Rośliny o ozdobnych liściach

Trzykrotka Andersona (Tradescantia ×andersoniana) jest mieszańcem międzygatunkowym T. ohiensis, T. subaspera i T. virginiana. Główną ozdobę rośliny stanowią oryginalne, trzypłatkowe kwiaty, które w zależności od odmiany mogą być koloru niebieskiego, różowego, czerwonego albo białego. Zaletą trzykrotki Andersona jest jej dobra mrozoodporność.

Trzykrotka 'Green Hill' jest interesującą rośliną doniczkową z efektownie zwieszającymi się pędami, o pięknych, ciemnozielonych, lancetowatych liściach. Wiosną i latem pojawiają się urocze białe kwiaty z trzema płatkami, które tworzą kontrast z zielenią liści tej odmiany trzykrotki. Wygląd tej fascynującej rośliny kojarzy się z poranną świeżością "zielonego wzgórza".

Archontophoenix cunninghamiana jest jedną z nielicznych palm, które szybko zyskały popularność w Europie jako rośliny doniczkowe. W swojej australijskiej ojczyźnie, gdzie występuje endemicznie, dorasta do 20-25 m, jednak w naszych warunkach osiąga nie więcej niż 4 m. Nazwa rodzajowa pochodzi od starogreckiego árkhōn =„wódz, władca” w połączeniu z rodzajem palmy Phoenix, natomiast epitet gatunkowy upamiętnia angielskiego botanika Allana Cunningham'a.

Tawuła japońska 'Golden Princess' jest odmianą o złocistych liściach i różowych kwiatach, niskim i wytrzymałym krzewem. Drobne, różowe kwiaty są zebrane w płaskie kwiatostany na końcach tegorocznych pędów. Intensywnie żółte liście zachowują oryginalny kolor przez cały sezon.

Tawuła Douglasa jest dekoracyjnym krzewem z Ameryki Północnej, dorastającym do 2 m wysokości. Ozdobę tawuły stanowią drobne, ciemnoróżowe kwiaty z wystającymi pręcikami, zebrane na szczytach pędów w dość długie, smukłe, gęste, wiechowate kwiatostany o długości do 20 cm. Wykazuje dużą odporność na mróz.

Odmiana berberysu Thunberga 'Green Carpet' odznacza się płaskim, dywanowym pokrojem i doskonale nadaje się do roli krzewu okrywowego. Zgodnie z nazwą rozpościera w ogrodzie zielony dywan, nie tracąc przy tym właściwego berberysom uroku. Główną ozdobę stanowią jasnozielone liście, które jesienią przybierają odcienie od żółci do szkarłatu.

Berberys Juliany ma swoją ojczyznę w środkowych Chinach, a nazwał go imieniem swojej żony niemiecki botanik Camillo Karl Schneider. Chociaż jest najbardziej mrozoodporny z zimozielonych berberysów, to i tak w naszych warunkach wymaga zimowej ochrony. Jeśli przemarzną tylko części nadziemne, szybko zregeneruje się z części podziemnych.

Berberys 'Maria' jest efektowną odmianą berberysu Thunberga, wyhodowaną w Polsce. Główną jego ozdobę stanowią duże, złocistożółte z karminowym obrzeżeniem liście, jesienią przebarwiające się na kolor pomarańczowoczerwony. Bardzo dekoracyjne są również duże, liczne, czerwone owoce.

Berberys Thunberga 'Orange Rocket' jest odmianą o zwartym pokroju i wzniesionych pędach, doskonale nadaje się do tworzenia barwnych kompozycji oraz niskich żywopłotów. Główną ozdobę stanowią pomarańczowoczerwone liście, które jesienią przybierają jasnoczerwonawy kolor. Dekoracyjne są też drobne, żółte kwiaty, a potem czerwone owoce pięknie zdobiące krzew.

Berberys zwyczajny jest rodzimego pochodzenia ciernistym krzewem o zielonych liściach i rozłożystym pokroju. Ozdobę stanowią też żółte, pachnące kwiaty, a później duże, czerwone owoce utrzymujące się częściowo przez zimę. Kwaśne owoce berberysu zwyczajnego są jadalne i nadają się na przetwory.

Alocasia cucullata, podobnie jak inne uprawiane u nas gatunki alokazji, jest byliną o bardzo dekoracyjnych liściach. Blaszki liściowe są duże, sercowate, błyszczące z subtelnym rysunkiem zielonych żyłek i umocowane na długich, smukłych łodygach. Nazwa gatunkowa pochodzi od łacińskiego słowa cucullatus = "kaptur", prawdopodobnie nawiązując do kształtu liścia.

W przypadku begonii Masona podobnie jak wielu innych jej krewniaczek główną ozdobę rośliny tworzą nie kwiaty, ale oryginalne, bardzo dekoracyjne liście. Soczyście zielone blaszki liściowe posiadają brązowy, nieregularny wzór, który przypomina Krzyż Żelazny, używany również na flagach wypraw krzyżowych w średniowieczu. Epitet gatunkowy rośliny upamiętnia brytyjskiego ogrodnika Maurice'a Masona.

Jaśmin wielkolistny odróżnia się od innych gatunków swojego rodzaju formą liści, które nie są pierzaste, ale pojedyncze, zaokrąglone i całobrzegie. Gatunek został opisany w 1789 roku przez szkockiego botanika Williama Aiton'a, który błędnie przypisał roślinie arabskie pochodzenie. Arabski termin „zanbaq” oznaczał olejek z kwiatów jaśminu dowolnego gatunku. Słowo to weszło do późnośredniowiecznej łaciny jako „sambacus” o takim samym znaczeniu jak arabskie.

Miskant chiński 'Ferner Osten' jest wyhodowaną w Niemczech odmianą dalekowschodniej trawy, tworzącej wysokie, dekoracyjne kępy. Zielone liście mają kremowy pas biegnący przez środek blaszki, a kwiaty zebrane są w wyraźnie purpurowe wiechy. Nadaje się również do uprawy w pojemnikach.

Miskant chiński 'Red Chief', zgodnie z nazwą, prezentuje od sierpnia do października efektowne, czerwone wiechy kwiatów. Wąskie, przewieszające się liście, przybierają jesienią jaskrawe odcienie czerwieni. Tworzy malownicze akcenty w każdym ogrodzie i nadaje mu oryginalną strukturę nawet zimą.

Miskant chiński 'Silberfeder' jest silnie rosnącą trawą o efektownych, równowąskich liściach z białym nerwem głównym. Jak wskazuje nazwa, kwiaty tego miskanta są zebrane w duże, wachlarzowate, srebrzystobiałe, puszyste wiechy. Odmiana 'Silberfeder', wyhodowana w 1955 roku przez dr Hansa Simon'a, należy do klasyków pośród licznych odmian miskanta chińskiego.

Miskant chiński 'Variegatus' jest cenionym i lubianym klasykiem pośród traw ozdobnych. Dość szerokie, zielone z jasnym paskiem liście wnoszą do ogrodu spokojny, przyjazny nastrój i pięknie wyglądają na tle ciemnej zieleni krzewów albo żywopłotu. Srebrzyste wiechy kwiatostanów rozwijają się tylko w ciepłych miejscach i wznoszą się nad kępą trawy od sierpnia do października.

Filodendron podwójniepierzasty jest egzotyczną pięknością, która wnosi do mieszkania urlopowy nastrój tropików. Od 2018 roku ten gatunek jest zaliczany do odrębnego rodzaju Thaumatophyllum, co oczywiście w niczym nie umniejsza jego walorów dekoracyjnych. Nazwa rodzajowa pochodzi od starogreckich słów thaûma = "cud” i phúllon = "liść”.

Filodendron podwójniepierzasty 'Atom' jest odmianą, której pokrój może się kojarzyć z zielonym grzybem atomowym. Ozdobę rośliny stanowią duże liście o efektownie pofalowanych krawędziach. Jak wszystkie rośliny z rodziny obrazkowatych, filodendron 'Atom' również wykazuje właściwości lekko trujące.

Wyhodowana przez francuską ogrodniczkę Marie-Louise Meilland odmiana róży została nazwana na cześć szesnastowiecznego pisarza 'Pierre de Ronsard', bardziej znana jest jako 'Eden Rose'. Uprawiana u nas jako róża parkowa, w rejonach świata o łagodnym klimacie może rosnąć również jako róża pnąca.

Pochodząca z deszczowych lasów Australii szeflera parasolowata rośnie w swojej ojczyźnie jako drzewo dorastające do 10-15 m. W naszych warunkach jest dekoracyjną rośliną doniczkową, która osiąga co najwyżej 3 m wysokości. Główną ozdobę stanowią duże, dłoniaste liście, złożone z kilku do kilkunastu listków. Często jest mylona z bardziej delikatną szeflerą drzewkowatą.

Zadomowiona w brazylijskich tropikalnych lasach maranta białożyłkowa posiada kilka naturalnych odmian, a wśród nich Maranta leuconeura var. kerchoveana ze szmaragdowymi liśćmi z ciemniejszymi brunatnymi plamami, przypominającymi odciski łapki królika. Odmiana 'Variegata' jest wyjątkową mutacją tej rośliny, która zachwyca dodatkowo nieregularnie rozsianymi kremowymi plamami.