Rośliny o ozdobnych liściach

Gęsiówka kaukaska jest zimozieloną byliną, tworzącą gęste poduszki obsypane wiosną białymi kwiatami. Według najnowszych opisów nie stanowi samodzielnego gatunku, ale jest podgatunkiem gęsiówki alpejskiej. Zmiana klasyfikacji w niczym nie umniejsza popularności byliny, jako rośliny zdobiącej ogrody skalne i kwiatowe rabaty.

Bodziszek łąkowy jest rosnącą dziko w Polsce byliną, a jego duże, fioletowoniebieskie kwiaty mogą stanowić ozdobę nie tylko naturalnej łąki, ale i ogrodowej rabaty. Z młodych liści, pąków i kwiatów bodziszka można przyrządzać wiosenną sałatkę. W medycynie ludowej był stosowany jako zioło lecznicze.

Żurawina błotna jest zimozieloną krzewinką rodzimego pochodzenia, bliską krewną borówki czarnej i brusznicy. Jadalne owoce uzyskują najlepszy smak po przemrożeniu. W ogrodowej uprawie potrzebuje torfowej, kwaśnej gleby i dostatku wilgoci.

Olsza szara jest rodzimym gatunkiem, który w korzystnych warunkach wyrasta na okazałe drzewo, często jednak przybiera krzaczasty pokrój. W odróżnieniu od olchy czarnej ma liście ostro zakończone i dwa tygodnie wcześniej rozwija kwiaty. W starszym wieku jej gładka kora staje się popielatoszara - stąd epitet gatunkowy "incana".

Brzoza brodawkowata 'Youngii' jest odmianą o malowniczej, parasolowatej koronie, wyhodowaną w Anglii około 1870 roku. Nazwa upamiętnia lekarza Thomasa Young'a. Nadaje się szczególnie do sadzenia w niewielkich ogrodach, nad sadzawkami i w pobliżu tarasów.

Hortensja bukietowa 'Grandiflora' jest jedną z najbardziej cenionych odmian, a jej historia sięga 1862 roku. Na dorastającym do 2-3 m wysokości krzewie rozwijają się wielkie, stożkowate wiechy białych kwiatów, które pod koniec sezonu przebarwiają się na różowo. Wykazuje dużą odporność i niewielkie wymagania glebowe.

Odmianę hortensji bukietowej 'Little Lime' można byłoby nazwać mniejszą siostrą hortensji 'Limelight'. Przez całe lato prezentuje swoje piękne kwiatostany w orzeźwiającej limonkowej zieleni i bieli, które jesienią przebarwią się w delikatny róż. Ze względu na swoje niewielkie rozmiary doskonale nadaje się do uprawy w małych ogrodach oraz w pojemnikach.

Hiacynt wodny jest rośliną wodną z tropikalnych obszarów dorzecza Amazonki. W cieplejszym klimacie staje się rośliną inwazyjną, jednak w naszych warunkach nie jest w stanie przetrwać najłagodniejszej nawet zimy i z powodzeniem może stanowić ozdobę ogrodowych akwenów. Istnienie różnych nazw rośliny wynika z włączenia do rodzaju Pontederia samodzielnych kiedyś rodzajów Eichhornia i Monochoria.

Różowa odmiana trawy pampasowej, Cortaderia selloana 'Rosea', jest bardzo efektowna i rzadko spotykana. Z gęstych kęp długich liści wyrastają puszyste kwiatostany o różowej barwie. Pewną wadą tej ozdobnej trawy jest brak pełnej mrozoodporności, co wiąże się z koniecznością zimowej ochrony.

Pachypodium Lamera, endemiczny gatunek rośliny sukulentowej z Madagaskaru, ze względu na wygląd bywa nazywany palmą, chociaż należy do rodziny toinowatych i bliżej mu do oleandra albo plumerii. Stożkowaty, ciernisty pień służy jako magazyn wody. W odróżnieniu od kaktusów, które również przypomina, nie wymaga zimą chłodnego pomieszczenia.

Różanecznik żółty jest gatunkiem występującym licznie w zachodniej Azji oraz w Ukrainie, chociaż pojedyncze stanowisko znajduje się również w Polsce. Rośnie silnie rozgałęziony i dorasta do 2-3 m wysokości. Kwiaty są intensywnie żółte i pachnące.

Odmiana 'Admiration' popularnego berberysu Thunbrga odznacza się niewielkim wzrostem i zwartym półkulistym pokrojem. Liście krzewu są intensywnie bordowoczerwone, żółtozielono obrzeżone. Dzięki czerwonym liściom doskonale nadaje się do tworzenia w ogrodzie barwnych akcentów albo kompozycji z innymi krzewami. Odmianę wyhodowano w Litomyślu w Czechach.

Echinacea paradoxa jest jedynym gatunkiem jeżówki, który rozwija żółte kwiaty zamiast typowych purpurowych albo różowych i tym tłumaczy się epitet gatunkowy: paradoxa = "nieoczekiwana", "niezwykła". Jeżówka żółta lepiej znosi suszę i ocienienie niż bardziej popularna jeżówka purpurowa. Dzięki nietypowej barwie swoich kwiatów doskonale nadaje się do tworzenia ogrodowych kompozycji.

Filodendron 'Pink Princess', egzotyczna roślina o pięknych, dużych, ciemnozielonych liściach z różowymi wtrąceniami, nie jest "zwykłym" kultywarem filodendrona czerwieniejącego (Philodendron erubescens), ale mutacją hybrydy tego gatunku z Philodendron pertusum. Odmiana została wyhodowana na Florydzie (USA) na początku obecnego stulecia. Wykazuje dużą zmienność ubarwienia liści.

Goździk chiński rośnie na Dalekim Wschodzie jako bylina, jednak w naszych warunkach jest uprawiany w ogrodach z rozsady tylko przez jeden sezon. Ozdobę stanowią kwiaty rozwijające się od lipca do października. Liczne odmiany różnią się wielkością kwiatów, ich kolorem, wypełnieniem i wzorem.

Truskawka ‘Honeoye’ została wyhodowana w Stanach Zjednoczonych, w Europie uprawia się ją od ponad 40 lat. Bardzo wczesna odmiana wyróżnia się silnym wzrostem i wzniesionym pokrojem. Owoce są średniej wielkości, stożkowate, intensywnie czerwone i smaczne.

Monstera deliciosa 'Variegata'jest jedną z najrzadszych i najpiękniejszych odmian tej rośliny uprawianej w domowych warunkach. Na skutek wariegacji tworzą się kontrastowo, albinistycznie przebarwione liście. Ponieważ to zjawisko nie jest stabilne, może się zdarzyć, że liście będą nie tylko dwubarwne, ale też całkowicie białe albo zielone.

Szałwia czerwonokorzeniowa jest jedną z najstarszych i najcenniejszych roślin leczniczych, używanych w medycynie chińskiej. Surowcem zielarskim są korzenie zabarwione z zewnątrz na kolor czerwonobrunatny, co wyjaśnia epitet gatunkowy. Wzniesione, gęsto ulistnione łodygi, zakończone długim niebieskofioletowym kwiatostanem, mogą stanowić ozdobę ogrodowych rabat.

Agapant afrykański jest bardzo atrakcyjną byliną południowoafrykańskiego pochodzenia. Dzwonkowate, niebieskie kwiaty tworzą kulisty, efektowny kwiatostan. Botaniczna nazwa rodzajowa pochodzi od starogreckich słów agápē = "miłość" i ánthos = "kwiat". Nie jest odporny na mróz i może być uprawiany tylko w pojemnikach, które zimę spędzają w pomieszczeniu.

Mięta meksykańska, nazywana kubańskim oregano albo jamajskim tymiankiem, wbrew mylącym nazwom pochodzi z południowej Afryki. Nie jest też tymiankiem, chociaż przypomina go smakiem i bliżej jej do popularnej komarzycy. Epitet gatunkowy amboinicus odnosi się do indonezyjskiej wyspy Ambon, na której roślina została znaleziona i opisana przez portugalskiego przyrodnika João de Loureiro (1717–1791).

Mięta czekoladowa jest odmianą mięty pieprzowej o oryginalnym zapachu czekolady z miętowym nadzieniem. Liście dodane do herbaty, kawy, mięsa, sosu albo deseru stanowią interesujące uzupełnienie smaku. Mięta czekoladowa może być również efektowną rośliną dekoracyjną w ogrodzie.

Oczar pośredni jest hybrydą dwóch wschodnioazjatyckich gatunków Hamamelis mollis (oczar chiński) oraz Hamamelis japonica (oczar japoński). Żółte kwiaty o frędzelkowatych płatkach rozwijają się bardzo wcześnie, przed rozwojem liści. Krzew o zwartym pokroju dorasta do wysokości 3-4 m.