Rośliny o ozdobnych liściach

Angelonia wąskolistna jest tropikalną byliną, którą w naszych warunkach uprawia się zwykle z rozsady jako roślinę jednoroczną, jednak zimowanie w odpowiednich warunkach jest możliwe. Ozdobę stanowią rozwijające się latem grona kwiatów białych, różowych albo fioletowych. Mało znana u nas angelonia nie doczekała się jeszcze polskiej nazwy.

Bożykwiat Meada rośnie w naturze na preriowych obszarach wschodniej części Ameryki Północnej. Tajemnicza nazwa rośliny ma związek z dawną nazwą rodzajową Dodecatheon, złożonej z greckich słów dodéka = "dwanaście" i théos = "bóg". Podobno Pliniusz Starszy nazwał tak kwiat na część 12 najważniejszych greckich bogiń i bogów. Wprawdzie Pliniuszowi chodziło zapewne o inny gatunek, jako że tego amerykańskiego nie mógł widzieć, jednak Linneusz użył takiej właśnie nazwy.

Karłatka niska jest jedną z dwóch palm (obok kreteńskiej palmy daktylowej) rosnących dziko w Europie. Największą ozdobą karłatki są wachlarzowate liście osadzone na sztywnych, wyprostowanych łodygach. W naszych warunkach jest bardzo dekoracyjną śródziemnomorską rośliną doniczkową.

Nerina ogrodowa (Nerine bowdenii) jest południowoafrykańską byliną cebulową, gatunkiem o największej wytrzymałości na niskie temperatury, chociaż i tak nie może u nas zimować w gruncie. Nazwa rodzajowa roślin pochodzi od nereid, nimf morskich niezwykłej urody, córek boga Nereusa i okeanidy Doris. Filigranowe kwiaty neriny rozwijają się od września do listopada, kiedy większość roślin ogrodowych kończy już kwitnienie.

Tarczownica tarczowata jest mokradłową byliną północnoamerykańską. Botaniczna nazwa rodzajowa upamiętnia niemieckiego botanika Karla Darmer'a, a polska nawiązuje do kształtu liści. Ozdobę rośliny stanowią duże, tarczowate liście odziomkowe, przebarwiające się jesienią na żółto i czerwono oraz rozwijające się wiosną jasnoróżowe baldachogrona kwiatów.

Żurawka krwista jest jednym z wielu gatunków tego rodzaju botanicznego, uprawianych w ogrodach zarówno skalnych, jak i w zacienionych miejscach pod drzewami. Jest popularną byliną, która w odróżnieniu od innych żurawek ma bardziej dekoracyjne kwiaty niż liście. Przez długi czas rozwija drobne, szkarłatne kwiaty zebrane w wiechowate kwiatostany.

Hortensja 'Runaway Bride' jest odmianą mieszańcową wyhodowaną w Japonii kilka lat temu z udziałem hortensji ogrodowej. Odznacza się nietypowym sposobem wytwarzania kwiatostanów, które wyrastają zarówno z pąków szczytowych, jak również z pąków bocznych na całej długości pędów jednorocznych oraz wyrosłych w poprzednim sezonie. Śnieżnobiałe kwiaty "uciekającej panny młodej" z czasem lekko różowieją.

Jałowiec wirginijski to drzewo pochodzące z Ameryki Północnej. Na naturalnych stanowiskach dorasta do 40 metrów wysokości, jednak w naszych warunkach dorasta do kilku lub kilkunastu metrów wysokości. Nie jest wymagającą rośliną — dobrze poradzi sobie w przepuszczalnym, a nawet piaszczystym podłożu. Preferuje słoneczne stanowiska, ale poradzi sobie też w bardziej zacienionych miejscach. Nadaje się zarówno do ogrodów japońskich, jak i do ogrodów leśnych jako ciekawe urozmaicenie.

Cis pospolity 'David' jest holenderską odmianą wyhodowaną pod koniec XX wieku o wąskim, kolumnowym pokroju i złocistozielonej barwie igieł. Zgodnie z nazwą jest to męska forma cisa (cis jest gatunkiem dwupiennym), która tworzy wyłącznie kwiaty męskie i nie zawiązuje nasion. Doskonale nadaje się do małych ogrodów.

Hortensja dębolistna 'Burgundy' została wyhodowana w Holandii pod koniec XX wieku, stanowi ozdobę ogrodu przez cały sezon. Liście podobne do dębu czerwonego przebarwiają się jesienią na wspaniały bordowy kolor. Odmiana 'Burgundy' nie jest całkiem odporna na niskie temperatury.

Hortensja bukietowa 'Magical Candle', wyhodowana w Holandii w 2007 roku, dodaje ogrodowi swoim promiennym wyglądem szczególnego uroku. Duże, szerokostożkowate wiechy kwiatów są na początku kwitnienia białozielonkawe, a w ciągu lata coraz bardziej przechodzą w intensywny róż. Ważną zaletą tej odmiany jest łatwość pielęgnacji oraz duża odporność na mróz.

Hortensja bukietowa 'Magical Moonlight' jest bardzo ciekawą odmianą z 2001 roku o dużych kwiatostanach pojawiających się na szczytach tegorocznych pędów. Czteropłatkowe kwiaty, wyłącznie płonne, są najpierw zielonkawobiałe, a z czasem stają się śnieżnobiałe. Odmiana jest odporna na mróz i może być sadzona we wszystkich rejonach kraju.

Hortensja bukietowa 'Candlelight' to nowa odmiana o niewielkiej wysokości, odpowiednia również do uprawy w pojemnikach. Spiczaste, stożkowate wiechy kwiatów są początkowo białokremowe, potem stają się jasnoróżowe u podstawy i nadal kremowe na wierzchołkach, aby ostatecznie przyjąć odcienie ciemnoróżowe. Zaletą hortensji 'Candlelight' jest długie kwitnienie i duża odporność na mróz.

Zawilec grecki, nazywany często bałkańskim, należy do najbardziej znanych przedstawicieli swojego rodzaju. W naszych lasach wprawdzie nie rośnie, ale za to występuje na górskich zboczach i obrzeżach lasów w Europie Południowej. Można go spotkać również w jasnych dąbrowach. W uprawie ogrodowej występuje w licznych odmianach.

Zamiokulkas zamiolistny 'Raven' jest odmianą popularnej rośliny doniczkowej o rzadko spotykanym przebarwieniu liści. Są one ciemne, niemal czarne i połyskują niczym skrzydła kruka - stąd nazwa odmianowa. Młode pędy są początkowo zielone, jednak szybko zmieniają barwę na ciemną.

Żywotnik olbrzymi 'Whipcord' jest nową odmianą o płaczącym pokroju, powolnym wzroście i oryginalnych pędach. Długie, sznurowate pędy opadają łukowato we wszystkich kierunkach, tworząc kopiastą koronę. Tuja 'Whipcord' prezentuje się bardzo efektownie również na balkonie lub tarasie.

Biota wschodnia, zaliczana dawniej do żywotników, różni się od przedstawicieli rodzaju Thuja charakterystycznym, wachlarzowatym ułożeniem w jednej płaszczyźnie gęsto rozgałęzionych gałązek. Latem są jasnozielone, natomiast zimą mocno brunatnieją. Duże, jajowate szyszki mają 4-8 łusek z odgiętymi, hakowatymi wyrostkami.

Żywotnikowiec japoński jest wolno rosnącym drzewem, które w naszych warunkach osiąga niewielkie rozmiary i nadaje się doskonale do małego ogrodu albo do tworzenia kompozycji w pojemnikach. Nie jest całkowicie odporny na mróz. Ozdobę stanowią szerokie, spłaszczone pędy, pokryte łuskowatymi igłami, ciemnozielone i połyskujące.

Ten gatunek anturium, powszechnie uprawiany jako doniczkowa roślina ozdobna, nosi epitet upamiętniający austriackiego botanika Karla von Scherzer. Ozdobę rośliny stanowią lancetowate liście oraz efektowne kwiaty złożone z jasnoczerwonej spathy i pomarańczowej albo czerwonej kolby. Zawinięty koniec kolby przypomina ogon świni, stąd angielska nazwa rośliny "pigtail".

Palma betelowa znana jest powszechnie głównie z powodu wykorzystywania jej nasion, zwanych orzechami arekowymi, do wyrobu tradycyjnej na Dalekim Wschodzie używki - betelu. W naszych warunkach ma zastosowanie jako ozdobna roślina doniczkowa, bardzo atrakcyjna, chociaż nieco kapryśna.

Efektowne rośliny doniczkowe nazywane storczykiem cymbidium nie są zwykle przedstawicielami któregoś z ponad 70 gatunków tego rodzaju botanicznego, ale hybrydami hodowlanymi. Storczyki cymbidium swoją nazwę zawdzięczają formie kwiatów: zakrzywione płatki rośliny przypominają łódź, co po grecku znaczy „kymbos” - stąd wywodzi się cymbidium.

Berberys Thunberga 'Bagatelle' jest karłową odmianą o zwartym, kulistym pokroju. Ozdobę krzewu stanowią brązowoczerwone liście, przebarwiające się jesienią na kolor szkarłatny, żółte kwiaty i podłużne, czerwone owoce, długo utrzymujące się na pędach. Dodatkową zaletą jest odporność tego berberysu na wiatr i niskie temperatury.