Rośliny o ozdobnych liściach

Nazwa botaniczna ostrokrzew paragwajski jest mało znana, znacznie bardziej popularna jest natomiast hiszpańska nazwa yerba mate. Napar z liści i gałązek tej rośliny znany jest mieszkańcom Ameryki Południowej od pradawnych czasów. W naszych warunkach możliwa jest uprawa ostrokrzewu paragwajskiego jedynie w pomieszczeniu.

Sosna limba jest pięcioigielną sosną wolno rosnącą i długowieczną. Jej naturalną ojczyzną są Alpy i Karpaty. W Polsce ma swoje stanowisko w Tatrach. Długo zachowuje dolne gałęzie, a długie, gęste igły zapewniają jej efektowny wygląd. Nadaje się do niewielkich ogrodów.

Dereń świdwa jest krzewem rodzimego pochodzenia, który potrafi zdobić ogród przez cały rok. Najpierw pojawia się gęsta okrywa ciemnozielonych liści, potem pachnące białe kwiaty i kuliste, granatowe owoce. Jesienią liście przebarwiają się na ciemną, winnoczerwoną barwę, a kiedy opadną, widoczne są zimą roczne pędy w kolorze brunatnoczerwonym.

Czosnek askaloński, czyli cebula szalotka tworzy niewielkie, wydłużone cebule, które niewiele różnią się od typowej Allium cepa. Szalotka jest niewątpliwie bardziej pracochłonna w obieraniu, za to bardziej aromatyczna. Nazwa gatunkowa nawiązuje do śródziemnomorskiego portu Aszkelon, z którego - według podań - krzyżowcy przywieźli szalotkę do Europy.

Jarząb szwedzki jest średniej wielkości drzewem odpornym na suszę i zanieczyszczenie powietrza. Regularna, ciemnozielona korona oraz dekoracyjne owoce sprawiają, że jest często uprawiany w ogrodach. Dodatkową zaletą jarzębu jest zapewnianie pokarmu owadom i ptakom.

Rodzicami tej hybrydy nazwanej bodziszkiem Rozanne są bodziszek himalajski oraz odmiana bodziszka Wallicha. Została ona odkryta pod koniec XX wieku i zaprezentowana po raz pierwszy na londyńskiej wystawie w 2000 roku. Efektowne kwiaty, długi okres kwitnienia i odporność rośliny sprawiły, że bodziszek Rozanne zyskał popularność nie tylko w Europie.

Kobea pnąca jest niezwykle szybko rosnącym pnączem, które w krótkim czasie potrafi stworzyć szczelną zasłonę w ogrodzie albo na tarasie. Duże, lekko pachnące dzwonki kwiatów rozwijają się przez całe lato aż do pierwszych przymrozków. Ze względu na brak odporności na mróz, kobea jest traktowana w naszych warunkach jako roślina jednoroczna.

Stromanthe thalia 'Triostar' jest bardzo efektowną odmianą stromante, spokrewnioną między innymi z kalateą i ctenanthe. Bylina ma wprawdzie swoje wymagania, jednak uchodzi za prawdziwą gwiazdę pośród liściowych roślin ozdobnych. Jej liście potrafią zmieniać w ciągu dnia pozycję, kierując się do słońca, a wieczorem składać się na spoczynek.

Jasnota biała przypomina ogólnym wyglądem i kształtem liści pokrzywę, jednak z tą parzącą rośliną łączy ją tylko pokrewieństwo w ramach botanicznej rodziny. Jako bylina rodzimego pochodzenia jest mało wymagająca i łatwa w uprawie. Jasnota biała zalicza się do ziół jadalnych, ma właściwości lecznicze, a jej kwiaty stanowią źródło pokarmu dla wielu owadów.

Skorzonera jest nie tylko cennym warzywem korzeniowym, ale również piękną rośliną ozdobną. Duże żółte kwiaty o zapachu wanilii na długich pędach kwiatowych przypominają nieco kwiaty mniszka lekarskiego. Nazwa rodzajowa Scorzonera wywodzi się od hiszpańskiego escorzonera = żmija i nawiązuje do dawnego zastosowania tej rośliny w medycynie ludowej jako lekarstwa na jad żmii.

Pomidor Bawole Serce jest grupą odmian o niestandardowych kształtach owoców - lekko nerkowatych lub sercowatych, zamiast kulistych, spłaszczonych lub wydłużonych. Dostępne są różne odmiany Bawolego Serca, jednak wszystkie łączy doskonały smak, duże owoce i oryginalna forma.

Hoja różowa jest tropikalnym pnączem, które uprawiane w doniczce zachwyca urodą swoich kwiatów. Mają kształt pięcioramiennych gwiazdek i wyglądają jak odlane z porcelany albo wosku. Utrzymują się przez kilka tygodni. Roztaczają mocny aromat. Nazwa rodzajowa upamiętnia angielskiego botanika Thomasa Hoy'a.

Dzwonek dalmatyński jest niską byliną, która doskonale nadaje się do okrywania powierzchni gęstym dywanem liści i fioletowych kwiatów. Nazwa gatunkowa botaniczna upamiętnia austriackiego przyrodnika Franza von Portenschlag-Leydermayer'a, zaś Polska wskazuje na bałkańskie pochodzenie gatunku.

Fatsja japońska jest zimozielonym krzewem, który uprawiany w naszych warunkach jako roślina doniczkowa wnosi do mieszkania dalekowschodni nastrój. Nazwa rodzajowa pochodzi od przybliżonej wymowy japońskiego słowa "osiem", co ma związek z ośmioma działkami klapowanych liści krzewu. Jako roślina ozdobna fatsja doczekała się wielu odmian, różniących się formą i kolorem liści.

Drzewo awokado jest mocniejsze, niż mogłoby się wydawać i nawet w naszych warunkach, uprawiane w doniczce, może zakwitnąć i mieć owoce. Efektowny wygląd nadają mu też duże, zielone liście i ładny pokrój. Powszechnie używana nazwa rośliny i owocu jest skutkiem ludowej etymologii, która azteckie słowo "ahuacatl" przekształciła w bardziej przystępne dla Hiszpanów "avocado".

Wilczomlecz białounerwiony jest pochodzącym z Madagaskaru krzewem sukulentowym. Nazwa gatunkowa, zarówno botaniczna, jak i polska, nawiązuje do wyglądu liści. Są one ciemnozielone z wyraźnym białym unerwieniem i wyrastają niczym na palmie, w górnej części łodygi. Jak każdy wilczomlecz, roślina zawiera trujący mleczny sok.

Pochodzący z Chin gatunek rutewki upamiętnia nazwą francuskiego botanika Père Jean Marie Delavay'a. Należy do najbardziej eleganckich bylin ogrodowych. Z luźnej kępy liści wyrasta wysoka łodyga kwiatowa zakończona wiechą filigranowych kwiatów.

Wiciokrzew pomorski jest rodzimym pnączem, jednak rzadko spotykanym w naturalnym środowisku i podlegającym ochronie. Odznacza się nieprzeciętną urodą kwiatów i owoców, a na dodatek stanowi źródło pożywienia dla owadów i ptaków. Do wzrostu potrzebuje podpory.

Przywrotnik miękki jest atrakcyjną byliną o ozdobnych liściach. W ogrodach cieszy się dużą popularnością jako roślina okrywowa. Kwiaty są wprawdzie drobne, ale rozwijają się licznie i tworzą żółtozieloną mgiełkę nad warstwą liści. Nadaje się również jako efektowne tło dla kolorowych bylin.

Wiąz szypułkowy jest rodzimym gatunkiem długowiecznego drzewa, które osiąga z wiekiem znaczną wysokość i rozpiętość korony. W roli drzewa dekoracyjnego nadaje się raczej do dużych ogrodów. Charakterystyczne deskowate rozszerzenie podstawy pnia zapewnia drzewu dużą odporność na wywrócenie przez wiatr.

Wiąz syberyjski bywa nazywany wiązem Turkiestanu, co wskazuje na jego pochodzenie, mandżurskim albo karłowym. Jest średniej wielkości drzewem i w naszych warunkach niezbyt długowiecznym. Doskonale znosi przycinanie w każdym wieku i nadaje się idealnie na żywopłoty. Wszystkie potoczne i poboczne nazwy drzewa łączy jedna botaniczna: Ulmus pumila.

Rosnący dziko na wydmowym wybrzeżu mikołajek nadmorski znajduje się pod ochroną. Uprawiany w ogrodzie stanowi oryginalną ozdobę i doskonale radzi sobie na suchych i słonecznych rabatach. Kolczaste liście, główkowate kwiatostany i przysadki efektownie wyróżniają mikołajka pośród innych ogrodowych bylin.