Rośliny stanowiące pokarm dla owadów

Szczaw tępolistny jest rodzimego pochodzenia byliną, spotykaną w lasach, na łąkach i nieużytkach, najlepiej wilgotnych do podmokłych. Chociaż w uprawach nie jest gatunkiem pożądanym, to jednak jego sercowate liście i wzniesione kwiatostany wnoszą do ogrodu powiew naturalnej przyrody.

Wyćwiklin biały, nazywany szpinakiem malabarskim, jest jednorocznym pnączem uprawianym tropikach jako warzywo liściowe i roślina ozdobna. Liście wyćwiklinu są jadalne, mają kwaskowy, soczysty smak. Roślina ma wysokie wymagania cieplne i w naszych warunkach stanowi w ogrodzie egzotyczną ciekawostkę.

Kosmos krwistoczerwony, nazywany też czekoladowym, jest meksykańską byliną z bulwiastymi korzeniami. Botaniczny epitet gatunkowy nawiązuje do koloru kwiatów, a potoczna nazwa do ich zapachu. Kosmos czekoladowy jest uważany od 1902 roku za gatunek wymarły w naturalnym środowisku i obecnie istnieje tylko w uprawie.

Macierzanka wczesna jest płożącym się niskim półkrzewem lub krzewinką, tworzącym gęste dywany. W naturze rośnie na skałach wapiennych, podczas gdy jej kuzynka, macierzanka piaskowa, preferuje gleby piaszczyste i zwykle kwaśne. W uprawie spotyka się odmiany macierzanki wczesnej różniące się kolorem liści i kwiatów.

Szczodrzeniec wczesny jest hybrydą Cytisus multiflorus i Cytisus oromediterraneus, krzewem ozdobnym uprawianym w ogrodach w rozmaitych odmianach hodowlanych. Odznacza się gęstym pokrojem i wczesnym, obfitym kwitnieniem na pędach zeszłorocznych.

Zawilec wielkokwiatowy, podobnie jak jego bliscy krewni zawilec gajowy oraz zawilec żółty, jest gatunkiem rodzimym, ale występuje w naturze rzadko i jest pod ochroną. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, aby ta bylina przemieniła słoneczną ogrodową rabatę w morze kwiatów. Tworzy efektowne kompozycje z innymi bylinami jak pierwiosnki, orliki albo niezapominajki.

Rozchodnik ostry jest idealną byliną rodzimego pochodzenia do obsadzenia mocno nasłonecznionych miejsc na ubogiej glebie w ogrodzie. Odporny na suszę sukulent może zastąpić na małych powierzchniach bardziej wymagającą trawę jako roślina okrywowa. Wczesnym latem rozwija na dodatek mnóstwo jaskrawożółtych kwiatów.

Aster karłowaty przestał być zaliczany do dawnego rodzaju botanicznego astrów i reprezentuje obecnie rodzaj Symphyotrichum. Ze względu na dawne przyzwyczajenia i brak nowej polskiej nazwy, roślina nadal może być nazywana astrem jednak ze świadomością prawidłowej nazwy. Jest popularną rośliną ozdobną.

Chaber łąkowy, bliski krewny bławatka, rośnie często na łąkach, pastwiskach i skrajach lasu. Ozdobę stanowią fioletowopurpurowe kwiaty zebrane w duże koszyczki, chętnie odwiedzane przez owady. Do ogrodu wnosi subtelny urok dzikiej przyrody.

Tojeść pospolita jest byliną często spotykaną na wilgotnych łąkach, brzegach wód i w zaroślach. Ozdobę stanowią wiechy złocistożółtych kwiatów. Jak każda roślina rodzimego pochodzenia, tojeść pospolita jest doskonale przystosowana do naszych warunków, mało wymagająca i chętnie odwiedzana przez owady. Do ogrodu wnosi element dzikiej przyrody.

Słonecznica zwarta jest niską, sukulentyczną byliną z południowej Afryki, gdzie rośnie na skałach i rumowiskach. Odporna na mróz i suszę doskonale nadaje się do naszych ogrodów skalnych. Szczególnie dekoracyjnie wygląda w okresie kwitnienia, kiedy rozwija duże, żółte kwiaty.

Pragnia syberyjska jest płożącą byliną, która wyglądem przypomina poziomkę i pięciornika - ma trójlistkowe liście i charakterystyczne dla rodziny różowatych kwiaty w żółtym kolorze. Łudząco podobne do poziomek owoce nie są wprawdzie trujące, ale też nie nadają się do spożycia. Nazwa botaniczna upamiętnia austriackiego botanika Franza von Waldstein.

Magnolia parasolowata zawdzięcza polską nazwę wyjątkowo dużym liściom, osadzonym parasolowato na końcach pędów. Ozdobę drzewa stanowią okazałe, kredowobiałe kwiaty oraz bardzo dekoracyjne, czerwone owoce. Kwiaty rozwijają się dopiero po rozwoju liści, przez co nie są narażone na przemarzanie.

Szałwia omszona 'Caradonna' jest piękną odmianą o długim okresie kwitnienia i intensywnym fiolecie kwiatów. Nadaje się do samodzielnego wypełniania rabat albo tworzenia efektownych kompozycji z różami. Dodatkową zaletą tej szałwii jest magiczne przyciąganie pszczół i innych owadów.

Borówka bagienna jest krzewinką rodzimego pochodzenia, bliską krewną borówki czarnej, brusznicy albo żurawiny. Rośnie na torfowiskach, na glebach kwaśnych i ubogich. Za przypisywane owocom łochyni zatrucia może odpowiadać bagno zwyczajne (Ledum palustre) rosnące na tych samych stanowiskach i wywołujące zatrucia na drodze wziewnej. Badania nie wykazały zawartości substancji trujących w owocach borówki bagiennej.

Czosnek 'Globemaster' jest odmianą formy hybrydowej wyhodowanej ponad 50 lat temu z Allium christophii i Allium macleanii - oba gatunki rodzicielskie pochodzą pierwotnie ze górskich stepów Azji Środkowej. Odmiana 'Globemaster' jest wybitnie dekoracyjna w okresie kwitnienia, kiedy rozwija duże, kulisty kwiatostany.

Judaszowiec kanadyjski 'Ruby Falls' jest formą płaczącą o bordowych, młodych liściach, co tłumaczy nazwę odmianową. Powstał jako mieszaniec odmian ‘Lavender Twist’ i ‘Forest Pansy’. Ozdobę stanowią duże, sercowate liście w czerwonorubinowym kolorze oraz intensywnie różowe kwiaty wyrastające wprost na pniu i na starych pędach.

Tunbergia oskrzydlona rośnie w tropikalnej Afryce jako pnącze wieloletnie, jednak w naszych warunkach jest uprawiane z rozsady zwykle jako roślina jednoroczna. Nazwa rodzajowa upamiętnia szwedzkiego botanika Carla Petera Thunberga. Ozdobę pnącza stanowią bardzo efektowne i oryginalne kwiaty intensywnie pomarańczowe z niemal czarną gardzielą. W niektórych językach nosi romantyczną nazwę "Czarnooka Zuzanna".

Smółka pospolita, nazywana firletką lepką, jest byliną spotykaną w zaroślach i na terenach trawiastych. Jej łodyga jest pod górnymi węzłami mocno kleista, co tłumaczy nazwę rośliny. Ozdobę stanowią wiechy różowopurpurowych kwiatów. Istnieją też odmiany hodowlane firletki smółki o kwiatach pełnych albo białych.

Klon tatarski jest niewysokim drzewem lub ugałęzionym, dużym krzewem, występującym w południowo-wschodniej Europie i w Azji Mniejszej. Na Dalekim Wschodzie rośnie podgatunek klonu tatarskiego - klon ginnala. W naszych warunkach obie formy botaniczne klonu tatarskiego oraz kultywary są uprawiane w ogrodach jako rośliny ozdobne.

Jabłoń 'Gloster' jest zimową odmianą wyhodowaną w połowie XX wieku w Niemczech. Jest ceniona za duże owoce o smacznym, aromatycznym i kwaskowatym miąższu. Zielonkawożółta skórka posiada ciemnoczerwony rumieniec na większej części powierzchni. Drzewo wcześnie zaczyna owocować.

Dziwaczek jest bulwiastą byliną z Ameryki Środkowej, która u nas bywa uprawiana jako kwiat jednoroczny z rozsady lub z nasion wysiewanych wprost do gruntu. Swoją nazwę zawdzięcza zdolności rozwijania różnokolorowych kwiatów na jednej roślinie. Chociaż pojedynczy kwiat kwitnie tylko przez jedną noc, to cała roślina jest pokryta kwiatami długo i obficie. Epitet gatunkowy jest mało dokładnym toponimem, miejscową nazwą najpewniej z Meksyku.