Rośliny liściaste

Scindapsus pstry jest tropikalnym pnączem ze znanej rodziny obrazkowatych. Efektowne, skórzaste liście ze srebrzystymi plamkami czynią z niego jedną z najpiękniejszych roślin doniczkowych. Bywa mylony ze spokrewnionym epipremnum złocistym, od którego ma jednak większe wymagania. Może rosnąć również w doniczce wiszącej, tworząc zwisające pędy.

Późnym latem rozplenica japońska 'Hameln' prezentuje w ogrodzie pełną wdzięku urodę swoich puszystych kwiatów. Ta stara odmiana trawy ozdobnej jest bardziej zwarta od gatunku botanicznego i wcześniej rozwija kwiatostany podobne do szczotek do butelek. Lubi słońce i ciepło.

Rudbekia błyskotliwa bywa czasem mylona z jeżówką purpurową. Obie rośliny nie są jednak ze sobą blisko spokrewnione i należą do odrębnych rodzajów botanicznych. Rudbekia jest niezawodną, łatwą w uprawie byliną, która przez wiele miesięcy zapewnia w ogrodzie letni nastrój. Jej kwiaty uszczęśliwiają mnóstwo owadów dostatkiem pyłku i nektaru.

Miłek wiosenny już wczesną wiosną sprowadza do ogrodu złote gwiazdy swoich kwiatów. Jest rodzimym gatunkiem, jednak rzadko spotykanym w naturalnych warunkach. Przynależność do rodziny jaskrowatych oznacza, że piękna roślina o efektownych kwiatach jest trująca, a jednocześnie lecznicza.

Odkryty przez Europejczyków w Japonii nowy gatunek zawilca ma chińskie pochodzenie i jest odmianą zawilca hupeheńskiego (chińskiego). Ta spokrewniona z naszymi zawilcami i sasankami bylina wnosi do ogrodu świeże kwiaty wtedy, gdy lato zaczyna się już zbierać do odwrotu, a dni stają się coraz krótsze. Zawilec japoński jest bardzo długowieczny i przez wiele lat może stanowić ozdobę ogrodu.

Wiązówka błotna jest rodzimym gatunkiem byliny o kremowobiałych, pachnących kwiatach zebranych w duże, nieregularne wiechy. W medycynie ludowej była ważną rośliną zielarską. Stosowaną ją również do aromatyzowania piwa i miodów pitnych. W formie botanicznej oraz kilku kultywarów jest uprawiana jako bylina ozdobna.

Niepowtarzalna uroda słonecznika stanowi ozdobę wielu ogrodów. Nawet dzieci z łatwością rozpoznają tę roślinę z wielkimi złotymi kwiatami, jednak mało kto wie, jak wielka jest różnorodność gatunków i odmian rodzaju botanicznego Helianthus. Słonecznik zwyczajny jest jednym z około 70 gatunków swojego rodzaju. W przeciwieństwie do wielu innych swoich krewniaków, między innymi topinamburu, jest rośliną jednoroczną.

Pod względem bogactwa kolorów jesiennych liści mało która roślina może konkurować z ambrowcem balsamicznym. Podobne do klonowych liście już pod koniec września zaczynają przybierać rozmaite odcienie kolorów od żółtopomarańczowego przez karminowoczerwony do ciemnofioletowego. Nazwa rodzajowa drzewa (Liquidambar) oznacza dosłownie "płynny bursztyn" i nawiązuje do słodko pachnącej żywicy, której Indianie używali jako gumy do żucia.

Języczka pomarańczowa jest efektowną i łatwą w uprawie byliną ozdobną na wilgotne stanowiska. Duże liście i zebrane w wiechy pomarańczowe koszyczki kwiatów stanowią widoczne z daleka barwne akcenty kompozycji. Nadaje się szczególnie do ogrodów nadwodnych.

Odporna na mróz i mało wymagająca wiśnia wonna jest sadzona w ogrodach jako drzewo ozdobne. Wiosną oczarowuje bogactwem kwiatów i ich mocnym, przyjemnym zapachem. Cierpkie owoce wiśni wonnej nie nadają się wprawdzie do spożycia, ale w zachodniej Azji jej mielone nasiona są od wieków używane jako przyprawa o nazwie "mahaleb", co znalazło odbicie w botanicznej nazwie gatunkowej.

Cyklamen perski jest blisko spokrewniony z pierwiosnkami i nie ma nic wspólnego z fiołkami, chociaż czasem bywa błędnie nazywany fiołkiem alpejskim. Uprawiany od wieków jako roślina ozdobna, doczekał się wielu odmian. Uważany przez pewien czas za kwiat staromodny, wraca do popularności w szerokiej palecie form i kolorów.

Kasztanowiec czerwony jest hybrydą pochodzącego z Bałkanów kasztanowca białego i amerykańskiego kasztanowca krwistego. Powstał przez przypadek w Niemczech w XIX w. Kwiaty tego mieszańca mają kolor czerwony, a owoce są prawie zupełnie pozbawione kolców. W maju stanowi efektowną ozdobę dużego ogrodu.

Starzec Jakubek jest rodzimym gatunkiem o dużych, żółtych, zebranych w wiechę kwiatach. Ponieważ pełnia kwitnienia przypada na dzień świętego Jakuba, czyli 25 lipca, stąd wzięła się i zwyczajowa, i botaniczna nazwa rośliny. Roślina jest trująca i szczególni niebezpieczna dla koni.

Bukszpan zwyczajny jest zimozielonym, wolno rosnącym krzewem, który od dawna stanowi podstawę niskich, strzyżonych w geometryczne formy żywopłotów. Radzi sobie zarówno w cieniu, jak i na stanowiskach słonecznych. Niepozorne, o przyjemnym zapachu kwiaty bukszpanu zwyczajnego, są chętnie odwiedzane przez pszczoły.

Rumianek pospolity jest znaną od wieków rośliną leczniczą, o działaniu uspokajającym i łagodzącym ból. Stosowany jest też zewnętrznie na różne stany chorobowe skóry. Biało-złote koszyczki kwiatów rumianku pozwalają mu z powodzeniem odgrywać w ogrodzie rolę rośliny ozdobnej. Rodzime pochodzenie rośliny znakomicie ułatwia jej uprawę.

Lobelia przylądkowa, w naszych warunkach uprawiana jako roślina jednoroczna, kwitnie w ogrodzie niezmordowanie przez wiele miesięcy. Gęste kobierce kwiatów rozwijają się zarówno na kwiatowych rabatach, jak i w pojemnikach na balkonie i tarasie. Lobelia przylądkowa efektownie wygląda w towarzystwie pelargonii albo nasturcji.

Kalatea Makoya, bylina o pięknych liściach, przybyła do Europy brazylijskich lasów deszczowych. Nazwa rodzajowa pochodzi od starogreckiego "kalathos" = "koszyk" i nawiązuje do wyrabiania z liści kalatei koszyków przez miejscowych Indian. Nazwa gatunkowa upamiętnia natomiast belgijskiego przyrodnika o tym nazwisku. Potrzebuje dużo ciepła i wysokiej wilgotności powietrza.

Pośród wielu gatunków petunii, występujących w tropikalnych obszarach Ameryki Południowej, trudno byłoby znaleźć petunię ogrodową. Powstała ona w XIX wieku w Anglii jako hybryda białej petunii (Petunia axillaris) z fioletową (Petunia integrifolia). Petunia należy do roślin ogrodowych z długą tradycją i cieszy się wielką popularnością, ponieważ jej duże, w jaskrawych kolorach kwiaty rozwijają się niezmordowanie od maja do pierwszych przymrozków.

Maranta białożyłkowa nosi nazwę rodzajową na cześć weneckiego botanika Bartolomeo Maranty i jest blisko spokrewniona z kalateą. Przydomek rośliny modlącej się zdobyła dzięki zwyczajowi składania i rozkładania liści w rytmie dzień-noc. Ze względu na bardzo efektowne, wzorzyste liście maranta stała się popularną rośliną doniczkową.

Czereśnia 'Kordia' jest odmianą pochodzenia czeskiego i należy do najchętniej uprawianych ze względu na smaczne i duże owoce. Pestkowce są karminowoczerwone, sercowate w formie, aromatyczne i mało podatne na pękanie. Czereśnie 'Kordia' są idealne zarówno do bezpośredniego spożycia, jak i na przetwory.

Werbena ogrodowa jest ogólną nazwą licznej grupy odmian wyhodowanych z mieszańców tropikalnych, południowoamerykańskich gatunków werben. Subtelne, kolorowe kwiaty na tle soczystej zieleni liści tworzą z każdej werbeny ogrodowej niekwestionowaną gwiazdę każdego słonecznego balkonu i tarasu.

Zielone, gęste poduszki widliczki Kraussa, która nie jest ani mchem, ani paprocią, rosną w tropikalnych rejonach Afryki. Jeśli stworzy jej się warunki, do jakich przywykła w naturalnym środowisku, widliczka może stanowić egzotyczną ozdobę mieszkania. Doskonale nadaje się do uprawy w szklanym naczyniu, gdzie łatwiej jest utrzymać wymaganą przez roślinę wysoką wilgotność powietrza.