Soliter

Grzybienie białe, podobnie jak około 50 innych gatunków tego rodzaju botanicznego, zasiedlają zbiorniki słodkowodne. Chociaż są potocznie nazywane lilią wodną, to z prawdziwymi liliami nie mają nic wspólnego, należą do rodziny grzybieniowatych. Ich piękne, duże kwiaty są efektowną ozdobą ogrodowych stawów i oczek wodnych.

Lilak Meyera robi wrażenie zmniejszonej wersji lilaka pospolitego, nie ustępuje mu jednak ani intensywnością przyjemnego zapachu, ani bogactwem kwiatów. Uprawiana u nas odmiana 'Palibin', będąca pomniejszonym wydaniem gatunku botanicznego, nadaje się nie tylko na ogrodowe rabaty, ale również na balkon albo taras.

Oczar wirginijski zachowuje się w naszych ogrodach bardzo nietypowo: późną jesienią, kiedy inne krzewy i drzewa ozdobne szykują się do zimowego spoczynku, on dopiero rozwija swoje osobliwe kwiaty. Bardzo wąskie, niczym kawałki żółtej wstążki płatki kwiatów, utrzymują się na gałązkach nawet do stycznia. Oczar był od wieków używany w indiańskiej medycynie ludowej do leczenia różnych obrzęków i stanów zapalnych.

Krzew wierzby wiciowej tworzy w ogrodzie równie efektowną ozdobę, jak wierzba głowiasta. Poza tym z jej pędów można splatać płoty, zasłony i inne pożyteczne rzeczy. Na bardzo długich, elastycznych pędach wyrastają długie i wąskie liście. Jako rodzimy gatunek wierzby nie wymaga ochrony przed mrozem. Lubi gleby wilgotne i mokre, więc dobrze się czuje przy ogrodowych sadzawkach.

Północnoamerykańska choina kanadyjska trafiła do Europy na początku XVIII wieku. Chociaż w swojej ojczyźnie tworzy okazałe drzewostany, w naszym leśnictwie nie ma gospodarczego znaczenia. Ze swoją malowniczą koroną i odpornością na przycinanie, doskonale nadaje się jednak do uprawy w ogrodzie.

Nazwa gatunkowa tej świdośliwy upamiętnia francuskiego botanika Jean-Baptiste de Lamarck'a. Nie wiadomo dokładnie, kiedy przybyła do Europy ze wschodnich obszarów Ameryki Północnej, ale pewne jest, że w XVIII wieku zdobiła już wiele ogrodów botanicznych i parków. W Holandii i w Niemczech odkryto w XIX wieku świdośliwę Lamarcka na nowo jako krzew owocowy.

Hortensja ząbkowana jest krzewem rosnącym dziko w Japonii i w Korei. Ze względu na dużą mrozoodporność może być ozdobą również naszych ogrodów. Przez długi czas utrzymują się na szczytach pędów duże, płaskie kwiatostany. Przebarwienie kwiatów na odcienie różu albo błękitu zależy od pH gleby.

Hortensja 'Bobo' jest niedawno wyhodowaną w Belgii odmianą hortensji bukietowej. Odznacza się niewysokim wzrostem, zwartym pokrojem i efektownymi, pachnącymi kwiatostanami. Doskonale nadaje się do uprawy w pojemnikach na balkonach i tarasach.

Hortensja 'Phantom' jest odmianą hortensji bukietowej, którą wyhodowano w Holandii pod koniec XX wieku. Odznacza się wyjątkowo okazałymi, stożkowatymi kwiatostanami od długości do 30-40 cm. Atrakcję stanowi również zmieniająca się w trakcie kwitnienia barwa kwiatów od jasnoseledynowej przez białą do różowej pod koniec lata.

Begonia boliwijska rozwija z bulwiastych korzeni cienkie, zwisające pędy. Jej ojczyzną są mgliste, górskie lasy Boliwii i Argentyny. Sprowadzona do Europy pod koniec XIX wieku szybko zdobyła popularność jako roślina doniczkowa. Liczne hybrydy i kultywary tej begonii mogą mieć kwiaty w rozmaitych kolorach — od białych przez żółte i różowe do czerwonych.

Lipa drobnolistna jest długowiecznym drzewem o cennym drewnie i znanych od wieków właściwościach leczniczych swoich kwiatów. Zakwita dwa tygodnie później niż lipa szerokolistna. Żółtozielone, aromatyczne kwiaty przyciągają roje pszczół. Z powodzeniem może pełnić rolę drzewa dekoracyjnego w ogrodzie.

Nazwa botaniczna ostrokrzew paragwajski jest mało znana, znacznie bardziej popularna jest natomiast hiszpańska nazwa yerba mate. Napar z liści i gałązek tej rośliny znany jest mieszkańcom Ameryki Południowej od pradawnych czasów. W naszych warunkach możliwa jest uprawa ostrokrzewu paragwajskiego jedynie w pomieszczeniu.

Sosna limba jest pięcioigielną sosną wolno rosnącą i długowieczną. Jej naturalną ojczyzną są Alpy i Karpaty. W Polsce ma swoje stanowisko w Tatrach. Długo zachowuje dolne gałęzie, a długie, gęste igły zapewniają jej efektowny wygląd. Nadaje się do niewielkich ogrodów.

Dereń świdwa jest krzewem rodzimego pochodzenia, który potrafi zdobić ogród przez cały rok. Najpierw pojawia się gęsta okrywa ciemnozielonych liści, potem pachnące białe kwiaty i kuliste, granatowe owoce. Jesienią liście przebarwiają się na ciemną, winnoczerwoną barwę, a kiedy opadną, widoczne są zimą roczne pędy w kolorze brunatnoczerwonym.

Jarząb szwedzki jest średniej wielkości drzewem odpornym na suszę i zanieczyszczenie powietrza. Regularna, ciemnozielona korona oraz dekoracyjne owoce sprawiają, że jest często uprawiany w ogrodach. Dodatkową zaletą jarzębu jest zapewnianie pokarmu owadom i ptakom.

Kobea pnąca jest niezwykle szybko rosnącym pnączem, które w krótkim czasie potrafi stworzyć szczelną zasłonę w ogrodzie albo na tarasie. Duże, lekko pachnące dzwonki kwiatów rozwijają się przez całe lato aż do pierwszych przymrozków. Ze względu na brak odporności na mróz, kobea jest traktowana w naszych warunkach jako roślina jednoroczna.

Stromanthe thalia 'Triostar' jest bardzo efektowną odmianą stromante, spokrewnioną między innymi z kalateą i ctenanthe. Bylina ma wprawdzie swoje wymagania, jednak uchodzi za prawdziwą gwiazdę pośród liściowych roślin ozdobnych. Jej liście potrafią zmieniać w ciągu dnia pozycję, kierując się do słońca, a wieczorem składać się na spoczynek.

Pomidor Bawole Serce jest grupą odmian o niestandardowych kształtach owoców - lekko nerkowatych lub sercowatych, zamiast kulistych, spłaszczonych lub wydłużonych. Dostępne są różne odmiany Bawolego Serca, jednak wszystkie łączy doskonały smak, duże owoce i oryginalna forma.

Fatsja japońska jest zimozielonym krzewem, który uprawiany w naszych warunkach jako roślina doniczkowa wnosi do mieszkania dalekowschodni nastrój. Nazwa rodzajowa pochodzi od przybliżonej wymowy japońskiego słowa "osiem", co ma związek z ośmioma działkami klapowanych liści krzewu. Jako roślina ozdobna fatsja doczekała się wielu odmian, różniących się formą i kolorem liści.

Drzewo awokado jest mocniejsze, niż mogłoby się wydawać i nawet w naszych warunkach, uprawiane w doniczce, może zakwitnąć i mieć owoce. Efektowny wygląd nadają mu też duże, zielone liście i ładny pokrój. Powszechnie używana nazwa rośliny i owocu jest skutkiem ludowej etymologii, która azteckie słowo "ahuacatl" przekształciła w bardziej przystępne dla Hiszpanów "avocado".

Wilczomlecz białounerwiony jest pochodzącym z Madagaskaru krzewem sukulentowym. Nazwa gatunkowa, zarówno botaniczna, jak i polska, nawiązuje do wyglądu liści. Są one ciemnozielone z wyraźnym białym unerwieniem i wyrastają niczym na palmie, w górnej części łodygi. Jak każdy wilczomlecz, roślina zawiera trujący mleczny sok.

Pochodzący z Chin gatunek rutewki upamiętnia nazwą francuskiego botanika Père Jean Marie Delavay'a. Należy do najbardziej eleganckich bylin ogrodowych. Z luźnej kępy liści wyrasta wysoka łodyga kwiatowa zakończona wiechą filigranowych kwiatów.