Rośliny liściaste

Dzwonek karpacki jest górską byliną o endemicznym występowaniu we wschodnich i południowych Karpatach. Dzięki dużym, niebieskim kwiatom i kępiastemu pokrojowi doskonale nadaje się do ogrodów skalnych, a także na rabaty i jako roślina okrywowa.

Pomidor Bawole Serce jest grupą odmian o niestandardowych kształtach owoców - lekko nerkowatych lub sercowatych, zamiast kulistych, spłaszczonych lub wydłużonych. Dostępne są różne odmiany Bawolego Serca, jednak wszystkie łączy doskonały smak, duże owoce i oryginalna forma.

Jeżyna bezkolcowa jest zbiorową nazwą odmian hodowlanych pozbawionych genetycznie kolców, a nie gatunkiem w znaczeniu botanicznym. Na pokładających się pędach dojrzewają smaczne owoce, które można zbierać bez obawy o całość rąk i ubrania. Nowa generacja jeżyn bezkolcowych zyskała większy aromat owoców w porównaniu ze starymi odmianami i skutecznie eliminuje w ogrodzie odmiany kolczaste.

Krzew wierzby wiciowej tworzy w ogrodzie równie efektowną ozdobę, jak wierzba głowiasta. Poza tym z jej pędów można splatać płoty, zasłony i inne pożyteczne rzeczy. Na bardzo długich, elastycznych pędach wyrastają długie i wąskie liście. Jako rodzimy gatunek wierzby nie wymaga ochrony przed mrozem. Lubi gleby wilgotne i mokre, więc dobrze się czuje przy ogrodowych sadzawkach.

Facelia błękitna jest rośliną zwykle uprawianą na paszę, jednak jej fioletowoniebieskie kwiaty i ciekawy pokrój mogą również stanowić ozdobę w ogrodzie. Bogate w nektar kwiaty wabią pszczoły, trzmiele i motyle. Dodatkową zaletą jest długi okres kwitnienia facelii błękitnej - od czerwca do września. Epitet gatunkowy tanacetifolia nawiązuje do podobieństwa jej liści do liści wrotyczu (Tanacetum).

Hoja różowa jest tropikalnym pnączem, które uprawiane w doniczce zachwyca urodą swoich kwiatów. Mają kształt pięcioramiennych gwiazdek i wyglądają jak odlane z porcelany albo wosku. Utrzymują się przez kilka tygodni. Roztaczają mocny aromat. Nazwa rodzajowa upamiętnia angielskiego botanika Thomasa Hoy'a.

Fatsja japońska jest zimozielonym krzewem, który uprawiany w naszych warunkach jako roślina doniczkowa wnosi do mieszkania dalekowschodni nastrój. Nazwa rodzajowa pochodzi od przybliżonej wymowy japońskiego słowa "osiem", co ma związek z ośmioma działkami klapowanych liści krzewu. Jako roślina ozdobna fatsja doczekała się wielu odmian, różniących się formą i kolorem liści.

Drzewo awokado jest mocniejsze, niż mogłoby się wydawać i nawet w naszych warunkach, uprawiane w doniczce, może zakwitnąć i mieć owoce. Efektowny wygląd nadają mu też duże, zielone liście i ładny pokrój. Powszechnie używana nazwa rośliny i owocu jest skutkiem ludowej etymologii, która azteckie słowo "ahuacatl" przekształciła w bardziej przystępne dla Hiszpanów "avocado".

Wilczomlecz białounerwiony jest pochodzącym z Madagaskaru krzewem sukulentowym. Nazwa gatunkowa, zarówno botaniczna, jak i polska, nawiązuje do wyglądu liści. Są one ciemnozielone z wyraźnym białym unerwieniem i wyrastają niczym na palmie, w górnej części łodygi. Jak każdy wilczomlecz, roślina zawiera trujący mleczny sok.

Dzwonek dalmatyński jest niską byliną, która doskonale nadaje się do okrywania powierzchni gęstym dywanem liści i fioletowych kwiatów. Nazwa gatunkowa botaniczna upamiętnia austriackiego przyrodnika Franza von Portenschlag-Leydermayer'a, zaś Polska wskazuje na bałkańskie pochodzenie gatunku.

Wiąz szypułkowy jest rodzimym gatunkiem długowiecznego drzewa, które osiąga z wiekiem znaczną wysokość i rozpiętość korony. W roli drzewa dekoracyjnego nadaje się raczej do dużych ogrodów. Charakterystyczne deskowate rozszerzenie podstawy pnia zapewnia drzewu dużą odporność na wywrócenie przez wiatr.

Wiąz syberyjski bywa nazywany wiązem Turkiestanu, co wskazuje na jego pochodzenie, mandżurskim albo karłowym. Jest średniej wielkości drzewem i w naszych warunkach niezbyt długowiecznym. Doskonale znosi przycinanie w każdym wieku i nadaje się idealnie na żywopłoty. Wszystkie potoczne i poboczne nazwy drzewa łączy jedna botaniczna: Ulmus pumila.

Przywrotnik miękki jest atrakcyjną byliną o ozdobnych liściach. W ogrodach cieszy się dużą popularnością jako roślina okrywowa. Kwiaty są wprawdzie drobne, ale rozwijają się licznie i tworzą żółtozieloną mgiełkę nad warstwą liści. Nadaje się również jako efektowne tło dla kolorowych bylin.

Pochodzący z Chin gatunek rutewki upamiętnia nazwą francuskiego botanika Père Jean Marie Delavay'a. Należy do najbardziej eleganckich bylin ogrodowych. Z luźnej kępy liści wyrasta wysoka łodyga kwiatowa zakończona wiechą filigranowych kwiatów.

Wiciokrzew pomorski jest rodzimym pnączem, jednak rzadko spotykanym w naturalnym środowisku i podlegającym ochronie. Odznacza się nieprzeciętną urodą kwiatów i owoców, a na dodatek stanowi źródło pożywienia dla owadów i ptaków. Do wzrostu potrzebuje podpory.

Zimozielony krzew skimmii japońskiej przybył do nas z Dalekiego Wschodu i stanowi ozdobę ogrodu przez cały rok. Na ciemnozielonym tle liści pojawiają się wiosną kremowobiałe grona kwiatów, a potem jaskrawoczerwone owoce. Jest rośliną dwupienną, co oznacza, że dekoracyjne pestkowce pojawią się tylko na krzewach żeńskich.

Pieris japoński 'Forest Flame' jest odmianą lubianego gatunku zimozielonych krzewów, poszukiwanych przez miłośników ogrodów. Odznacza się jaskrawą, pomarańczowoczerwoną barwą młodych liści na ciemnozielonym tle starszego ulistnienia. Odmianę wyhodowano 70 lat temu w Wielkiej Brytanii.

Eszynantus wspaniały jest epifityczną byliną z deszczowych lasów Dalekiego Wschodu. W doniczkach wiszących albo w wysokich pojemnikach rozwija zwisające, długie pędy i kwiaty w jaskrawych kolorach, wnoszące do mieszkania powiew egzotyki. Eszynantus jest spolszczeniem łacińskiej nazwy rodzajowej, która wywodzi się od greckich słów aischyne = "wstyd" i anthos = "kwiat". Nie wiadomo tylko, czego ten piękny kwiat miałby się wstydzić.

Mało wymagająca i przystosowana do naszych warunków klimatycznych topola biała może rosnąć w miejscach, których unikają inne drzewa i krzewy. Jest gatunkiem szybko rosnącym, a jednocześnie dosyć długowiecznym — osiąga wiek ponad 200 lat. Szarobiała kora u młodej topoli z wiekiem czernieje w dolnej partii pnia.

Szlumbergera ucięta trafiła do Europy z deszczowych lasów Brazylii dopiero na początku XIX wieku. Powszechną sympatię zyskał ten kaktus dzięki swoim wspaniałym kwiatom rozwijanym w szarej i zimnej porze zimowej. Gatunek botaniczny posłużył do wyhodowania nowych mieszańców i kultywarów.

Jeśli chodzi o formę kwiatów egzotycznej celozji grzebieniastej, trudno znaleźć większą ekstrawagancję. Jedna z odmian celozji srebrzystej posiada zamiast normalnych, wyprostowanych kwiatostanów dziwacznie kędzierzawe kwiatowe taśmy. Deformacja wierzchołka pędu kwiatowego rozwinęła się w fantastyczne formy przypominające płaskie i wysokie "kogucie grzebienie".

W swojej ojczyźnie w Meksyku wilczomlecz nadobny jest krzewem dorastającym do 3-4 m wysokości. Odkryty w XIX wieku szybko stał się popularną rośliną ozdobną. W warunkach mieszkaniowych ma zwykle tylko 40-60 cm, a jego największą ozdobą są kolorowe podsadki, otaczające niepozorne kwiaty.