Rośliny o ozdobnych liściach

Ostrokrzew bukszpanowy jest gęsty, zimozielonym krzewem z Dalekiego Wschodu o błyszczących, drobnych liściach podobnych do liści bukszpanu zwyczajnego. Dobrze znosi zacienienie i z powodzeniem nadaje się na niskie ogrodowe żywopłoty i obwódki w zastępstwie niszczonego przez ćmę bukszpanu. Wadą tego gatunku ostrokrzewu jest słaba odporność na mróz,

Laurowiśnia wschodnia 'Etna' jest zimozielonym krzewem o dużych, ciemnozielonych liściach. Odznacza się powolnym wzrostem, osiągając wysokość 2-3 metrów, zachowuje ciągle zwarty, gęsty pokrój. Młode, miedzianoczerwone pędy tworzą efektowny kontrast ze starszymi liśćmi krzewu.

Floks kanadyjski jest niewysoką, amerykańskiego pochodzenia byliną, która dorasta do pół metra wysokości. Ozdobę stanowią umieszczone na wierzchołkach pędów po kilka sztuk niebieskie albo fioletowoniebieskie, pachnące kwiaty. W naszych warunkach ten floks jest całkowicie odporny na mróz.

Porzeczka agrest 'Czerwony Triumf' to angielska odmiana agrestu o czerwonych owocach. Krzew odznacza się silnym wzrostem i luźnym pokrojem. Owoce są duże, czerwone, omszone, soczyste, smaczne, o kwaskowatosłodkim smaku.

Oplątwa brodaczkowa reprezentuje liczną rodzinę bromeliowatych i jest spokrewniona między innymi z guzmanią i ananasem. Jako epifit nie wytwarza własnych korzeni i nie potrzebuje podłoża, a wodę i składniki pokarmowe pobiera z powietrza. Oplątwa brodaczkowa przypomina swoim wyglądem porosty z rodzaju brodaczek.

Kocimiętka Faassena nie jest botanicznym gatunkiem, tylko hybrydą Nepeta racemosa i Nepeta nepetella, a 'Walker's Low' jedną z jej hodowlanych odmian. Odznacza się bujnym wzrostem i długim okresem kwitnienia. Jest tolerancyjna, co do gleby i wilgotności.

Sosna Thunberga jest dwuigielną sosną japońskiego pochodzenia, która do Europy trafiła dopiero w połowie XIX wieku. Szeroko rozłożyste i malowniczo poskręcane gałęzie z gęstymi pęczkami igieł na końcach pędów doskonale nadają się do prowadzenia tej sosny w formie bonsai.

Sosna czarna 'Green Tower' jest rzadko spotykaną odmianą o kolumnowym, wrzecionowatym pokroju. Długie, ciemnozielone igły są zebrane po dwie i gęsto ułożone na gałęziach. Dzięki niewielkim wymiarom sosna 'Green Tower' może być również ozdobą na balkonie lub tarasie.

Sosna Banksa jest północnoamerykańskim gatunkiem, tworzącym na północy kontynentu zwarte drzewostany na ubogich i piaszczystych glebach. Ze względu na niskie wymagania sosna Banksa była sadzona również w polskich lasach, jednak nie spełniła oczekiwań, ponieważ wzrostem i jakością drewna wyraźnie ustępuje sośnie zwyczajnej. Epitet gatunkowy upamiętnia brytyjskiego przyrodnika Josepha Banks'a.

Powojnik wielkokwiatowy 'Jan Paweł II' został wyhodowany w Polsce w 1979 roku przez jezuitę Stefana Franczaka. Odmiana wyróżnia się dużymi alabastrowobiałymi kwiatami z jasnoróżową pręgą, która pojawia się na płatkach pod koniec lata.

Powojnik alpejski jest gatunkiem występującym w górach Azji i Europy, również w Polsce. Ma dużą odporność i niewielkie wymagania, najlepiej rośnie w miejscach półcienistych. Ozdobę stanowią fioletowoniebieskie, dzwonkowate kwiaty, które rozwijają się wiosną na zeszłorocznych pędach.

Szafirek drobnokwiatowy ma swoją pierwotną ojczyznę rozciągającą się od Francji po Ukrainę, gdzie rośnie na górskich łąkach i w dąbrowach. Jego intensywnie szafirowoniebieskie kwiaty tworzą wiosną całe dywany i dostarczają owadom pierwszego pokarmu.

Diksonia antarktyczna należy do paproci drzewiastych, które pojawiły się przed milionami lat w okresie karbonu i permu, i przetrwały w lasach tropikalnych do naszych czasów. Pień paproci jest pionowo rosnącym kłączem. Nazwa gatunkowa rośliny upamiętnia szkockiego botanika Jamesa Dickson'a.

Paprotka zwyczajna jest gatunkiem zimozielonej paproci rodzimego pochodzenia. Rozrasta się za pomocą pełzających kłączy. Jest jedną z nielicznych krajowych roślin, która bywa czasem przygodnym epifitem, to znaczy potrafi wyrosnąć na drzewie pod warunkiem, że zbierze się tam pewna ilość materii organicznej.

Mirabelka jest podgatunkiem śliwy domowej, uprawianej w Chinach już w III wieku p.n.e. Przez Persję i Azję Mniejszą trafiła nad Morze Śródziemne, gdzie była ceniona już w starożytności. Złotożółte owoce śliwy mirabelki są niewielkie, ale słodkie, smaczne i łatwo oddzielają się od pestek. Mirabelka jest często mylona z ałyczą (śliwą wiśniową).

Śliwa domowa 'Opal' jest wyhodowaną w Szwecji wczesną odmianą szybko rosnącą i plenną. Niewielkie owoce są żółte z różowofioletowym rumieńcem, o miąższu smacznym, soczystym i łatwo oddzielającym się od pestki. Nadaje się do bezpośredniego spożycia oraz na przetwory.

Śliwa 'Renkloda Ulena' jest francuską odmianą, która pojawiła się w sadach już w połowie XIX wieku i do dzisiaj cieszy się dużą popularnością. Owoce tej śliwy są duże, zielonożółte, a u dojrzałych jasnopomarańczowe, z aromatycznym, galaretowatym, żółtym miąższem. Są doskonałe do bezpośredniego spożycia oraz na przetwory.

Śliwa kolumnowa 'Imperial' jest odmianą o szczególnym pokroju; wszystkie rodzaje pędów są skierowane równolegle do góry tworząc wąską, zwartą, kolumnową koronę. Dzięki temu ta śliwa może być z powodzeniem uprawiana nie tylko w ogrodzie, ale również na balkonie albo tarasie.

Ostróżka wielkokwiatowa jest rzadko spotykaną w naszych ogrodach byliną ozdobną, pochodzącą ze wschodniej Syberii i przyległych rejonów Chin i Mongolii. Ozdobę stanowią duże niebieskie kwiaty zebrane w luźne wierzchotki.

Dereń ‘Milky Way’ jest odmianą derenia kouza, którego epitet gatunkowy pochodzi od japońskiej potocznej nazwy tego gatunku "ko-zai" oznaczającej (podobnie jak nazwa rodzaju) twardy materiał. Jest to bardzo dekoracyjna odmiana rozwijająca liczne kwiatostany z dużymi, białymi płatkami podsadkowymi. Jesienią dojrzewają czerwone, podobne do malin, jadalne owoce derenia kouza.

Dereń biały 'Elegantissima' jest jedną z najpopularniejszych odmian tego gatunku o dekoracyjnych liściach i pędach. Liście ma dwubarwne, szarozielona blaszka liściowa posiada szeroką, białą, nieregularną obwódkę. W okresie bezlistnym ozdobą krzewu są pędy pokryte czerwoną korą.

Aloes wielkolistny jest południowoafrykańskim sukulentem o bardzo dekoracyjnym, spiralnym układzie liści. Młoda roślina wyrosła z nasiona rozwija początkowo liście ustawione naprzeciwlegle, dopiero po dwóch latach zaczyna tworzyć geometryczny wzór spirali, który pozwala jej uchwycić jak najwięcej światła.