIII wielu.

Kosaćce holenderskie powstały pod koniec XIX wieku w Holandii jako krzyżówka kilku gatunków - Iris xiphium, Iris tingitana, Iris boissieri i innych. Pierwotnie były uprawiane na kwiaty cięte, jednak szybko znalazły miejsce również w ogrodach. Pojedyncze kwiaty mogą mieć kolor żółty, niebieski, biały albo purpurowy. Ciemnozielone, trawiaste liście kosaćca holenderskiego więdną po przekwitnięciu i usychają - roślina przechodzi w stan spoczynku w podziemnych bulwach.