Rośliny o ozdobnych liściach

Jasnota różowa jest rodzimego pochodzenia rośliną jednoroczną, spotykaną na terenie całego kraju. Sercowatookrągłe górne liście są siedzące i obejmują łodygę, co wyjaśnia botaniczną nazwę gatunkową: amplexus = "obejmujący" i caulis = "łodyga". Różowofioletowe kwiaty jasnoty wnoszą do ogrodu element naturalnej przyrody.

Rezeda wonna jest jednoroczną rośliną z rejonu śródziemnomorskiego. Posiada niezbyt okazałe, żółtozielone kwiaty, które jednak roztaczają w ogrodzie bardzo przyjemny i intensywny zapach. Kwitnie długo, rozwijając stopniowo długie, kłosowate kwiatostany.

Pstrolistka sercowata jest dalekowschodnią byliną, której botaniczna nazwa rodzajowa upamiętnia holenderskiego przyrodnika Maartena Houttuyn'a. W ogrodzie jest rośliną okrywową, odpowiednią na wilgotne i podmokłe zakątki. Właściwe kwiaty pstrolistki są niepozorne, zebrane w gęste kłosy, a główną ozdobę stanowią cztery białe podsadki.

Macierzanka tymianek jest znaną i cenioną od starożytności rośliną leczniczą oraz przyprawową. Tworzy niskie, mocno rozgałęzione kępy. Szarozielone liście macierzanki tymianku oraz zebrane w niewielkie okółki różowe do liliowych, rzadko białe kwiaty, mogą stanowić oryginalną ozdobę ogrodu.

Ziemniak 'Denar' jest bardzo wczesną odmianą o jasnożółtej barwie i owalnookrągłych bulwach z płytkimi oczkami. Wykazuje bardzo dobre plonowanie i dużą trwałość. Ziemniak 'Denar' doskonale nadaje się do uprawy w gospodarstwach ekologicznych.

Czosnaczek pospolity jest dwuletnią rośliną rodzimego pochodzenia, która w dawnych wiekach była ważną rośliną użytkową dostępną już wiosną i zastępującą drogie przyprawy. Wraz z coraz większym dostępem do egzotycznych roślin, swojski czosnaczek popadał w zapomnienie. Dzisiaj jest odkrywany na nowo, a w ogrodzie może pełnić również rolę dekoracyjną.

Spotykana coraz częściej na naszych tarasach i balkonach diaskia jest zwykle jakąś odmianą hybrydy międzygatunkowej, ponieważ formy hodowlane są bardziej dekoracyjne od form botanicznych. Nazwa rodzajowa Diascia składa się z dwóch greckich wyrazów di = "dwa" i askos ="worek", co odnosi się do specyficznej budowy kwiatów z nektarnikami w dwóch ostrogach.

Soczewica jadalna, która prawdopodobnie pochodzi od dzikiej Lens orientalis, jest jedną z najdawniej uprawianych przez człowieka roślin. Nasiona soczewicy mają wysoką wartość odżywczą, a roślina jest łatwa w uprawie. Pierzastozłożone liście oraz drobne, niebieskie kwiaty mogą stanowić naturalną ozdobę ogrodowej rabaty.

Akant miękki jest byliną z rejonu śródziemnomorskiego, której bardzo dekoracyjne, głęboko wcinane liście już w starożytności zwracały uwagę swoim pięknem - ich motyw wykorzystano w kolumnie korynckiej. Oryginalną ozdobę stanowią białe kwiaty z purpuroworóżowymi przykwiatkami zebrane w długie, kłosowate kwiatostany, a potem torebki nasion.

Trędownik bulwiasty jest rodzimego pochodzenia byliną z bulwiastymi zgrubieniami na kłączu. Występuje w liściastych lasach, na wilgotnych łąkach i w zaroślach w pobliżu zbiorników wodnych. Kwiaty są brązowoczerwone, u podstawy zielonawe, zebrane na szczycie łodygi w wiechy. Nie są szczególnie efektowne, za to wydzielają bardzo obficie nektar, poszukiwany przez owady.

Pochodząca z górskich, japońskich lasów hakonechloa smukła, tworzy efektowne, zielone kępy o niewielkiej wysokości. Soczyście zielone liście przebarwiają się jesienią na kolor żółty i pomarańczowy. Kwiaty są zebrane w ażurowe wiechy.

Powojnik tangucki jest pochodzącym z zachodnich Chin zimotrwałym pnączem ozdobnym. Jego złotego koloru zwieszone, dzwonkowate kwiaty oraz dekoracyjne owocostany stanowią atrakcję każdego ogrodu. Kwitnie w czerwcu i lipcu, a czasem powtarza kwitnienie we wrześniu.

Kalatea 'Network' jest odmianą o czarujących liściach ozdobionych wzorem, przypominającym delikatną mozaikę. Na dużych, lancetowatych, ciemnozielonych blaszkach liściowych widoczna jest siatka żółtozielonych prostokącików, ułożonych w geometryczny wzór. Roślina ma zdolność oczyszczania powietrza.

Bluszcz kolchidzki jest zdrewniałym pnączem pochodzącym z Kaukazu i Azji Mniejszej, gdzie w wilgotnych lasach wspina się po drzewach. W ogrodzie może być rośliną okrywową w miejscach mocno zacienionych. W odróżnieniu od rodzimego bluszczu ten gatunek woli gleby lekko kwaśne.

Magnolia japońska należy do największych popularnych magnolii, dorasta do 10 m wysokości i kwitnie bardzo obficie. Opisujący po raz pierwszy ten gatunek szwajcarski botanik Augustin-Pyrame de Candolle użył nazwy "kobus", jako japońskiej nazwy drzewa, chociaż poprawnie powinno być "kobushi".

Magnolię 'Galaxy' wyhodowano w 1963 r w USA jako hybrydę odmian magnolii purpurowej (Magnolia liliiflora 'Nigra' ) i magnolii Sprengera (Magnolia sprengeri 'Diva'). Odznacza się kolumnowym pokrojem, szybkim wzrostem i dużymi, pachnącymi, purpuroworóżowymi kwiatami. Kwitnie obficie przed rozwojem liści.

W odróżnieniu od często spotykanych odmian hodowlanych (kultywarów) roślin ozdobnych, Maranta leuconeura var. kerchoveana jest odmianą botaniczną, czyli powstałą w sposób naturalny w przyrodzie. Ta odmiana maranty ma bardzo dekoracyjne, zaokrąglone, jasnozielone liście z ciemniejszymi brunatnymi plamami po obu stronach białej żyły centralnej - przypominające odciski łapki królika.

Lilia bulwkowata jest europejską byliną cebulową, występującą w Polsce rzadko w górach na stanowiskach naturalnych, oraz na niżu w formie zdziczałej. Nazwę zawdzięcza bulwkowatym rozmnóżkom, które jesienią odpadają od rośliny i zimują w ziemi. Ozdobę lilii stanowią duże, pomarańczowe kwiaty na wierzchołku łodygi.

Hakone długolistna 'All Gold' jest rzadko spotykaną trawą ozdobną, o kępiastym wzroście i cytrynowożółtych, kaskadowo ułożonych liściach. Drobne, ażurowe, wiechowate kwiatostany, rozwijają się późno jesienią, tworząc nad liśćmi delikatną mgiełkę. Rośnie dość wolno, nie jest inwazyjna.

Aloes uzbrojony jest południowoafrykańskim sukulentem o dużych, soczystych, kolczasto ząbkowanych liściach. Podobnie jak aloes zwyczajny, od wieków służy jako roślina lecznicza. W naszych warunkach klimatycznych aloes uzbrojony pełni rolę doniczkowej rośliny ozdobnej.

Już Rzymianie wykorzystywali janowiec barwierski do farbowania lnu i wełny, a żółty barwnik, odporny na światło, pozyskiwali z liści, gałązek i kwiatów rośliny. W zależności od użycia w procesie barwienia ałunu, siarczanu żelaza albo miedzi, wełna stawała się cytrynowożółta, ciemnobrązowa albo oliwkowozielona. W ogrodzie jest uprawiany jako roślina ozdobna.

Jodla syberyjska, zajmująca rozległe obszary północnej Rosji, jest gatunkiem współtworzącym tajgę. Chociaż w swojej ojczyźnie dobrze znosi silne mrozy, w naszych warunkach szkodzą jej często spóźnione przymrozki, ponieważ pączki rozwijają się zbyt szybko. Ozdobę stanowią długie, niekłujące igły oraz dekoracyjne, sterczące szyszki.