Nazwa rośliny
Wawrzynek wilczełyko (łac. Daphne mezereum)
Systematyka
wawrzynkowate > wawrzynek > wawrzynek wilczełyko

Wawrzynek wilczełyko - piękny, ale trujący krzew - uprawa, pielęgnacja, porady

Daphne mezereum wawrzynek wilczełyko w naszym kraju objęty jest częściową ochroną gatunkową. Krzew wilczełyko w przeszłości wykorzystywany był w medycynie ludowej do zwalczania reumatyzmu i owrzodzeń. Uważano, że roślina jest skutecznym afrodyzjakiem. Dzisiaj dekoracyjne krzewy są oryginalną ozdobą przydomowych ogrodów. Lśniące, czerwone owoce pojawiają się już w lutym, zwiastując rychłe nadejście wiosny. Niestety, wawrzynek wilczełyko to roślina trująca, dlatego jej uprawa wymaga zachowania ostrożności. Prezentujemy krzew wilczełyko, jego odmiany oraz wymagania uprawowe.

Jeśli szukasz więcej porad i inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o krzewach ogrodowych.

Daphne mezereum – opis efektownej rośliny

Krzew wawrzynek wilczełyko – gatunek pod ochroną

Wśród roślin drzewiastych wyróżniają się liściaste krzewy, o dekoracyjnych barwnych kwiatach i owocach. Zalicza się do nich także krzew wilczełyko, należący do rodziny wawrzynkowatych. Intensywnie różowe kwiaty, o słodkawym zapachu, dekorują krzewy od lutego do kwietnia, zanim pojawią się wąskie jasnozielone liście. W czerwcu i w lipcu roślina wytwarza niewielkie kuliste owoce, o jaskrawoczerwonym wybarwieniu. Od marca do kwietnia kwitnie biała odmiana Daphne mezereum ‘Alba’, której kwiaty bardzo przyjemnie pachną. Żółtawe kuliste owoce białej odmiany pojawiają się w lipcu.

Krzew wawrzynek wilczełyko w stanie dzikim występuje w Europie, w Azji oraz w Stanach Zjednoczonych. W Polsce roślina spotykana jest na całym obszarze, jednak jej stanowiska są rzadkie i rozproszone - stąd potrzeba prawnej ochrony gatunkowej. Piękny krzew, dorastający do 1,5 m wysokości, spotykany jest w rezerwatach przyrody i w parkach krajobrazowych - rośnie w liściastych lasach pod osłoną dużych drzew, na żyznych, próchnicznych i zacienionych stanowiskach, jednak nie w pełnym cieniu. Dawniej powszechnie spotykane krzewy zostały wyparte z naturalnych siedlisk, do czego przyczyniło się wycinanie lasów liściastych, na rzecz uprawy drzew iglastych – świerków i sosen oraz pozyskiwanie dekoracyjnych krzewów do przydomowych ogródków. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie żarnowca miotlastego?

Wawrzynek wilczełyko jest rośliną w całości silnie toksyczną. Trujące związki chemiczne – mezereina oraz dafnina - obecne są głównie w liściach i pestkowych mięsistych owocach, które nie są jadalne dla ssaków, ale chętnie żywią się nimi ptaki. Dzięki ptakom rozsiewane są nasiona wawrzynka. Kwitnące krzewy są zwiastunami wiosny. Miododajne kwiaty dostarczają nektaru wiosennym trzmielom, motylom i innym owadom.

Krzew wilczełyko – roślina trująca

Kontakt z rośliną i spożycie owoców, kuszących smakowitym wyglądem, jest niezwykle niebezpieczne dla ludzi i zwierząt. Zjedzenie nawet jednego owocu może wywołać zatrucie. Przyjmuje się, że spożycie 10 sztuk owoców jest dawką śmiertelną dla dorosłego człowieka. W wypadku dziecka - śmierć może nastąpić po zjedzeniu 1-3 sztuk. Jeśli hodujemy krzewy w ogrodzie, zachowajmy szczególną ostrożność i zwróćmy uwagę na dzieci oraz zwierzęta, przebywające w pobliżu roślin.

Po spożyciu trujących owoców dochodzi do podrażnienia błon śluzowych jamy ustnej, układu pokarmowego i do zatrzymania krążenia. Objawami zatrucia są:

  • silne bóle głowy, ślinotok, puchnięcie warg, gwałtowne skurcze żołądka i krwawe biegunki, uczucie duszności oraz drgawki. Biegunki i krwawe biegunki są szczególnie niebezpieczne u dzieci. Szybko postępujące odwodnienie organizmu stanowi zagrożenie dla ich życia.
  • Upośledzeniu ulega praca nerek i układu krążenia. Konsekwencją zatrzymania krążenia jest ustanie pracy serca, a także brak oddechu, co prowadzi do niedotlenienia i uszkodzenia mózgu. Przy braku udzielenia szybkiej pomocy - następuje śmierć.
  • Przy kontakcie z toksycznymi sokami, podrażniona zostaje skóra – objawami są obrzęki, miejscowe zaczerwienienia oraz owrzodzenia, jeśli nastąpi dłuższy kontakt z rośliną. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o roślinach trujących.

Pierwsza pomoc, w wypadku spożycia owoców wawrzynka wilczełyko, polega na wywołaniu wymiotów, które pomogą wydalić trujące substancje z organizmu. Chorego należy jak najszybciej przewieźć do szpitala, gdzie podjęte zostaną wszystkie działania ratujące życie. Głównym zadaniem jest opóźnienie wchłaniania toksyn oraz jak najszybsze pozbycie się ich z organizmu.

Jak wygląda uprawa i pielęgnacja wawrzynka wilczełyko?

Ozdobne krzewy wawrzynka wilczełyko rosną wolno, osiągając wysokość około 1,5 m, więc doskonale nadają się do nasadzenia w niewielkich ogrodach. Uprawa udaje się na zacienionych stanowiskach, w pobliżu ogrodowych drzew, które skutecznie osłonią krzewy przed słońcem. Wymagania uprawowe Daphne mezereum to wilgotne, przepuszczalne i żyzne podłoże, o zasadowym odczynie pH.

Krzewy wawrzynków pięknie prezentują się samodzielnie, sadzone jako solitery oraz w nasadzeniach grupowych. Warto zastosować różne odmiany:

  • karłowa odmiana o białych kwiatach – ‘Alba’ jest wrażliwa na suszę, reagując na nią zrzucaniem liści. Kwitnie obficie od marca do kwietnia, roztaczając wokół intensywny przyjemny zapach. Żółte owoce są bardzo trujące. Krzew osiąga wysokość około 1 m,
  • wawrzynek ‘Alba Plena’ – to najładniejsza odmiana, o pełnych białych lub kremowych kwiatach, wyróżniających się wielkością i obfitością kwitnienia,
  • wawrzynek o kwiatach różowo-czerwonych – ‘Rubrum’ wytwarza kielichowate kwiaty, o intensywnym zapachu, które mogą pojawić się w miesiącach zimowych, nawet w styczniu. Roślina jest całkowicie mrozoodporna. A może zainteresuje cię także ten artykuł o rączniku pospolitym?

Sadzonki wawrzynków sadzimy na głębokości około 15 cm, w rozstawie co 100 cm. Dobrze przemyślmy miejsce nasadzenia, bowiem rośliny nie tolerują przesadzania. Zakupione sadzonki należy przed posadzeniem odpowiednio przygotować:

  • korzenie sadzonek zamoczyć na około 2 godziny w wodzie,
  • po zasadzeniu rośliny obficie podlewać.

Pielęgnacja ozdobnych krzewów polega na dbałości o właściwą wilgotność podłoża oraz na wiosennym usuwaniu uszkodzonych pędów. Roślina źle rośnie na glebach suchych i kwaśnych. Krzew wawrzynka nie lubi przycinania. Raz w roku nawozimy rośliny wieloskładnikowymi nawozami. Wawrzynek wilczełyko odporny jest na spadek temperatur – wytrzymuje mróz, dochodzący do -15 stopni Celsjusza. Nie jest atakowany przez szkodniki. Warto posadzić krzewy blisko domu, by móc cieszyć się urodą kwiatów, zwiastujących nadejście wiosny. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o krzewach ozdobnych.

Wygląd wawrzynka wilczegołyka

Pochodzenie:
Kaukaz, Azja Mniejsza, Europa, zachodnia Syberia, Ałtaj
Roczne przyrosty:
8 cm - 10 cm
Maksymalna wysokość:
50 cm - 100 cm
Maksymalna szerokość:
50 cm - 100 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
10 lat


Pokrój wawrzynka wilczegołyka:
wyprostowany, rozkrzewiony, luźny
Kolor kwiatów:
różowy
Wielkość i forma kwiatów:
pojedyncze
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
lancetowate
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla wawrzynka wilczegołyka

Termin sadzenia:
kwiecień, maj
Rozstaw przy sadzeniu:
30 cm - 50 cm
Sposób rozmnażania:
sadzonki wierzchołkowe, nasiona


Gleba:
przepuszczalna, próchniczna, żyzna, lekko wilgotna
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Dogodne miejsca uprawy:
Nadaje się na:

Pielęgnacja wawrzynka wilczegołyka

Trudność uprawy:
średni
Poziom odporności:
bardzo odporna
Typowe choroby:
mączniak prawdziwy, werticilioza

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz kompost. Nawozić 1 raz w roku.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu.
Szczególnie w okresach suszy należy regularnie podlewać krzew, ale bez tworzenia zastoju wody.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
ikona podziel się Przekaż dalej