Rośliny na glebę lekko kwaśną

Chrzan pospolity jest uprawianą w Europie od wielu wieków rośliną leczniczą i przyprawową. Korzeń chrzanu ma zastosowanie wewnętrzne i zewnętrzne w leczeniu wielu chorób. Ostry, charakterystyczny smak chrzanu stanowi cenny dodatek do rozmaitych potraw, sosów i sałatek. Uprawa chrzanu pospolitego w ogrodzie opłaca się, ponieważ tylko świeżo wykopany korzeń zawiera całe bogactwo smaku i aromatu.

Rumian polny jest zadomowioną u nas rośliną zielną, która towarzyszyła ludziom na polach uprawnych od niepamiętnych czasów. Dopiero nowoczesne monokultury i herbicydy mocno ograniczyły występowanie rumianu. Jego drobne kwiaty podobne do margerytek odznaczają się subtelną urodą i rozwijają się przez całe lato.

Kuklik pospolity jest często spotykaną w lasach, zaroślach i na rowach byliną, która była kiedyś cenioną rośliną leczniczą uprawianą w klasztornych ogrodach, a jej kłącza używano do aromatyzowania piw i likierów. Nazwa rodzajowa Geum pochodzi od greckiego słowa oznaczającego "pachnieć", co ma związek z goździkowym aromatem rośliny.

Peperomia polybotrya jest tropikalną byliną, której ozdobą są niezwykłej urody liście. Na pierwszy rzut oka można ją pomylić z pieniążkiem (Pilea peperomioides), jednak po bliższych oględzinach widać wyraźnie, że ozdobne liście tej peperomii mniej przypominają monety, a bardziej zielone krople wody - stąd spotykana często angielska nazwa raindrop peperomia.

Peperomia 'Hope' jest rośliną doniczkową o wyjątkowym pokroju i pięknych liściach. Okrągłe, grube liście są ustawione po 3-4 w okółkach na długich pędach. Na blaszce liściowej widoczne jest jaśniejsze żyłkowanie. Doskonale nadaje się do wiszących doniczek.

Calathea majestica 'White Star' jest jedną z najbardziej dekoracyjnych roślin doniczkowych o najjaśniejszych w swoim rodzaju liściach. Górną, ciemnozieloną powierzchnie blaszki liściowej pokrywają wyraziste białe paski, podczas gdy dolna strona pozostaje bordowa. Pełna wdzięku roślina z brazylijskiej dżungli stanowi efektowną ozdobę każdego mieszkania.

Filodendron xanadu odkryty w 1983 roku uznano za hybrydę albo odmianę Thaumatophyllum bipinnatifidum (filodendron podwójnie pierzasty). Obecnie istnieją uzasadnione twierdzenia, że ​​roślina ta nie jest odmianą mieszańcową, ale w rzeczywistości pochodzi z nasion zebranych z dziko rosnącej rośliny w Brazylii. W naszych warunkach jest efektowną rośliną doniczkową, tworzącą gęste kępy.

Dziko rosnąca w tropikalnej dżungli zroślicha stopowcowa ma duże strzałkowate, ciemnozielone liście bez przebarwień, których kształt może się kojarzyć ze stopą gęsi, ostrzem strzały albo nawet skrzydłami motyla. Odmiana 'White Butterfly' tej rośliny wyróżnia się kontrastowym połączeniem soczystej zieleni i bieli w formie efektownego wzoru na blaszce liściowej.

Mięta polna jest byliną rodzimego pochodzenia, spotykaną dziko na podmokłych łąkach, rowach i polach uprawnych. Z rozgałęzionego kłącza z podziemnymi rozłogami wyrastają okazałe kępy mięty polnej z gęsto ulistnionymi łodygami i drobnymi, różowymi kwiatami. Cała roślina odznacza się silnym, charakterystycznym aromatem nawet po lekkim dotknięciu lub roztarciu liści.

Rozplenica japońska 'Black Beauty' jest oryginalną, bardzo efektowną trawą ozdobną o niezwykle ciemnym, prawie czarnym kolorze kwiatostanów i fontannowym pokroju. Duże, cylindryczne wiechy kwiatów, przypominające szczotkę do butelek, są początkowo ciemnopurpurowe, aby z czasem przebarwić się na charakterystyczny dla tej odmiany niemal czarny kolor.

Kocanki ogrodowe są od dawna cenionym i lubianym kwiatem ogrodowym. Roślina szczególnie nadaje się do tworzenia suchych bukietów, ponieważ niepozorne, żółte kwiaty rurkowe, otoczone barwnymi listami okrywy koszyczka, są bardzo trwałe - stąd potoczna nazwa "nieśmiertelniki". Chociaż w swojej australijskiej ojczyźnie słomianka jest byliną, to w naszych ogrodach rośnie jako roślina jednoroczna.

Kalin koreańska jest niskim, wolno rosnącym krzewem o kulistym pokroju. Bladoróżowe albo białe kwiaty zebrane są w kuliste, okazałe kwiatostany i wydzielają mocny, przyjemny zapach podobny do narcyzów albo goździków i wanilii. Epitet gatunkowy upamiętnia brytyjskiego botanika Williama Richarda Carles'a.

Rutewka orlikolistna jest byliną rodzimego pochodzenia, spotykaną czasem na śródleśnych łąkach, w wilgotnych zaroślach i lasach mieszanych. Liście są bardzo podobne do orlika - stąd nazwa. Mimo znacznego, ponad metrowego wzrostu rutewka orlikolistna sprawia wrażenie bardzo subtelnej i filigranowej. Szczególną ozdobę kwiatów stanowią bardzo liczne różowe pręciki, tworzące puszyste kulki.

Firletka chalcedońska wyróżnia się w ogrodzie jaskrawymi, szkarłatnoczerwonymi kwiatami zebranymi w kwiatostany na końcu wzniesionych pędów. Zadomowiona w Azji Centralnej i Syberii bylina dotarła w XVI wieku do Europy Środkowej z tureckich ogrodów, co wyjaśnia nazwę gatunkową pochodzącą od starożytnego miasta leżącego w pobliżu dzisiejszego Konstantynopola.

'Fabian' jest odmianą hodowlaną Polyscias scutellaria, niewielkiego drzewa lub krzewu z tropikalnych wysp Pacyfiku. Ozdobę stanowią prawie okrągłe, lekko pofalowane, zielone liście oraz ciekawy pokrój ośliny, tworzącej samoczynnie pień. Jak każda egzotyczna roślina z dżungli, aralia 'Fabian' również wymaga dla siebie w mieszkaniu odpowiedniego miejsca.

Opuncja drobnokolczasta jest niewielkim i trochę nietypowym kaktusem: gatunek ten nie ma kolców, ale liczne białe lub żółte "włoski" zebrane w gęste grupy. Są bardzo łamliwe i zakończone mikroskopijnymi zadziorkami, które powodują zaczepianie się w skórze. Opuncja drobnokolczasta należy do najbardziej popularnych kaktusów doniczkowych, w korzystnych warunkach rozwija efektowne żółte kwiaty.

Naparstnica zwyczajna jest byliną rodzimego pochodzenia, w lasach na niżu, spotykana rzadziej niż jej purpurowa krewniaczka. Na długim pędzie wyrastającym ze środka rozety liści rozwijają się stopniowo jasnożółte kwiaty w formie naparstka. Roślina doskonale nadaje się do tworzenia ogrodowych kompozycji, a jej wadą są tylko silnie trujące właściwości liści i nasion.

Suchodrzew mirtolistny jest niskim, szeroko rozłożystym, zimozielonym krzewem z zachodnich regionów Chin. Skórzaste, gęste, ciemnozielone liście przypominają mirt i są główną ozdobą krzewu, liczne, kremowobiałe kwiaty nie są zbyt efektowne. Wadą tego gatunku jest wrażliwość na większe mrozy i konieczność zimowej ochrony.

Gailardia oścista rośnie w naturze w jasnych lasach sosnowych i zaroślach na zachodzie Ameryki Północnej. Nazwa rodzajowa upamiętnia francuskiego botanika Maître Gaillard de Charentonneau. Ozdobę stanowią duże koszyczki kwiatów w jaskrawych kolorach, umieszczone na długich łodygach.

Pochodzący z Meksyku Epiphyllum anguliger posiada bardzo dekoracyjne pędy i kwiaty. Podobnie jak kaktus wielkanocny rośnie w naturze jako epifit, wykorzystując do podpory drzewa w lesie deszczowym. Jego długie, spłaszczone pędy o zygzakowatym kształcie przypominają niektórym rybie ości, a innym ogon krokodyla.

Sit rozpierzchły jest rodzimą byliną spotykaną na wilgotnych terenach, na podmokłych pastwiskach i zabagnieniach. Tworzy gęste, żywozielone kępy. Obok formy botanicznej uprawiane są w ogrodach odmiany situ rozpierzchłego różniące się kształtem i zabarwieniem łodyg. Doskonale nadaje się do nasadzeń w strefie przybrzeżnej oczka wodnego i do ozdoby ogrodowych akwenów.

Tygrysówka pawia jest meksykańską byliną z podobnymi do cebuli bulwami. Duże, szeroko otwarte, o egzotycznym wyglądzie kwiaty składają się z sześciu listków: trzech szerokich i trzech wąskich i małych, kontrastowo zabarwionych. Nazwa rodzajowa jest czasem myląca, ponieważ wiele gatunków tygrysówki posiada kwiaty raczej cętkowane jak lampart, niż paskowane jak futro tygrysa.