Rośliny o ozdobnych liściach

Peruwiański kaktus o skomplikowanej nazwie Austrocylindropuntia subulata stanie się może bardziej przyjazny, jeśli wyjaśni się jej znaczenie. Nazwa rodzajowa pochodzi od łacińskiego słowa auster = "południe" i nazwy rodzajowej rośliny Cylindropuntia, do której niektóre gatunki są podobne, a epitet gatunkowy wskazuje na szydlastą formę szczątkowych liści kaktusa. Tworzy krzaczastą formę, na szczytach pędów rozwija duże, czerwone kwiaty.

Jabłoń 'Szampion' ('Šampion') jest odmianą wyhodowaną w 1970 roku w Czechach i błędnie bywa często nazywana z angielska 'Champion'. Owoce tej odmiany są duże, żółte z karminowoczerwonym rumieńcem. Miąższ jabłek 'Szampion' jest soczysty, słodki i aromatyczny.

Wyczyniec łąkowy jest rodzimego pochodzenia luźnokępową trawą, rosnącą na żyznych i wilgotnych łąkach. W ogrodzie może być dekoracyjną rośliną w pobliżu zbiorników wodnych i na wilgotnych powierzchniach. Istnieją kultywary tej trawy o liściach paskowanych.

Oliwnik srebrzysty jest północnoamerykańskim krzewem, sprowadzonym do Europy na początku XIX wieku. Jego ozdobę stanowią duże, błyszczące, srebrzyste liście. Owoce są jadalne, ale niezbyt smaczne i mączyste.

Rzodkiew japońska jest kultywarem uprawianej od tysięcy lat rzodkwi zwyczajnej, dotarła do Japonii ponad tysiąc lat temu i zyskała tam wielką popularność jako jedno z podstawowych warzyw. Korzeń rzodkwi japońskiej można wykorzystywać na różne sposoby w postaci przetworzonej i na surowo. W stanie surowym miąższ daikon smakuje jak czarna rzepa.

Echmea wstęgowata, krewniaczka ananasa, tworzy lejkowate rozety długich, wstęgowatych liści, z których raz w życiu rośliny wyrasta pęd kwiatostanowy. Kwiaty właściwe mają kolor fioletowy i są otoczone efektownymi, różowymi przysadkami. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego słowa aechme - "ostrze lancy".

Liriope szafirkowata jest kłączową byliną o wąskich, ciemnozielonych liściach, tworzącą kępy podobne do kęp trawy. Najbardziej efektownie wygląda roślina późnym latem, kiedy pojawiają się jasnofioletowe, gęste kwiatostany, które przypominają nieco grona szafirków. Nazwa rodzajowa jest imieniem nimfy z greckiej mitologii, matki Narcyza.

Brzoskwinia zwyczajna pochodzi prawdopodobnie z centralnych i północnych Chin, ale już od średniowiecza była powszechnie uprawiana na całym Wschodzie i w regionie Morza Śródziemnego. W uprawie znajdują się liczne kultywary brzoskwini, zarówno owocowe, jak i ozdobne.

Surmia żółtokwiatowa jest pochodzącym z Chin niewysokim drzewem, które do każdego ogrodu wnosi element egzotyki. Ozdobę surmii stanowią zarówno duże, sercowate liście, jak i oryginalne, pachnące kwiaty zebrane w kwiatostany przypominajcie nieco kwiatostany kasztanowca. Jesienią i zimą pozostają na drzewie owoce w formie długich, prostych strąków.

Pęcherznica kalinolistna 'Luteus' jest nieznanego pochodzenia odmianą o efektownie zabarwionych liściach. Na słonecznym stanowisku są intensywnie żółte, w cieniu zielonkawożółte, a jesienią przebarwiają się na kolor czerwonożółty. Ozdobę stanowią również białe, półkuliste kwiatostany, a potem czerwone owoce.

Żurawina wielkoowocowa, występująca naturalnie na mokradłach w Ameryce Północnej, jest zimozieloną krzewinką o owocach znacznie większych od naszej żurawiny błotnej. Jest odporna na mróz i nie szkodzi jej nadmiar wody w okresie zimowym. Białoróżowe kwiaty, a potem czerwone owoce jarzębiny stanowią w ogrodzie oryginalną dekorację.

Pochodząca z gór środkowej i południowej Europy kosmatka śnieżna jest byliną podobną do trawy. W ogrodzie nadaje się do obsadzenia zacienionych miejsc pod drzewami lub krzewami. Latem tworzy białe wiechy kwiatów.

Reynoutria multiflora jest pnączem bylinowym pochodzącym z Chin, gdzie nosi nazwę he shou wu. Chińska nazwa nawiązuje do legendy, według której "czarnowłosy pan He" odzyskał zdrowie i młodość, spożywając tę roślinę. W ogrodzie ozdobę stanowią sercowate u nasady liście rdestowca i luźne wiechy białych lub zielonkawych kwiatów.

Szarłat wyniosły jest okazałą rośliną jednoroczną, od tysięcy lat uprawianą na nasiona w Ameryce Południowej i przeniesioną w międzyczasie do Ameryki Północnej, Azji i Europy. W ogrodzie szczególną ozdobę tworzą wzniesione wiechy kwiatostanów w kolorze buraczkowoczerwonym. Istnieją odmiany różniące się odcieniem i intensywnością barwą, a także całe zielone.

Koniczyna skręcona, znana też jako koniczyna perska, jest rośliną uprawianą od wieków, dostarczającą wartościowego pożywienia dla zwierząt. Jednoroczna koniczyna perska rozwijająca delikatne trójlistkowe liście i główki różowych kwiatów może stanowić również oryginalną ogrodową ozdobę.

Grusza 'Faworytka', znana też jako grusza 'Klapsa', jest starą odmianą z drugiej połowy XIX wieku, wyhodowaną w USA przez Thaddeusa Clapp'a o oryginalnej nazwie ‘Clapp’s Favourite’. Odmiana zyskała szybko uznanie i popularność w Europie, również w Polsce, i nic dziwnego, że nazwa została w różnych krajach nieco zmodyfikowana: na przykład ‘Clapps Liebling’ w Niemczech, 'Clappova' w Czechach, czy 'Улюблениця Клаппа' w Ukrainie.

Odmiana ziemniaka 'Irys' została wyhodowana w 1975 roku w Polsce, w Zakładzie Doświadczalnym w Boninie. Bulwy są przydatne do wczesnego zbioru, są duże, owalnopodłużne, o regularnym kształcie i dość płytkich oczkach, skórkę mają żółtą, gładką, a miąższ biały.

Pochodzący z górskich regionów Maroka i Algierii cedr atlaski jest pięknym drzewem o malowniczym pokroju, stożkowatej koronie i dużych, cylindrycznych szyszkach. Chociaż jest najbardziej mrozoodporny spośród cedrów, w Polsce może rosnąć tylko w najcieplejszych rejonach na zachodzie kraju.

Pochodzący z Dalekiego Wschodu chmiel japoński jest jednorocznym pnączem uprawianym u nas jako roślina dekoracyjna. Główną ozdobę pnącza stanowią liście; żółtozielone kwiatostany nie są zbyt efektowne. Jesienią na egzemplarzach żeńskich (chmiel jest rośliną dwupienną) pojawiają się szyszkowate owocostany.

Kupidynek błękitny jest śródziemnomorską byliną o kwiatach podobnych do chabrów. Frapująca nazwa rośliny ma związek z używaniem jej przez starożytnych Greków do sporządzania miłosnego eliksiru.

Ślaz zaniedbany jest bliskim krewniakiem ślazu dzikiego, byliną albo rzadziej rośliną dwuletnią od wieków zadomowioną na naszym terenie. Rośnie dziko na nieużytkach, przydrożach i trawnikach, a w ogrodzie jego drobne, różowe kwiaty subtelnej urody na tle zieleni okrągłych liści mogą stanowić oryginalną ozdobę.

Dębik ośmiopłatkowy jest krzewinką występującą w górach oraz w strefie chłodnej półkuli północnej, u nas spotykany w Tatrach. Epitet gatunkowy wskazuje na kwiaty złożone z ośmiu płatków, co jest wyjątkiem w rodzinie różowatych, rozwijających zwykle kwiaty pięciopłatkowe. Ozdobę stanowią również ciemnozielone liście oraz puszyste owocostany, podobne do sasanek.