Rośliny piżmaczkowate - najpopularniejsze rośliny
- Bez czarnykrzewykrzewy liściastekrzewy dekoracyjne i owocowe
Liczne nazwy lokalne i zwyczajowe bzu czarnego świadczą o tym, że jest on popularną rośliną stosowaną w celach leczniczych i spożywczych od wieków. Piękne kwiatostany i efektowne owoce stanowią zalety bzu czarnego jako krzewu ozdobnego w ogrodzie.
krzew Trudność uprawy: łatwa - Kalina koralowakrzewykrzewy liściastekrzew ozdobny
Efektowne białe kwiatostany, dekoracyjne czerwone owoce i piękne jesienne przebarwienie liści sprawiają, że kalina koralowa jest cenionym krzewem ogrodowym. Nazwa tego pięknego krzewu brzmi podobnie we wszystkich językach słowiańskich, co świadczy o bardzo dawnej jej genezie. Poza formą botaniczną spotyka się w ogrodach liczne odmiany hodowlane kaliny koralowej.
krzew Trudność uprawy: średnia - Kalina wonnakrzewykrzewy liściastekrzew ozdobny
Kalina wonna jest pochodzącym z Chin krzewem, który zalicza się do roślin "kwitnących zimą". W naszych warunkach zakwita zwykle od stycznia do marca jeszcze przed rozwojem liści. Botaniczna nazwa gatunkowa upamiętnia Reginalda Farrera podróżnika i kolekcjonera roślin, który opisał wiele nowych gatunków między innymi z Chin.
krzew Trudność uprawy: łatwa - Kalina sztywnolistnakrzewykrzewy liściastekrzew ozdobny
Kalina sztywnolistna jest pochodzącym z Chin zimozielonym krzewem o dobrej odporności na mróz i szkodniki. W maju rozwijają się płaskie baldachogrona kremowobiałych kwiatów, z których tworzą się potem jajowate pestkowce. Purpurowe owoce dojrzewając zmieniają barwę na czarną i stanowią atrakcyjny pokarm dla ptaków.
krzew Trudność uprawy: średnia - Kalina japońskakrzewykrzewy liściastekrzew ozdobny
Kalina japońska jest bardzo dekoracyjnym krzewem o charakterystycznym pokroju z szeroko rozpostartymi gałęziami i efektownymi kwiatostanami, które wyrastają ponad liście. W uprawie ogrodowej występuje forma płonna oraz forma płodna kaliny japońskiej. Ta druga tworzy owoce początkowo czerwone, potem granatowoczerwone. Liście przebarwiają się jesienią na kolor czerwony lub purpurowy.
krzew Trudność uprawy: średnia
Rośliny piżmaczkowate - pozostałe rośliny
- Kalina hordowinakrzewykrzewy liściastekrzew ozdobny
Kalina hordowina jest dekoracyjnym krzewem, zadomowionym u nas od dawna. Jej ozdobę stanowią najpierw ciemnozielone, pomarszczone liście, potem duże, białe kwiatostany i wreszcie czerwone, zmieniające barwę na czarne, owoce. Jesienią atrakcyjne bywa czerwonobrązowe zabarwienie liści.
krzew Trudność uprawy: łatwa - Kalina wawrzynowatakrzewykrzewy liściastekrzew ozdobny
Wiecznie zielony krzew kaliny wawrzynowatej stanowi efektowną ozdobę ogrodu przez cały rok. Prezentuje piękny pokrój, bogactwo przyjemnie i mocno pachnących kwiatów oraz dekoracyjne, ciemnoniebieskie pestkowce. Doskonale nadaje się do roli solitera, a także do tworzenia ogrodowych kompozycji.
krzew Trudność uprawy: średnia - Kalina angielskakrzewykrzewy liściastekrzew ozdobny
Kalina angielska jest mieszańcem dwóch azjatyckich gatunków kaliny wielkogłówkowej (Viburnum macrocephalum) i kaliny kaliny koreańskiej (Viburnum carlesii), wyhodowanym w Anglii w 1932 roku. Atrakcję krzewu stanowią silnie i przyjemnie pachnące kwiaty zebrane w duże, kuliste kwiatostany. Jesienią liście kaliny angielskiej przebarwiają się pięknie na czerwono.
krzew Trudność uprawy: łatwa - Kalina koreańskakrzewykrzewy liściastekrzew ozdobny
Kalin koreańska jest niskim, wolno rosnącym krzewem o kulistym pokroju. Bladoróżowe albo białe kwiaty zebrane są w kuliste, okazałe kwiatostany i wydzielają mocny, przyjemny zapach podobny do narcyzów albo goździków i wanilii. Epitet gatunkowy upamiętnia brytyjskiego botanika Williama Richarda Carles'a.
krzew Trudność uprawy: łatwa - Kalina 'Eskimo'krzewykrzewy liściastekrzew ozdobny
Kalina 'Eskimo' jest piękną odmianą, którą wyhodowano z wielogatunkowej hybrydy, między innymi z udziałem kaliny angielskiej. Swoją urodę zawdzięcza wspaniałym, czysto białym pomponom kwiatów, które w okresie kwitnienia wyglądają niczym śniegowe kule na tle ciemnej zieleni liści.
krzew Trudność uprawy: średnia
Zobacz inne kategorie roślin
Rośliny piżmaczkowate – opis, zdjęcia, występowanie, uprawa
Rośliny piżmaczkowate nie są czymś rzadko spotykanym w naszym kraju. Pojawiają się w niektórych ogrodach – choć nie tak często, jak inne okazy roślin. Jakie właściwości i wymagania mają rośliny piżmaczkowate? Czy ich występowanie w Polsce to norma? Sprawdź najważniejsze informacje na ten temat.
Rośliny piżmaczkowate – uprawa, opis i najważniejsze wymagania
Kalina koralowa – opis rośliny i pielęgnacja w ogrodzie
Kalina koralowa to krzew ozdobny, który najbardziej doceniany jest za swoje ładne owoce i kwiatostany. Wielbiciele rośliny uwielbiają krzew również za mocno wybarwione liście w okolicy jesieni. Poza tym liście te długo utrzymują się na roślinie i mocno pachną. Występowanie kaliny koralowej jest dość powszechne w naszym kraju. Uprawa z kolei nie powinna sprawiać nikomu większego problemu. Roślina świetnie radzi sobie z polskimi warunkami klimatycznymi. Wykazuje się też dużą odpornością na mróz. Kalina urośnie w ogrodzie maksymalnie do 1,5 m wysokości. Kwiaty krzewu są jasnozielone, jednak jesienią wybarwiają się na kolor purpurowy. W okresie letnim największy użytek z kwiatów mają pszczoły. Na kalinie koralowej pojawiają się też czerwone owoce. To świetne pożywienie dla niektórych ptaków, tj. drozdy.
Kalina koralowa najlepiej rozwija się w słonecznym stanowisku, jednak odnajdzie się też w półcieniu. Roślina dobrze czuje się w wilgotnej i żyznej glebie. Dobrze będzie rozwijać się w podłożu lekko kwasowym lub zasadowym. Uodporniona jest na zanieczyszczenia miejskie, dlatego może rosnąć w nasadzeniach nawet w środku miasta. Dla kaliny koralowej najgroźniejsza jest susza. Gdy lato jest gorące, można dodatkowo nawadniać roślinę. Warto wzbogacić kalinę, stosując np. kompost. Nie trzeba nawozić kaliny koralowej nawozami mineralnymi. Nie musisz również przycinać rośliny. Co roku należy jedynie pozbywać się jej martwych i uszkodzonych pędów.
Jeśli chodzi o polecane odmiany kaliny koralowej, wymienić można kilka. Między sobą różnią się siłą wzrostu. Najładniejsze są odmiany o kulistych kwiatostanach, a także jaskrawożółtych liściach (np. Aureum). Na szczególną uwagę zasługuje kalina koralowa Nanum, która jest dość niska – rośnie maksymalnie do 0,5 m wysokości, ale za to gęsto się krzewi. Mamy też kalinę Roseum, która nie zawiązuje owoców. Odmiana uprawiana jest również na pniu, rosnąc w formie małego drzewka. Jeśli chodzi o choroby kaliny koralowej, pojawiają się bardzo rzadko. Jeśli już jakaś występuje, zwykle jest to plamistość liści. Zagrażające kalinie szkodniki to z kolei mszyce.
Czarny bez – uprawa rośliny, krok po kroku
Czarny bez nazywany jest również lekarskim. To nieduże drzewo, które może urosnąć maksymalnie do kilku metrów wysokości. Gatunek dość łatwo przystosowuje się do polskich warunków klimatycznych. Największą dekoracyjnością może się poszczycić w okresie kwitnienia. Wówczas na roślinie pojawiają się ogromne baldachy złożone z kremowych kwiatów. Czarny bez ma też czarne, jadalne owoce, które dojrzewają pod koniec lata. Roślina najlepiej czuje się w słonecznym i ciepłym miejscu – zwłaszcza gdy sadzisz ją wyłącznie dla owoców. Poradzi sobie również w półcieniu. Jeśli chodzi o rodzaj podłoża, czarny bez odnajdzie się w wielu miejscach (np. suchym i jałowym). Najlepsza gleba będzie jednak średnio wilgotna, próchnicza i przepuszczalna. Poradzi sobie w zanieczyszczonym powietrzem mieście, jest odporny na szkodniki i choroby – choć czasem bez atakowany bywa przez mszyce.
Uprawa czarnego bzu nie jest trudna. Krzew powinno się wysadzić na stałe miejsce jesienią lub wiosną. Gatunek jest mrozoodporny i nie potrzebuje okrycia na zimę. Przed kwitnieniem (można też po kwitnieniu) warto zasilić rośliny nawozem wieloskładnikowym. Roślina bardzo dobrze reaguje na przycinanie. Mimo że ten zabieg nie jest wymagany, pozwoli poprawić pokrój bzu i zwiększyć jego plonowanie. Co kilka lat można pozbyć się najstarszych pędów, a także skrócić młodsze. Czarny bez można też łatwo rozmnożyć. Wystarczy ukorzenić pobrane jesienią pędy jednoroczne. Warto wiedzieć, że owoce czarnego bzu są chętnie zjadane przez ptaki. Poza tym roślina wykorzystywana jest również jako lecznicza. Kwiaty i owoce wykazują właściwości napotne, przeciwgorączkowe i moczopędne. Na przeziębienie czy grypę warto stosować napary z czarnego bzu.
Polecane rośliny piżmaczkowate do ogrodu – warto wiedzieć
Kalina wonna – wymagania, uprawa i zastosowanie rośliny
Uznawana za jeden z najwcześniej kwitnących krzewów. Nie dość, że jest odporna na różnego rodzaju choroby i szkodniki, to w dodatku prosta w pielęgnacji. Kalina wonna pochodzi z Chin. Jest niewielkim krzewem, ponieważ w polskim ogrodzie może urosnąć maksymalnie do 2,5 m wysokości. Niektórzy decydują się prowadzić roślinę w formie małego drzewa. Jesienią zielone liście rośliny robią się bordowe. Najpiękniejsze są jednak kiście ozdobnych, różowych pąków kwiatowych. W Polsce niestety rzadko zawiązują się na kalinie owoce. Wśród najpopularniejszych odmian wyróżnić można kalinę: Nanum, Album, December Dwarf, Candidissium, i Farrer’s Pink.
Roślina znakomicie się czuje, rosnąc w słońcu. Dobrze rozwinie się również w półcieniu. Aby przetrwała zimę, warto posadzić kalinę w ciepłym i możliwie osłoniętym od wiatru miejscu. Trzeba jednak pamiętać, że kalina wonna jest na tyle mrozoodporna, że bez problemu odnajdzie się na terenie całego kraju – wytrzyma zimno aż do -20 st. C. Nie ma też szczególnie wysokich wymagań glebowych. Najlepiej urośnie w ziemi przepuszczalnej, średnio żyznej oraz o lekko kwaśnym odczynie. Zanim posadzisz kalinę wonną na suchej i mało zasobnej glebie, wzbogać ją o dojrzały kompost i torf.
Jeśli chodzi o sadzenie kaliny wonnej, należy to robić wiosną lub jesienią. Po posadzeniu trzeba ściółkować roślinę w celu utrzymania wilgoci w podłożu i ochrony jej przed przemarzaniem. Kalinę wonną należy podlewać, ponieważ najlepiej czuje się w wilgotnej glebie. Jeśli nie pada, krzewy wypada podlewać nawet raz w tygodniu. Gdy deszczu jest sporo, podlewanie należy ograniczyć – inaczej korzenie zgniją. Nie trzeba zbyt często nawozić rośliny. Jedynie, gdy kalina zacznie kwitnąć, warto wspomóc ją nawozem wieloskładnikowym ze zwiększoną ilością potasu.
Kalina angielska – uprawa rośliny w ogrodzie
Krzew z rodziny piżmaczkowatych, który warto hodować w ogrodzie. Pochodzi od kaliny koralowej i koreańskiej. Krzew może urosnąć maksymalnie do 3 m wysokości. Pokrój rośliny jest sztywny i luźny, a liście duże i ząbkowane na brzegach. Od zewnętrznej strony liście są ciemnozielone, natomiast pod spodem znacznie jaśniejsze. Gdy nadchodzi jesień, często zmieniają kolor na czerwony. Czas kwitnienia kaliny angielskiej przypada na wczesną wiosnę. Wyrastają z niej wówczas małe, biało-różowe kwiatki, które mocno pachną.
Roślina najlepiej czuje się w zacisznym, ciepłym miejscu. Potrzebuje do życia słonecznej, żyznej i próchniczej gleby, która dodatkowo będzie lekko wilgotna i przepuszczalna. Warto zadbać o kwaśny odczyn pH. Roślina wykazuje dużą odporność na mróz – wytrzyma spadek temperatury nawet do -25 st. C. Kalina angielska nie musi być systematycznie przycinana. Jeśli jednak okaże się inaczej, cięcia należy dokonywać po kwitnieniu. Można również usuwać odrosty korzeniowe u szczepionych okazów. Krzew można rozmnażać wyłącznie wegetatywnie z sadzonek pędowych – ewentualnie przez szczepienie. Nieregularny pokrój kaliny sprawia, że warto wykorzystać ją jako soliter. Najpiękniej zaprezentuje się blisko domu, altany czy tarasu. Warto również stworzyć z niej luźny żywopłot lub wykorzystać w nasadzeniach zieleni miejskiej.
Rośliny piżmaczkowate pojawiają się w niektórych polskich ogrodach. Jakie właściwości i wymagania mają rośliny piżmaczkowate? Sprawdź najważniejsze informacje na ten temat.