Rośliny o ciekawym pokroju

Trytoma groniasta jest południowoafrykańską byliną, która wielokrotnie zmieniała swoją przynależność do rodzaju botanicznego, aby ostatecznie znaleźć się w Kniphofia, nazwanym tak na cześć niemieckiego botanika Johannesa Kniphof'a. Na początku XIX wieku roślina pod nazwą Trytoma uvarii zyskała dużą popularność w Europie i tym można tłumaczyć używanie tej nazwy również dzisiaj. Oryginalne kwiatostany trytomy groniastej wprowadzają do ogrodu powiew egzotyki.

Pochodząca z Peru cyklantera stopowa jest jednorocznym pnączem spokrewnionym z ogórkiem i dynią. Przez Inków była uprawiana jako warzywo już przed setkami lat. Owoce cyklantery są jadalne i lecznicze. Uprawa tej mało znanej u nas rośliny jest podobna jak uprawa popularnych ogórków.

Róża 'Chopin' jest odmianą róży wielkokwiatowej, została wyhodowana w Polsce w 1980 r. jako hybryda odmian 'Crepe de Chine' i 'Peer Gynt'. Sztywne, grube i proste pędy wieńczą duże i efektowne, białokremowe kwiaty. Zakwita w połowie czerwca i powtarza kwitnienie w drugiej połowie lata, zachowując niezwykły urok aż do późnej jesieni.

Trzęślica modra, kępkowa trawa o szarozielonych liściach, nie ma wprawdzie wartości użytkowej w rolnictwie, ale za to z powodzeniem pełni funkcję dekoracyjną w ogrodzie. Metrowej długości liście przebarwiają się jesienią na kolor żółtopomarańczowy, a kwiatostany wznoszą się nad kępą trawy brunatnofioletowymi wiechami. Wprowadzają do ogrodu pełen naturalności urok.

Świerk biały tworzy regularną, stożkową koronę i pokrojem przypomina świerk kłujący. Igły ma sinozielone z woskowym nalotem. Poza formą botaniczną występuje wiele odmian hodowlanych, które są rozmnażane przez szczepienie. Jest odporny na mróz, suszę i wiatry. W swojej ojczyźnie tworzy lasy, u nas natomiast nadaje się doskonale do kompozycji ogrodowych.

Firletka kwiecista cieszy się w ogrodzie dużą sympatią dzięki karminowoczerwonym kwiatom i oryginalnej szarozielonej barwie łodyg i liści pokrytych gęstym kutnerem. Jej ojczyzną są skaliste zbocza i zarośla w południowej Europie. Pierwotna nazwa rodzajowa Lychnis znaczyła z greckiego "lampa" i nawiązywała do wyrabianych z jej filcowatych liści knotów do lamp.

Południowoafrykański szparag pierzasty ma liście podobne do paproci i często jest mylnie nazywany paprotką. Te rośliny nie są w żaden sposób ze sobą spokrewnione, a szparag nawet w mieszkaniu zakwita, tworząc efektowne, czerwone jagody. Szparag pierzasty zyskał popularność jako roślina ozdobna pod koniec XIX wieku.

Złotokap pospolity oczarowuje wiosną bogactwem długich gron złocistożółtych kwiatów. Rośnie jako duży krzew, a czasem jako niewysokie drzewo. Jedyną wadą jest zawartość silnie trujących alkaloidów we wszystkich częściach rośliny.

Łopian większy jest rodzimą rośliną, którą wiele osób woli oglądać z daleka, ze względu na zaopatrzone w haczyki kwiaty, które wczepiają się w ubranie i futro domowych zwierząt. Pomijając uprzedzenia, warto mieć łopian w ogrodzie, ponieważ nie tylko prezentuje efektowny wygląd, ale również zapewnia pokarm wielu owadom i ptakom, a jego korzenie są jadalne i mają właściwości lecznicze.

Orlica pospolita jest rodzimym gatunkiem paproci, spotykanym często zwłaszcza w widnych lasach sosnowych. Z grubego kłącza wyrastają bardzo duże, niezimujące liście. Trójkątna w zarysie, zwykle trzykrotnie pierzasta blaszka liściowa jest ustawiona mniej więcej poziomo. Roślin jest trująca z wyjątkiem kłączy i bardzo młodych, przetworzonych liści.

Judaszowiec chiński przypomina wyglądem swojego kanadyjskiego krewnego, ma jednak nieco większe kwiaty i strąki, i jest mniej odporny na mróz. Fioletowoczerwone kwiaty wyrastają nie tylko na gałęziach, ale i bezpośrednio na pniu. Stanowi bardzo efektowną ozdobę wiosennego ogrodu.

Jaskier polny jest rośliną jednoroczną (czasem dwuletnią) zasiedlającą ugory, nieużytki i łąki. Można go pomylić z częściej spotykanym jaskrem ostrym i innymi dziko rosnącymi jaskrami. Nie tworzy rozłogów, tylko mocny system korzeniowy. Rozwija latem jasne, cytrynowożółte kwiaty.

Żylistek wysmukły jest niewielkim krzewem dalekowschodniego pochodzenia, który w okresie kwitnienia stanowi atrakcję każdego ogrodu. W maju rozwija kwiatostany białych, pachnących kwiatów. Nadaje się szczególnie do małych ogrodów.

Kopytnik pospolity jest rodzimego pochodzenia byliną kłączową, spotykaną w wilgotnych i cienistych lasach. Polska nazwa rodzajowa odnosi się do nerkowatego kształtu liści, przypominającego odcisk końskiego kopyta. Znosi nawet silne ocienienia i doskonale nadaje się do okrywania powierzchni ogrodowej pod drzewami.

Gorczyca biała jest zadomowioną u nas od XVII wieku jednoroczną rośliną z Europy Południowej. Dawniej uprawiana jako roślina oleista, obecnie dostarcza nasion do wyrobu przypraw i musztardy. Ze względu na delikatny urok jasnozłotych kwiatów, gorczyca biała może pełnić rolę dekoracji w ogrodzie.

Peperomia kędzierzawa 'Rosso' jest wyjątkowo dekoracyjną odmianą popularnej pieprzówki. Oprócz eleganckiej zieleni wierzchniej strony liści, peperomia 'Rosso' odznacza się kontrastowym, bordowym ich spodem. Dodatkową ozdobę stanowią jasne pałeczki kwiatostanów.

Monstera siltepecana jest rzadko spotykanym w uprawie, bardzo dekoracyjnym pnączem o charakterystycznym srebrzystym zabarwieniu młodych liści. Liście monstery przechodzą dwa stadia rozwoju: w młodości są małe i zielone z dużą liczbą srebrzystych plam, w wieku dorosłym liście stają się duże i dziurawe. W warunkach domowych monstera siltepecana nie tworzy kwiatów.

Ogórecznik lekarski jest śródziemnomorską rośliną jednoroczną, uprawianą jako roślina ozdobna, lecznicza i przyprawowa. Polska nazwa rodzajowa nawiązuje do przyjemnego zapachu ogórków, jaki wydziela roślina, zaś botaniczna pochodzi prawdopodobnie od łacińskiego słowa borra = "tkanina z szorstkiej wełny" i wskazuje na owłosione liście i łodygi.

Wilec purpurowy jest jednorocznym pnączem pochodzącym z tropikalnych obszarów Ameryki. Jego ozdobą są efektowne, duże, lejkowate kwiaty przypominające nasz powój polny. Forma botaniczna tego wilca tworzy kwiaty niebieskie do purpurowofioletowych, natomiast odmiany hodowlane mają szerszą paletę barw - mogą być białe, różowe lub czerwone w różnych odcieniach i ze smugami.

Turzyca japońska 'Ice Dance' jest odmianą o dekoracyjnych, zimozielonych liściach o białych, dobrze widocznych brzegach. Tworzy gęste kępy, a ich dodatkową ozdobą są kłosowate kwiatostany osadzone na długich pędach. Doskonale nadaje się do obsadzania miejsc pod drzewami oraz do ogrodów wodnych i bagiennych.

Sumak jadowity był rośliną należącą do rodzaju sumak (Rhus), jednak w świetle najnowszych ustaleń został zaliczony do rodzaju Toxicodendron. Nazwa zwyczajowa na pewno pozostanie w użyciu na długo, niemniej jednak oficjalna botaniczna nazwa brzmi teraz Toxicodendron pubescens. Nazwa rodzajowa pochodzi z języka greckiego i jest połączeniem dwóch słów: Toxikos = „trucizna” i dendron = „drzewo”.

Buk pospolity 'Purpurea Tricolor' jest odmianą o efektownym zabarwieniu liści. W ciągu sezonu zmieniają wielokrotnie kolor od różowego wiosną przez brunatnozielony do żółtego i brązowego jesienią. Po opadnięciu liści ozdobę stanowi gładki, szary pień drzewa. Doskonale nadaj się do tworzenia kompozycji kolorystycznych w dużym ogrodzie.